به گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق، تلاشها در اردوگاه اصلاحات برای کشاندن محمدجواد ظریف به عرصه انتخابات افزایش یافته است.
علیمحمد نمازی، از فعالان اصلاحطلب در اینباره به ایلنا گفته است:
تقریبا میتوانم عنوان کنم که اکثر احزاب اصلاحطلب بر روی آقای دکتر ظریف
اتفاق نظر دارند و قصد دارند علیرغم اینکه ایشان گفته است در انتخابات
ثبتنام نمیکند، وی را تشویق به ثبتنام کنند و ظاهرا اکثریت بر روی ایشان
توافق دارند.
او همچنین تصریح میکند: امروز هم که از آقای ظریف صحبت میشود، ایشان را
نامزد استیجاری نمیدانیم؛ ایشان شخصیتی است که در عرصه دیپلماتیک کشور
دارای روابط بسیار خوبی است و در عرصههای بینالمللی ایشان را میشناسند.
از سوی دیگر، فرزانه ترکان از اعضای حزب کارگزاران نیز در مصاحبه با
اعتمادآنلاین اظهار میکند: مشخصاً این تشکل (حزب کارگزاران) به آقای ظریف
به عنوان یک شخصیت اصلاحطلب نگاه میکند و بقیه قضایا دیگر به تصمیم آقای
ظریف برای کاندیداتوری و جمعبندی جبهه اصلاحطلبان درباره ایشان مربوط
است.
*این اظهارات در حالی ایراد میشوند که محمدجواد ظریف از یکسو با کارنامه
بد برجام مواجه است و از سوی دیگر با تردید در بحث تأیید صلاحیت. زیرا بعید
است شورای نگهبان که مرجع تشخیص صلاحیتها در کشور است به مقولاتی مثل
عبور ظریف از خط قرمزهای کشور در ایام مذاکرات و یا پرونده جواسیس برجامی
توجه نکند!
جدای از این شخص آقای ظریف هم پیش از این با استحکام اعلام کرده بود که قصد
حضور در انتخابات ریاستجمهوری را ندارد و تخصص آنرا هم ندارد.
با این حال طی هفتههای اخیر صحبتهایی از ظریف نقل شده که نشان میدهد تمایلاتی در او نسبت به حضور در انتخابات شکل گرفته است.
او اخیراً گفته است: "یادآوری کردم که علت تصمیم بنده برای نامزدنشدن
نگرانی از سبد رأی نیست که برای بهبود آن از سیاست خارجی یا انسجام ملی
هزینه کنم. نگرانی من از رأیآوردن است نه رأینیاوردن. بر عزم خود برای
نامزدنشدن استوارم؛ ولی تداوم فشارها، آزارها، افتراها و تهدیدها در اقبال
عمومی و در این عزم تأثیر معکوس دارد.
غیر از مقولات اشاره شده پیرامون مشکلات ظریف در بحث کاندیداتوری؛
تحلیلگران درباره آقای ظریف البته به یک نکته ظریف هم اشاره میکنند و آن
اینکه اساساً محمدجواد ظریف به لحاظ شخصیتی دچار استحکامات لازم برای
ریاستجمهوری نیست زیرا رجلی که در قامت ریاستجمهوری عرض اندام میکند
بایستی از قاطعیت و جسارت لازم نیز برخوردار باشد.
اما ظریف که در سابقه او مقولاتی مثل قهر سیاسی، کمتوانی در حفظ خطوط قرمز
کشور و روابط دوستی با کسانی مثل جیسون رضائیان (قبل از دستگیری جیسون)
وجود دارد اساسا توانمندی حمل وزر و وبال سنگین ریاستجمهوری را ندارد.