دولت یازدهم و دوازدهم نه تنها مسکن نساخت بلکه شرایط خانه دار شدن مردم را هم از‌بین برد/ آمارهای عجیب از تورم 972 درصدی سیمان و 846 درصدی میلگرد +اینفوگرافیک

به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه 598، قیمت‌های نجومی بازار مسکن یک‌شبه ایجاد نشده و نمی‌توان این مسئله را در حد یک حباب اقتصادی قلمداد کرد، در شرایطی که قیمت مصالح ساختمانی از سال 92 تاکنون با تورم 700-800 درصدی همراه بوده است، مشاهده قیمت‌های نجومی در بازار مسکن به هیچ عنوان دور از انتظار نیست.

طبق آنچه در اصل 31 قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است، حق هر فرد و خانواده ایرانی است که از مسکن متناسب با نیاز خود برخوردار باشد و در این خصوص دولت‌ها موظف به تأمین مسکن شده‌اند.

در دولت نهم و دهم تلاش‌های موثری در راستای تامین مسکن موردنیاز کشور صورت گرفت و به ایجاد 4 میلیون واحد مسکونی از طریق طرح مسکن مهر و اعطای تسهیلات بانکی به متقاضیان ساخت مسکن انجامید؛ در این دوره مجموعا گام‌های مهمی اتفاق افتاد و تا حدودی باعث شد به اصل 31 قانون اساسی جامه عمل پوشانده شود اما در دولت یازدهم و دوازدهم مسئله مسکن از اولویت دستگاه اجرایی خارج شد.

اگرچه بخشی از تورم مسکن بخصوص در کلانشهرهایی همچون تهران تحت تاثیر جو روانی قرار گرفته و بصورت حبابی گران شده است اما با نگاهی به شیب تند افزایش قیمت مصالح ساختمانی در دولت یازدهم و دوازدهم می‌توان دریافت که در این بازه‌ی 8 ساله، هزینه‌ی تمام‌شده ساخت مسکن به طور چشمگیری افزایش یافته و به همین دلیل است که گرانی مسکن صرفا محدود به کلانشهرها نیست بلکه در حال حاضر در روستاها نیز با مشکل کمبود مسکن و عدم توانایی مالی مردم در زمینه ساخت مسکن مواجه هستیم.

در اینجا به تغییرات قیمت سه قلم کالای پرمصرف در حوزه ساخت و ساز نگاهی خواهیم انداخت تا مشخص شود تورم حوزه مسکن تا چه حد واقعی و تا چه حد تابع نوسانات روانی بازار است.

به طور مثال قیمت تیرآهن‌14 در دروه 8 ساله دولت یازدهم و دوازدهم با جهش 778 درصدی، قیمت میلگرد A2 سایز 12 با جهش 846 درصدی و قیمت سیمان پاکتی با جهش 972 درصدی همراه بوده است، سایر مصالح مورداستفاده در ساختمان نیز کم‌وبیش با همین منوال افزایش یافته است.

با توجه با جهش 700-800 درصدی قیمت مصالح ساختمانی در طول دولت یازدهم و دوازدهم، 8 برابر شدن قیمت مسکن چندان اتفاق عجیبی نیست، اینکه بخواهیم تورم حوزه مسکن را "حباب قیمتی" تفسیر کنیم هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد.

کابینه حسن روحانی از ابتدای استقرار در وزارتخانه‌های دولت به گونه‌ای ظاهر شدند که گویی تعهدی نسبت به حل مسائل کشور ندارند فقط در یک نمونه می‌توان به سخنان آخوندی وزیر مسکن اشاره کرد که پروژه مسکن مهر را مزخرف عنوان کرده بود و عدم ساخت مسکن را جزو افتخاراتش ‌می‌شمرد.

کابینه دولت روحانی نه تنها خودشان را موظف به تامین نیاز مردم به مسکن نمی‌دانستند بلکه شرایط اقتصادی را به سمتی هدایت کردند که مردم خودشان هم تا سالهای سال نتوانند مسکن موردنیازشان را بسازند یا خریداری کنند؛ با نگاهی به 8 سال گذشته می‌توان دریافت که دولت روحانی تا چه حد قدرت مالی خانوارها برای خانه‌دار شدن را کاهش داده است، بطور مثال سیمان تیپ 2 ساوه در ابتدای دولت روحانی تنی 91 هزار تومان بوده اما در پایان دولت روحانی وضع بازار مصالح ساختمانی به نقطه‌ای رسیده که پاکت سیمان ساختمانی با قیمت 70 هزار تومان به دست مشتری می‌رسد.