به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه وطن امروز، اعضاء و نزدیکان دولت در جریان غلو و بزرگنمایی عملکرد
روحانی حرفهایی میزنند که برق از سرآدم میپرد که چطور یک مسئول مملکتی
ممکن است به خود اجازه دهد چنین توصیفی از وضعیت کشور و مردم داشته باشد.
برای مثال اینکه میگویند اگر ما نبودیم در کشور قحطی میشد! یا اینکه ما
نگذاشتیم صف طولانی کالا برای مردم ایجاد شود یا حتی اینکه ما سایه جنگ را
از سر کشور برداشتیم. اینها همه حرفهای عجیب و غریبی است که از یک سو با
واقعیات جامعه همخوانی ندارد و از سوی دیگر با عملکرد دولت و نتیجهای که
اقدامات آنها داشته است. این موضوعات البته علاوه بر این مسئله است که در
میان اظهارنظرهای همین افراد اعترافهای بزرگی هست (مانند اظهارنظر
جهانگیری در مورد غافلگیر شدن در جریان خروج آمریکا از برجام) که اگر در
کنار ادعاهای دیگرشان قرار گیرد تناقضات بزرگی آشکار شده و به اصطلاح دم
خروس نمایان میشود.
وطن امروز با مرور برخی از این ادبیات عجیب، از قول روحانی، جهانگیری، عباس آخوندی، همتی، ربیعی، کلانتری، ابتکار و... نوشت:
- با تلاشهای دولت اجازه ندادیم در کشور قحطی به وجود بیاید(!)
- سایه جنگ روی سر این مملکت بود. اگر روند سال 92 ادامه پیدا میکرد، الان قحطی تمام ایران را فرا گرفته بود(!)
- اگر مدیریت نمیکردیم، دلار بالای 50 هزار تومان و تورم، فراتر از 150 درصد پیش میرفت(!)
- اگر گروهی به جز ما سر کار بود، کل ایران در مقابل جنگ اقتصادی از دست میرفت(!)
- اگر روحانی نبود، مشخص نبود با وجود تحریمها چه بر سر کشور میآمد (!)
- با وجود همه سختیها، در کشور قحطی و صف طولانی کالا به وجود نیامد(!)
- در شرایط مخاطرهآمیز موجود کسی بهتر از آقای روحانی نمیتوانست عمل کند و شرایط میتوانست خیلی بدتر از این باشد(!)
- اگر این دولت نبود، اوضاع صد برابر خرابتر از این میشد(!)
- عملکرد دولت باعث شد شاهد غارت فروشگاهها نباشیم و عملکرد ما از حافظه مردم پاک نخواهد شد(!)
و...
اما با کوچکترین راستیآزماییای میتوان نتیجه عملکرد دولت را در این سالها دید و آن را با ادعاهای موجود مطابقت داد.
برای مثال در همین جریان اعطای ارز 4200 تومانی که از دید قریب به اتفاق
کارشناسان بزرگترین اشتباه دولت در اداره کشور بود، ارقام قابل توجهی که
برخی تا 18 یا 20 میلیارد دلار هم ذکر میکنند دود شد و به هوا رفت و این
مردم بودند که متضرر اصلی چنین وضعیتی شدند. برباد دادن چندین تن طلا و این
حجم ارز برای مدیریت بازار که البته نتیجهبخش هم نبود اساساً مسئلهای
نیست که به تحریم یا علت خارجی بستگی داشته باشد و دقیقاً به محاسبات درونی
دولت برمیگردد.
دولت مدعی است که مردم صفهای طولانی برای تأمین مایحتاج خود ندارند؛ چیزی
که البته با اولین مراجعه به سطح شهر نقض میشود. صف مرغ، روغن و گوشت
دولتی که قبلاً در بازار توزیع میشد و... مصادیقی از این مسئله هستند.
نهایتاً اینکه اگر به همه اینها آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار را اضافه
کنیم به سادگی میتوانیم بفهمیم دولت روحانی در این 8 سال با کشور چه کرده
است. میانگین رشد صفر درصدی، افزایش سرسامآور نقدینگی تا مرز سه هزار و
300 هزار میلیارد تومان، سقوط چندصد درصدی ارزش پول ملی، تورم بیسابقه و
بیش از 50 درصدی، افزایش ضریب جینی و دهها شاخص دیگر حکایت دقیقتری ارائه
میکنند.