هر انسان روشنفکری به این خواهد اندیشید که چطور رسول خدا صلوات الله علیه فرمودند: همانا از شهادت امام حسین علیه السلام داغ سوزانی در دل های مؤمنان هست که هرگز سرد نمی شود.
شاید دلیل آن را بتوان این دانست که انسان فطرتا کمال جوست و ناخودآگاه به صاحبان کمال عشق می ورزد و ایشان را الگوی خویش قرار می دهد. امام حسین علیه السلام را می توان مصداق انسان کامل دانست. برای فهم این مسئله باید به ظهور عینی ویژگی های انسان کامل در وجود ایشان توجه کرد.
بنابر فرمودهی امام علی علیه السلام انسان کامل عبارت است از کسی که خود را کوچک می شمارد، کسب و کار ایشان پاک است، جانشان پاک و اخلاقشان نیکوست، مازاد بر مصرف زندگی را در راه خدا بخشش میکند، از زیادگویی زبان خویش را باز می دارد و آزارش به مردم نمی رسد، سنت پیامبر او را کفایت کرده و بدعت در دین خدا نمیگذارد.
با بررسی عملکرد امام حسین علیه السلام تنها در واقعهی کربلا می توان به این امر پی برد که حضرت، تمام این ویژگی ها را دارا هستند.
در دعای عرفه امام حسین علیه السلام یک به یک نعمت های خداوند را برشمرده و تمامی داشته های خود را از خداوند میداند و می فرماید وجود مرا آغاز کردی قبل از آنکه موجودی قابل باشم و مرا از خاک پدیدآوردی و در حال کودکی و خردسالی در میان گهواره محافظت فرمودی.
اوج تواضع ایشان هدیه نمودن فرزندان شهید خویش به محضر الهی است. اوج توجه به حلال و حرام را میتوان در عمل امام حسین علیه السلام جهت خرید زمین کربلا دانست که قبل از سکنی گزیدن آن را از صاحبانش خریده و سپس خیمه ها را برپا نمودند.
در نیکویی اخلاق امام حسین علیه السلام همین بس که حضرت از شدت عطوفت به هنگام واقعهی کربلا برای آرام گرفتن زنان و کودکان و دلجویی از ایشان به خیمه ها آمدند و پس از نوازش کودکان و دلگرمی از آنها جدا شدند یا از روی محبت غلام خویش را آزاد نمودند.
در بخشش و انفاق حضرت می توان به نشانه های پینه بسته ایشان اشاره نمود وقتی سپاهیان کوفه بدن مطهر حضرت را عریان نمودند برشانه حضرت نشانه برداشتن بار دیدند از علت آن پرسیدند حضرت امام سجاد علیه السلام فرمودند اثر کیسه هایی است که در مدینه بر دوش مبارک میگرفت و به خانه های فقرا و ایتام و بیوه زنان میبرد.
در پاکی زبان ایشان میتوان به سفارشهای ایشان اشاره نمود. حضرت فرمودند: در مورد سخنان بی فایده صحبت نکن که میترسم برایت گناه نوشته شود و در مورد سخنان مفید نیز اگر زمینه نباشد باز هم لب فرو بند چه بسیار گویندگانی که سخن گفته و مورد ایراد قرار گرفته اند.
عملکرد حضرت به هنگام خطبه گفتن در منازل مختلف، گویای خوش زبانی ایشان و توهین نکردن به هیچ کسی است.
حضرت هیچگاه آزارشان به کسی نرسید. شب عاشورا روشنایی ها را خاموش نمودند و تمامی یاران را آزاد گذاشتند تا خودشان تصمیم بگیرند بمانند یا بروند، زیرا نمی خواستند کسی شرم کرده یا آزاری ببیند، پس اجبار را از ایشان برداشتند. امام حسین علیه السلام همانند جد بزرگوارشان جز خدا به چیزی نیندیشیده و در مقابل ظلم و ظالمان قد علم نمودند و تا آخرین قطرهی خون خود و فرزندان بزرگوارش در مقابل ظالم کوتاه نیامده و در مقابل افراد بدعت گذار ایستادند. زمانی بنا بر مصالح و به پیروی از امام خویش سکوت کردند و زمانی دیگر در مقابل بدعت گذاری های معاویه و جایگزینی یزید سکوت نکرده و جهت مخالفت، قیام فرمودند.
توجه در ویژگی های شخصیتی حضرت را می توان دلیل زنده بودن حرارت عشق ایشان در قلب شیعیان دانست. از همین رو لازم است انسان هر ساله در ماه محرم با دقت در این ویژگی ها سبک زندگی مؤمنانه را برای خویش دوره کند. ماه محرم چنین امکانی را فراهم نموده، به طوری که شیعیان می توانند هم با این ویژگی ها آشنا شده و هم مظلومیت امام حسین علیه السلام را یادآوردی نمود و به عزاداری بپردازند.
زهرا صادقی، عضو گروه نسیم هدایت دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان