شوق خدمت یا سیاستی برای سهم‌خواهی از دولت آینده؟!

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، حدود دو ماه تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و در حالی‌که هنوز تنور رقابت‌ها گرم نشده است، کم‌کم برخی از فعالان سیاسی برای حضور در انتخابات 1400 اعلام آمادگی می‌کنند.

حدود دو ماه تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و در حالی‌که هنوز تنور رقابت‌ها گرم نشده است، کم‌کم برخی از فعالان سیاسی برای حضور در انتخابات 1400 اعلام آمادگی می‌کنند.

در این بین با توجه به عدم محدودیت‌های قانونی برای ثبت نام افراد در انتخاتبات ریاست جمهوری، همواره خیل عظیمی از فعالان سیاسی و غیرسیاسی برای به دست گرفتن ریاست قوه مجریه اعلام کاندیداتوری می کنند.

در این دوره انتخابات ریاست جمهوری، با توجه به عملکرد بسیار ضعیف دولت تدبیر و امید طی هشت سال گذشته، این امر بر بسیاری از فعالان سیاسی مشتبه شده که می‌توانند در جایگاه رئیس قوه مجریه، کشور را اداره کنند!

برخلاف اصلاح طلبان که در تلاش برای اجماع حول کاندیدای واحد هستند، در جریان اصولگرایی تعدد کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری از حد معمول گذر کرده به گونه‌ای که در هر روز چندین نفر برای شرکت در انتخابات اعلام آمادگی می‌کنند!

اعضای هیئت رئیسه مجلس نیز در کنار سایر فعالان سیاسی به ترتیب در حال اعلام کاندیداتوری هستند؛ ابتدا امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی با اصلح معرفی کردن خود، رسما پای به عرصه انتخابات 1400 گذاشت.

احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده مردم قم نیز دیگر عضو هیئت رئیسه مجلس بود که با استعفا ازهیئت اجرایی انتخابات، کاندیداتوری خود در انتخابات ریاست جمهوری را اعلام کرد.

محمدباقر قالیباف و علی نیکزاد دیگر اعضای هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی هستند که به احتمال فراوان به عنوان کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام می‌کنند.

فریدون عباسی و حمیدرضا حاج‌بابایی هم از جمله دیگر نمایندگان مجلس هستند که برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده‌اند.

برخی دیگر از وزرا، معاونان و مشاوران دولت‌های پیشین نیز از آمادگی خود برای ورود به عرصه انتخابات ریاست جهوری خبر داده‌اند.

اگر چه برخی از گزینه های کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری، از توانایی بالقوه برای اداره قوه مجریه برخوردار هستند، اما بسیاری دیگر از نامزدها، نه تنها از قابلیت‌های لازم برخوردار نیستند بلکه حتی به احتمال فراوان، توسط شورای نگهبان احراز صلاحیت نخواهند شد.

تعدد نامزدها در جریان اصولگرایی، شائبه سهم‌خواهی از دولت آینده و یا مطرح شدن به عنوان گزینه‌ای برای وزارت و معاونت را در اذهان مردم تداعی کرده و این برداشت را در جامعه به دنبال دارد.

از طرفی اعلام کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری تنها یک سال پس از آغاز مجلس یازدهم و کسب کرسی نمایندگی در انتخابات سال 98، نوعی بی احترامی به آرای مردم و همچنین ساحت مجلس شورای اسلامی می‌باشد.

متاسفانه بایست اذعان کرد نمایندگانی که اکنون هر یک خود را در قامت یک رئیس جمهور می‌بینند، نتوانسته‌اند طی دوران مسئولیت‌شان، با وضع قوانین لازم، دولت را مجبور به انجام کار کنند تا حداقل از بار مشکلات مردم اندکی کاسته شود.

اکنون مردم به واسطه عملکرد ضعیف نمایندگان، قوه مقننه را همچون یک نهاد تزئینی دیده و امید خود را به مجلس شورای اسلامی برای حل معضلات از دست داده‌اند.

به نظر می رسد عرصه ثبت نام در انتخابات به سکوی پرشی برای مطرح شدن در عرصه های سیاسی تبدیل گشته است. در حالی که خلاء وجود قوانین سختگیرانه برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری مشاهده می‌شود، لازم است تا افراد با بررسی کردن کارنامه خود، با کاندیداتوری‌های نابجا، موجب وهن جایگاه ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس نشوند.

*احسان اشرفی