در حالیکه همه میدانند همکاری راهبردی با چین در مقابل تحریمهای آمریکاست و اگر بخواهد این همکاری عملیاتی شود، نیاز به مخفی ماندن جزییات از چشم رصدگرهای وابسته به وزارت خزانهداری آمریکا از جمله گروه اگمونت است.
همانطور هم که خود ظریف چندبار اذعان کرده، مسایل پولشویی و تامین مالی تروریسم بهانههای آمریکا برای امنیتی کردن فضای اقتصاد جهانی است.
پس پذیرش این بازی توسط ایران که تحت شدیدترین تحریمهای ثانویه بانکی و غیربانکی آمریکا است، یعنی پذیرش خودتحریمی، و عملا مسیر همکاری راهبردی ایران و چین مسدود میشود. مضافاً همه متخصصین میدانند نگاه واقعی دولت روحانی و ظریف به چین چیست و نگاه چینیها به دولت روحانی و ظریف چیست.
در نتیجه این حرف ظریف در واقعیت ایجاد مانع برای همکاری راهبردی با چین است. انگیزه این مانعتراشی چیست؟ آیا اینکه گزینه مذاکره و توافق با آمریکا تنها راه حل انتخابات ۱۴۰۰ باشد، پاسخ این سوال است؟