چرا برخی روستاها به شبکه ملی ارتباطات دسترسی ندارند؟

به گزارش پایگاه 598، به نقل از خبرگزاری دانشجو، «حسین حمیدی‌پور» درباره وضعیت اتصال برخی از روستا‌ها به اینترنت و فاصله کوتاه باقی‌مانده تا تحقق ۱۰۰ درصدی اتصال آن‌ها به شبکه ملی اطلاعات، اظهار داشت: رساندن سرویس اینترنت به روستا‌ها به موقعیت جغرافیایی متفاوت آن‌ها بستگی دارد، روستا‌ها گاهی در موقعیت جغرافیایی کوهستانی هستند که توسعه ارتباطات در آنجا سخت‌تر است.

وی نگاه موجود درباره دسترسی نداشتن روستا‌های نزدیک به استان‌های بزرگ را غیرفنی خواند و توضیح‌داد: به عنوان مثال برخی می‌گویند چرا تعداد روستا‌های بدون ارتباط شهرستان قزوین که فاصله جغرافیایی زیادی با استان البرز (دارای پوشش ۱۰۰ درصدی) ندارد، این‌قدر زیاد است؟ در این خصوص باید توجه داشت که نزدیکی به شهر‌های بزرگ و دارای ارتباط نمی‌تواند معیار پوشش‌دهی باشد.

مدیرکل دفتر هماهنگی و امور استان‌های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تصریح‌کرد: برای توسعه و امکان برقراری صدا و ارائه سرویس اینترنت، به «دید رادیویی» یا کشیدن فیبر نوری نیاز است تا بتوان دسترسی روستای موردنظر به شبکه ملی اطلاعات را فراهم کرد و اگر این دید فراهم نباشد ساخت دکل مخابرات نمی‌تواند مشکل را به‌تن‌هایی حل کند.

حمیدی‌پور تاکید کرد: برای بسیاری از نقاط رادیویی که استفاده از فیبر نوری یا دید رادیویی وجود نداشت، از ماهواره استفاده کردیم و دلیل اصلی کُندی پیشرفت در توسعه ارتباطات در بعضی از روستا‌های شهرستان قزوین قرار گرفتن آن بخش در دل کوهستان است.

این مقام مسوول ادامه‌داد: طبیعی است که هزینه تمام شده سرویس برای آن روستا بسیار بالاست و به تعداد سایت بیشتری نیاز دارند. علاوه بر این باید سایت واسط ساخته شود و فیبر نوری اجرا کنیم که این بخش نیز ضمن نیاز داشتن به هزینه گزاف، زمان‌بر خواهد بود.

وی با بیان اینکه ساخت هر دکل مخابراتی حداقل به ۲ تا سه میلیارد تومان هزینه نیاز دارد، افزود: در شرایط این‌چنینی به‌جای اینکه یک روستای مثلاً ۳۰ خانواری را با ساخت چند سایت و فیبر نوری به اینترنت متصل کنیم، بهتر است آن هزینه را برای روستایی صرف کنیم که جمعیت بیشتری در آنجا زندگی می‌کنند.

مدیرکل دفتر هماهنگی و امور استان‌های وزارت ارتباطات درباره اینکه چرا روستا‌های شمالی استان سیستان‌وبلوچستان بیشتر به اینترنت متصل هستند و برخلاف آن روستا‌های جنوبی دسترسی خوبی ندارند، افزود: قسمت شمالی استان سیستان‌وبلوچستان از نظر جغرافیایی کویری و دشت است و با احداث یک سایت می‌توان برای چند روستا، پوشش اینترنت فراهم کرد؛ برخلاف قسمت جنوبی این استان که کاملاً کوهستانی است و در بعضی موارد مشکلات برق و جاده دسترسی نیز دادند.

وی ادامه‌داد: در این شرایط توسعه ارتباطات نیاز به زمان و صرف هزینه بیشتری دارد و وزارت ارتباطات با صرف هزینه‌های زیادی تلاش کرده تا شکاف ایجاد شده حاصل از سال‌های قبل را جبران کند و این وظیفه ما است که سرویس مطلوب را برای مردم فراهم کنیم.

حمیدی‌پور بیان‌داشت: دلیل دیگر کُندی که در مسیر توسعه روستا‌های این استان وجود دارد، به مخابرات مربوط است که نمی‌تواند ظرفیت پهنای باند را تأمین کند، زیرا زیرساخت آن استان رشد مناسبی نداشته است. مخابرات آن منطقه برای ایجاد ظرفیت در بعضی از روستا‌ها باید شبکه خود را از نظر زیرساختی به‌روزرسانی کند که برای محقق شدن آن هم نیازمند زمان و هزینه است.

وی به مشکل دیگری که در مسیر اجرایی شدن پروژه توسعه ارتباطات روستایی وجود دارد اشاره کرد و گفت: برای ساخت دکل‌های مخابراتی در روستاها، جاده دسترسی و برق از نیاز‌های ضروری است و اگر روستایی جاده و برق نداشته باشد، رساندن ارتباطات را سخت‌تر خواهد کرد.

این مسوول درباره اتصال ۱۰۰ درصدی روستا‌های بالای ۲۰ خانوار کشور به اینترنت، گفت: تلاش خانواده وزارت ارتباطات بر این است که پوشش ۱۰۰ درصدی برای همه روستا‌ها مهیا شود و با همه علاقه‌ای که به اعلام پوشش ۱۰۰ درصد استان‌ها و شهرستان و افتخار کردن به آن داریم، نگاه و باور ما استفاده بهینه از تجهیزاتی است که می‌دانیم به‌سختی وارد کشور می‌شوند.

حمیدی‌پور افزود: منطق حکم نمی‌کند که شرایط اتصال یک روستا در یک استان با ۳۰ خانوار برقرار شود و پوشش ۱۰۰ درصدی آن را اعلام کنیم، اما روستای دیگر در استان دیگر با خانوار بالاتر از این نعمت محروم باشند، ما به دنبال رفاه اکثریت مردم هستیم تا اینکه آمار وزارت ارتباطات را در توسعه ارتباطات روستایی بالا ببریم.