"جهانگیری" و "پزشکیان" گزینه‌های اصلی اصلاحات در انتخابات/ "لاریجانی" خسرالدنیا و الاخره شد!/ ایفای نقش "سیدحسن خمینی" در انتخابات توسط "تاجزاده"/ کینه‌توزی مشارکتی‌ها دامن "محسن هاشمی" را گرفت!/ آیا دولت سوم روحانی تشکیل می‌شود؟!

سرویس سیاسی پایگاه 598؛ احسان اشرفی/ با نزدیک‌شدن به موعد برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، کم کم آرایش جناح های سیاسی برای فتح پاستور بیش از پیش آشکار می شود.

جناح اصلاح‌طلب که باتوجه به عملکرد بسیار ضعیف دولت‌های یازدهم و دوازدهم و همچنین مجلس دهم، با ریزش شدید بدنه اجتماعی خود مواجه هستند، فعالیت خود برای حضور پررنگ در انتخابات را شدت بخشیده‌اند.

این در حالی است که دولت‌های اصلاح‌طلب همواره پس از پایان دوره هشت ساله خود و موج سنگین انتقادات مردمی مدعی کمبود اختیارات هستند!

از همین رو روز گذشته جبهه اصلاحات ایران لیست 14 نفره کاندیداهای احتمالی -که توسط حداقل 10 عضو این جبهه پیشنهاد شده اند- را منتشر کرد.

در این نوشتار قصد داریم به 6 گزینه اصلی اصلاح‌طلبان بپردازیم.

*محمدجواد ظریف (37 پیشنهاد)

طبق پیش بینی ها، وزیرخارجه دولت‌های یازدهم و دوازدهم، گزینه اول اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری می‌باشد.

در ماه های گذشته بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح طلب اعلام کرده بودند که خواستار حضور جواد طریف در انتخابات ریاست جمهوری هستند که البته به دفعات متعدد با پاسخ منفی او همراه شده بود.

هرچند ظریف در یکی از مصاحبه های خود تهدید کرد که چنانچه فشارهای سیاسی بر او افزایش پیدا کند، پیشنهاد کاندیداتوری در انتخابات را رد نخواهد کرد تا امیدواری به اصلاح طلبان بازگردد.

با این وجود انتشار فایل صوتی محرمانه مصاحبه 3 ساعته ظریف با سعید لیلاز، وضعیت سیاسی این دیپلمات را با دگرگونی مواجه کرد.

سخنان غیرمنصفانه ظریف درخصوص فعالیت های نیروی قدس سپاه پاسداران و سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، خشم و ناراحتی گسترده دوستداران انقلاب اسلامی را در پی داشت.

روز گذشته نیز رهبر معظم انقلاب، اظهارات ظریف را تاسف‌آور و خطایی بزرگ برشمردند و آن را سخنان آمریکایی‌ها از زبان یک مسئول جمهوری اسلامی قلمداد کردند.

اظهارات ظریف و واکنش مقامات رسمی کشور عملا شایستگی ظریف برای تصدی پست های رده بالای حکومتی همچون وزارت امور خارجه را هم زیر سوال برده است فلذا حضور وی در انتخابات ریاست جمهوری و تایید صلاحیت از سوی شورای نگهبان، امری بعید به نظر می رسد.

از طرفی حتی در صورت پیروزی یک دولت اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری، حضور او در دولت آینده به عنوان وزیر امور خارجه و کسب رای اعتماد از مجلس یازدهم –که حتی اکنون نیز زمزمه هایی مبنی بر استیضاح او به گوش می رسد- غیر ممکن به نظر رسیده و می توان عملا پایان دوران سیاسی ظریف به عنوان یک کارگزار رسمی جمهوری اسلامی را متصور شد.

هرچند که با توجه به استقبال گسترده اصلاح طلبان از سخنان ظریف، می توان پیش بینی کرد که او به عنوان یک کنشگر سیاسی و به عنوان یکی از لیدرهای جریان اصلاحات در کنار سید حسن خمینی و پس از محمدخاتمی به فعالیت بپردازد و در معادلات سیاسی آینده تاثیرگذار باشد.

*اسحاق جهانگیری (35 پیشنهاد)

معاون اول دولت تدبیر و امید، نفر دوم لیست اصلاح طلبان انتخاب شده است. گزینه ای که حداقل تا هفته گذشته با توجه به عملکرد بسیار ضعیف دولت های یازدهم و دوازدهم، این چنین مورد اجماع و اقبال اصلاح طلبان قرار نگرفته بود اما حضور او در شبکه اجتماعی کلاب هاوس و بیان اظهاراتی با ادبیات انتخاباتی باعث شد تا ورق به سوی او برگردد.

اسحاق جهانگیری در این شبکه اجتماعی با فرافکنی مختص خود، از زیر بار وضعیت بحرانی کشور در 8 سال گذشته شانه خالی کرد و تمامی مشکلات موجود را به گردن دولت محمود احمدی‌نژاد و ترامپ انداخت تا اصلاح طلبان نسبت به ادامه این رویه در انتخابات 1400 و راه اندازی پروپاگاندای دروغین-همچون فضای انتخابات سال 96- توسط او امیدوار شوند.

در اظهارات فرافکنانه و مسئولیت ناپذیری اسحاق جهانگیری همین بس که او حتی فساد اقتصادی برادر خود را هم به گردن محمود احمدی نژاد انداخت!

اصلاح طلبان امیدوارهستند تا اسحاق جهانگیری با ایجاد فضایی رادیکال در رقابت های انتخاباتی، از حافظه تاریخی مردم سوءاستفاده کرده و بار دیگر با وعده های دروغین همچون انتخابات های گذشته آرای لازم را کسب کنند؛ البته پیش بینی هم می شود که در انتهای دوران خود همه مسائل را به گردن دولت نهم و دهم بیندازند، همانطور که جهانگیری در این گفتگوی صوتی اشاره کرد که شاید دو دوره 8 ساله دیگر هم نتواند وضعیت کشور را پس از دولت دهم بهبود بخشد!

*مصطفی تاجزاده (32 پیشنهاد)

شاید عجیب ترین گزینه جبهه اصلاحات ایران، فردی باشد که تا دو هفته قبل، تنها برای انتشار روزانه توئیت بر علیه نهادهای حاکمیتی و شورای نگهبان برنامه‌ریزی کرده بود اما اکنون به یکی از گزینه های اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری شده است!

تاجزاده در حالی به عنوان گزینه سوم لیست جبهه اصلاحات مطرح شده که حتی یک صفحه برنامه مدون در حوزه‌های بهداشت و درمان، اقتصاد، صنعت، معادن، بورس، مسکن، ارتباطات، کشاورزی و ... ندارد.

با توجه به رد صلاحیت احتمالی مصطفی تاجزاده توسط شورای نگهبان، انتخاب وی به عنوان یکی از گزینه های اصلاح طلبان برای ایجاد شور و شوق در بدنه اجتماعی اصلاحات می‌باشد، بدنه ای که با وجود عملکرد ناامید کننده 8 سال گذشته به شدت سر خورده شده‌اند.

با این وجود می توان گفت که نقش مصطفی تاجزاده در انتخابات همان سیاستی است که اصلاح طلبان قرار بود با حضور سید حسن خمینی در انتخابات اعمال کنند، سیاستی که البته با توصیه پدرانه رهبرانقلاب به سید حسن خمینی و انصراف او از کاندیداتوری در انتخابات بی ثمر ماند.

*مسعود پزشکیان (25 پیشنهاد)

نماینده مردم تبریز در 4 دوره اخیر مجلس شورای اسلامی را می توان در کنار اسحاق جهانگیری، محتمل‌ترین گزینه اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری تلقی کرد با این تفاوت که او آرای منفی بالای معاون اول دولت را ندارد که همین موضوع می تواند مزیت بالایی محسوب شود.

اگر چه پزشکیان، از جمله چهره های مطرح اصلاح طلبان و از عوامل وضع موجود می باشد و در مصاحبه های خود عنوان کرده که اگر بازهم به سال های 92 و 96 هم برگردد به حسن روحانی رای خواهد داد، اما راحت تر از سایر گزینه های اصلاح طلبان همچون اسحاق جهانگیری، می تواند با عملکرد ضعیف دولت فاصله گذاری کند.

کسب آرای قومیتی از جمله نقاط قوت دیگر پزشکیان می باشد که می تواند در نتایج نهایی انتخابات ریاست جمهوری تاثیرگذار باشد.

*محمدرضا عارف (21 پیشنهاد)

معاون اول دولت اصلاحات پس از اینکه در سال 92، با توصیه رهبران جریان اصلاحات به نفع حسن روحانی کنار کشید، پس از 8 سال بازهم رویای ریاست جمهوری را در سر خود می پروراند.

عارف به واسطه عملکرد بسیار ضعیف خود در مجلس دهم، همواره مورد انتقادات فراوان اصلاح طلبان قرار گرفته بود اما اکنون به نظر می رسد بنا به توصیه لیدر جریان اصلاحات بار دیگر به عنوان یکی از گزینه های اصلی مطرح شده است.

عارف پیش از این در مصاحبه ای اعلام کرده بود که در این انتخابات به نفع فردی کنار نخواهد کشید اما بایست منتظر ماند و دید آیا بار دیگر سران اصلاح طلب عارف را همچون دور گذشته در بزنگاه های حساس حذف خواهند کرد و یا این بار به او اجازه رقابت می‌دهند؟!

*محسن هاشمی ( 20 پیشنهاد)

ششمین گزینه اصلاح طلبان را می توان یکی از مدیران عملگرای این طیف سیاسی تلقی کرد.

عملکرد 13 ساله محسن هاشمی در متروی تهران را به عنوان سرآمد فعالیت های او طی سه دهه اخیر می باشد.

او توانست در سال 96 با آرای بالا و اختلافی حدود 300هزارتایی با نفر دوم لیست امید، به عنوان رئیس شورای اسلامی شهرتهران برگزیده شود؛ آرایی که بسیاری آن را به عنوان رای مردم تهران به شهردار شدن محسن هاشمی تلقی کردند اما سایر اعضای اصلاح طلب شورای شهر به او اجازه کناره گیری از شورا را ندادند.

دوران 4 ساله ریاست محسن هاشمی بر شورای شهر تهران یکی از ضعیف ترین دوران شهرداری تهران در طی سه دهه اخیر بوده و تصمیمات نابجا و غیرکارشناسی این شورا موجب انتصاب 3 شهردار در 4 سال گذشته شده است که این موضوع از نقاط منفی کارنامه پسر ارشد مرحوم هاشمی محسوب می شود.

با این وجود، اختلاف ریشه دار برخی از طیف های اصلاح طلب همچون حزب اتحاد ملت-مشارکت سابق- با طیف کارگزاران و مرحوم هاشمی رفسنجانی، باعث شده تا محسن هاشمی با استقبال یکپارچه اصلاح طلبان همراه نشده و گزینه ششم این طیف سیاسی باشد!

هرچند حواشی مربوط به فرزندان مرحوم هاشمی این احتمال را به وجود خواهد آورد که محسن هاشمی نتواند از فیلتر شورای نگهبان برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری گذر کند.

اما غایب بزرگ لیست 14 نفره جبهه اصلاحات ایران، فردی نیست جز علی لاریجانی!

رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره های هشتم، نهم و دهم که طی ماه های اخیر در برخی محافل سیاسی بارها به عنوان گزینه احتمالی اصلاح طلبان مطرح شده بود، حتی نتوانست نظر 10 نفر از اعضای جبهه اصلاح طلبان را به خود جلب کند تا با توجه به عدم استقبال اصولگرایان، پرونده لاریجانی در انتخابات 1400 بسته شود.

لاریجانی که به واسطه عملکرد دوگانه خود طی سال‌های گذشته نه در دل مردم و نه در دل اصولگرایان و اصلاح‌طلبان جای ندارد، این روزها به مصداق آیه "خسر الدنیا و الاخره" تبدیل شده و می‌تواند بزرگترین بازنده انتخابات 1400 لقب بگیرد.

با توجه به استقبال بالای اصلاح طلبان از افرادی همچون جواد ظریف، اسحاق جهانگیری و مصطفی تاجزاده با کارنامه‌ای خالی و سیاه، می‌توان دریافت که برای این طیف سیاسی، دغدغه‌های مردم هیچ اهمیتی ندارد و تنها حضور در قدرت با پروپاگاندای رسانه ای در اولویت قرار دارد.

از طرفی حضور هر یک از افراد ذکر شده در مسند ریاست دولت سیزدهم به مثابه دولت سوم روحانی بوده و می تواند لطمات جبران ناپذیری را به اقشار مختلف مردم و نظام جمهوری اسلامی وارد سازد.

با این وجود، علیرغم عملکرد ضعیف دولت طی 8 سال گذشته و نارضایتی گسترده مردم، به هیچ عنوان نمی‌توان تلقی کرد که پیروزی اصولگرایان در انتخابات 1400 قطعی است و حتی با وجود مشارکت محتمل 55 تا 65 درصدی هم احتمالا شاهد رقابتی سخت و نزدیک خواهیم بود.