پایگاه 598: با مشخص شدن نتیجه انتخابات آمریکا بالاخره ماراتن دمکراسی انتخاباتی آمریکا خاتمه یافت و جو بایدن راهی کاخ سفید شد. جدا از اینکه آیا ترامپ همچنان بر تقلب در انتخابات پافشاری می کند یا نه، این سئوال مطرح می شود که این همه ذوق و خرسندی دولتمردان و خصوصا حسن روحانی از شکست ترامپ و پیروزی بایدن تاثیری در وضعیت کشورمان در مناسبات خارجی و سرمایه های بلوکه شده در بانکهای خارجی خواهد داشت یا خیر؟. در اینکه جواب همه مردم ایران و حتی سیاستمداران بی تاثیر بودن این جابجایی در هرم قدرت ایالات متحده می باشد شکی نیست اما سخن اصلی در این است که چرا روحانی این قدر ذوق زده شده و با قدرت و قوت تمام ترامپ و منتقدان داخلی را مورد حمله قرار داده است که در جملات مرتبط با ترامپ و دولت ترامپ کاملا احساس میشود. بنظر این راقم موارد زیر را می توان مبنای خشنودیهای ایشان در این موضوع دانست.
1- کنار رفتن ترامپ می تواند مانع بزرگ اجرایی شدن برجام را که به زعم اعتدالیون می تواند حیثیت و شان سیاسی از دست رفته را بازسازی کند و مصاحبه روحانی بعد از مدتی طولانی از سکوت رئیس دولت می تواند پیام آور این خوشنودی قلمداد شود.
2- اگر بایدن به برجام برگردد قطعا با توجه به نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری در ایران این امر می تواند اسب تروای اصلاح طلبان و اعتدالیون را به داخل جشن و شادمانی اصولگرایان که با عملکرد بسیار ضعیف دولت روحانی و حامیانش پرچم پیروزی در انتخاباتشان را به اوج و قطعیت رسانید بود به لرزش وادار کند و این نگرانی را به وجود آورد که حتی اگر عمر دولت روحانی زمان کافی برای بازسازی چهره تخریب شده جریان متبوع خود را ندارد اما می تواند دوباره سرابی از چشم انداز خوش آب و هوای تعامل با جهان را دوباره از سوی اغرب گرایان به وزش وادار کند و به میدان رقابت سیاسی کشور باز اورد
3- کلید واژه اصلی تمام حرکات و خوشحالیهای جریان غرب را باید در یک واژه جستجو کرد و آن واژه" پایان" است غرب گرایان در وضعیت حاضر بخوبی می دانند که به خط پایان حیات سیاسی خود رسیده اند و با هر حرکتی هم که انجام دهند در مردابی که خود ساخته و پرداخته اند بیشتر فرو خواهند رفت در نتیجه نیازمند هویت و مشروعیتی به زعم خود نیرویی خارج از کشور هستند تا بتواند با حضور و مواضعش طناب نجاتی برایشان بیندازد.
ذوقزدگی عجیب آنها پس از اعلام نتایج انتخابات آمریکا را ببینید! چهبسا از خود بایدن خوشحالترند! آنها دلیل این خوشحالی را اینطور اعلام میکنند: «با پیروزی بایدن، میشود با او مذاکره کرد».اما مسئله اینجاست که آیا ترامپ و بایدن که به شدت تحت نفوذ لابیهای صهیونیستیاند، وقتی به ایران میرسند هم با هم فرق دارند؟ پاسخ این سؤال هم آری است. منتهی این تفاوت نه در دشمنی بلکه در «نحوه دشمنی» با ایران است که این هم کاملا طبیعی است. اما اینطور نیست که یکی مخالف دشمنی با ایران و دیگری موافق دشمنی با ایران باشد. نه فقط این دو، که تمام روسای جمهور آمریکا تحت نفوذ صهیونیستها هستند و اصولا تصور پیروزی برای یک نامزد انتخابات ریاستجمهوری آمریکا بدون حمایت لابیهای صهیونیست محال است. آنها نمیتوانند با جمهوری اسلامی ایران دشمن نباشند! غرب گرایان برای «تمام نشدن» باید پیروزی بایدن را جشن بگیرند. اگرچه معتقدیم، ترامپ هم اگر پیروز میشد، آنها همین روند را با ادبیاتی متفاوت در پیش میگرفتند! اگر به مواضع، مقالات و مصاحبههای عاملان وضع موجود دقت کنید، میبینید آنها دوباره به سمت استفاده از تئوری ترساندن رفتهاند. درست مثل سال 92 و 96 مردم را از شرایط اقتصادی «میترسانند» که از قضا این بار خود عامل به وجود آمدن آن هستند و وعده میدهند اگر با بایدن مذاکره کنیم، اوضاع گل و بلبل میشود.
4- عمق ذوق زدگی روحانی از پیروز شدن بایدن در آمریکا چنان زیاد بود که مستقیم و غیر مستقیم روحانی عطای مواردی چون: خسارت گیری ، تعهدات برزمین مانده غربیها بدلیل تهدیدات آمریکا در زمینه نقل و انتقال سرمایه های ایران در بانک های خارجی، عدم گذاشتن پیش شرط برای دولتی که هم خود از برجام خارج شد و هم دیگر متحدان اروپایی برجام را با تهدید از همکاری با ایران بازداشت و.....را به لقای تالیف قلوب آمریکایی و مشخصا جو بایدن بخشید و آنرا به فرصتهایی موکول کرد که قطعا عمر دولت روحانی کفاف دیدن و اجرای آنرا ندارد.
در جمع روحانی و حامیانش باید بدانند که نه فرافکنی برای وقت کشی و رسیدن به سوت پایان عمر دولت اعتدال و نه سوابق سیاه آمریکاییها هیچکدام نمی تواند رزومه دولت روحانی را بیش از آنی که هست نشان دهد و شاید یکی از دلایل ذوق زدگی وی در مصاحبه 24 آذرماه همین نکته بوده است که می تواند در آخرین ماهها به زعم خود با لغو تحریم هاافکار عمومی را به نفع خود تغییر دهد.