اگر مردم محتاج اعانه شده‌اند، نتیجه «وعده» رفع تحریم است

به گزارش پایگاه 598، جریانی که با وعده چرخش توامان چرخ سانتریفیوژها و چرخ زندگی مردم روی کار آمد، هم چرخش سانتریفیوژها را کند کرد و هم چرخ زندگی مردم را.

امروز اما همین جریان در برابر طرح‌های کمک به معیشت مردمی که از اقتصاد برجامی آسیب دیده‌اند، می‌گوید مردم اعانه نمی‌خواهند بلکه رفع تحریم می‌خواهند! این همان جریانی است که می‌گفت از دریچه مذاکره چنان رونقی ایجاد خواهد کرد که مردم خودشان به ۴۵ هزار تومان نیازی نداشته باشند.

القائات غلط را تصحیح باید کرد. جریان انقلابی به دنبال سیر کردن مردم با پرداخت اعانه نیست. این سیاست، اساسا نه ممکن است و نه مطلوب. ملتی که تولید ثروت نکند، دولتش پولی نخواهد داشت که به آنها اعانه و یارانه بدهد.

دوختن چشم مردم به دست دولت جمهوری اسلامی حتما یک خطاست، اما خطای بزرگ‌تر، دوختن چشم مردم به دست دولت آمریکا و تقلیل دادن نقش دولت ایران به یک "دوزنده" در این معادله است.

ایرانی با دنیا دشمنی ندارد، اما تاریخ این کشور نشان می‌دهد هر که در مقابل دشمن غارتگر کوتاه آمد و سر تسلیم فرود آورد، خاک و عزت و سرمایه وطن را به فنا داد و چیزی عاید ملت نشد.

ایرانی حتما دنبال تعامل و داد و ستد با همه دنیاست، اما رنجی که می‌برد، از تفکری است که همواره دنبال "واردات" پیشرفت و رفاه است. با دنیا باید تعامل کرد، در عالی‌ترین سطح هم باید تعامل کرد، اما نتیجه این تعامل باید قدرتمند شدن ایرانی باشد، نه وابسته‌تر شدن به "رفاه وارداتی" که با امضای وحوشی چون ترامپ، رنگ ببازد.

دولت جوان انقلابی ان‌شاءالله نیاز مردم به اعانه را قطع خواهد کرد، اما به دست ایرانی و با کار و سرمایه و تولید خود این مردم، نه با وعده توخالی سرمایه آمریکایی و اروپایی. یادتان هست به ما گفتند رئیس‌جمهور فرانسه می‌خواهد برای جوانان ایران شغل درست کند؟ بیکاری امروز جوانان ایران و رنج معیشتی مردم محصول این توهم است.