فقط لغو تحریم‌ها! سیاه‌بازی در آژانس بی‌ارزش است

به گزارش پایگاه 598، روزنامه فرهیختگان با اشاره به تقسیم کار اروپا و آمریکا در نشست اخیر آژانس نوشت: بعد از اجرای مصوبه مجلس و توقف بخش عمده‌ای از بازرسی‌های پروتکل الحاقی و بازرسی‌های فراپروتکل آژانس اتمی از تاسیسات هسته‌ای ایران، سه کشور اروپایی آلمان، انگلیس و فرانسه همچون گذشته طلبکارانه به میدان آمدند و پیش‌نویس قطعنامه علیه ایران را به شورای حکام ارائه دادند. نظارت‌های داوطلبانه قبلی محکوم شد. آنچنان که رسانه‌ها گفته بودند این پیش‌نویس قرار بود در جلسه روز گذشته شورای حکام مورد بررسی و رای‌گیری قرار گیرد.

در این میان مسئولان ایرانی واکنش‌های مقتضی را نسبت به اقدام اروپایی‌ها نشان دادند و اعلام کردند درصورت تصویب این قطعنامه ایران نسبت به توافق اخیر با مدیرکل آژانس درباره تداوم برخی بازرسی‌ها تجدیدنظر خواهد کرد.

این تهدید‌ها که درواقع به‌منزله پایان همکاری‌های فرازمانی ایران با آژانس درصورت تصویب قطعنامه بود نهایتا باعث شد اروپایی‌ها عقب نشسته و از پیگیری پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی خود به شورای حکام اعلام انصراف کنند.

این عقب‌نشینی باعث شد تحلیل‌های متفاوت و بعضا غیرواقعی صورت بگیرد. برای مثال برخی چهره‌ها و رسانه‌ها این اتفاق را یک دستاورد بزرگ توصیف کردند و به عبارتی تلاش کردند برداشتی بالاتر از آنچه را روی داده در جامعه تثبیت کنند، چیزی که با واقعیت تفاوت معنی‌داری داشت.

وجه دیگر این ماجرا یا به‌عبارتی مسئله اصلی چیز دیگری است؛ اینکه اگر قطعنامه صادر می‌شد چه اتفاقی رخ می‌داد؟ مقامات دولت اعلام کرده بودند با صدور قطعنامه در شورای حکام، توافق اخیر تهران با مدیرکل آژانس بین‌المللی از بین رفته و ایران همه تعهدات خود را کنار خواهد گذاشت. اروپایی‌ها معنی این مسئله را خیلی خوب می‌دانند و فهم کرده‌اند که حرکت سریع ایران برای تامین نیازهایش به کجا منتهی خواهد شد و از دیدگاه آن‌ها باید جلوی این مسئله را گرفت؛ بنابراین باید گفت این اقدام بیشتر ایجاد فرصت برای اروپا بود، البته آن‌ها پیوست‌های رسانه‌ای بزرگی برای اقدامات خود دارند. نگاهی به رسانه‌های غربی و اظهارنظر مقامات این کشور‌ها نشان می‌دهد آن‌ها تلاش می‌کنند این اقدام را به‌عنوان یک امتیاز به ما بفروشند. اما مسئله اصلی ایران رفع تحریم است آن هم همه ۸۰۰ تحریم فرابرجامی از ۱۸ اردیبهشت تاکنون و صدالبته حدود ۷۰۰ تحریمی که در برجام قرار به رفع آن‌ها بود که البته هیچ نشانه‌ای از چنین اقداماتی وجود ندارد و همچنان در بر همان پاشنه فشار حداکثری می‌چرخد.