بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
همیشه آغاز هر کاری سخت است و با وسواس انجام می شود؛ حتی آغاز نوشتن در سال جدید در حالی که سه سال و هشت ماه {یا طبق محاسبه ی شاهمرادی چهار سال} از وبلاگ نویسی را به پایان رسانده ام!
باید دوباره شروع کرد، با توکل بر خدا به امید سلامت، موفقیت و عاقبت به خیری برای همه ی دوستان و غیر دوستان!
هر چند اتحادیه ی اروپا بهار ۹۱ را مقطع تحریم های به اصطلاح فلج کننده قرار داده ولی انتظار تقابل جدی تری با غرب داشتم. پیشتر پیش بینی کرده بودم بهار ۹۱ سال تقابل سرنوشت ساز ایران و غرب است. تصور من این بود که با توجه به ضرباتی که آمریکا در عراق و افغانستان دید و نیز از دست رفتن پایگاه استراتژیکی چون مصر و بهم ریختگی نظم و نظام دولت های هم پیمان غرب، واکنشی از موضع ابرقدرتی را شاهد باشیم.
شاید اگر چند سال پیش حتی یکی از این تحقیرها متوجه قدرت های بزرگ می شد برای اثبات بزرگی، واکنشی قاطع نشان می داد ولی ظاهرا" بحران اقتصادی جاری، زیاده جدی بوده و نیز مقاومت سوریه هم بیش از حد تصور گلوگیر بوده که برنامه ها را بهم ریخته است. تا آنجا که برای اولین بار رییس جمهور مغرور و متکبر آمریکا حاضر شد سخنان کرنش آمیزی در برابر رقیب دیرین خود روسیه بیان کند.
با علم به این اقوال و توجه به این نکته که انتخابات های در پیش ریاست جمهوری فرانسه و آمریکا جسارت تصمیم گیری های خطیر را از سیاستمداران می گیرد، معتقدم ۹۱ سال تقابل سخت و نفس گیر ایران و غرب نیست. غرب اگر می خواست یا بهتر بگویم می توانست وارد درگیری جدی و سخت با ایران شود این مقطع زمانی {بهار} را از دست نمی داد.
تلاطم شدید سیاسی و خاصه اقتصادی جهان و منطقه ی نفت خیز بیانگر این است که سال ۹۱ سال آرام تری در مواجهه ی ایران و غرب باشد. به اصطلاح سیاسیون "آرامش فعال" جایگزین جنگ عیان شود. بدیهی است در شرایطی که همگان می دانند کوچک ترین واقعه یا حتی سخن بی ربطی، می تواند سرنوشت پیش بینی نشده ای رقم بزند، احتیاط و محافظه کاری بیشتری را در اقدامات یا حتی گفتار خود به کار ببندند.
در بعد بین المللی ایران اولویت اولش شکستن تحریم هاست و در وهله بعد حفظ سوریه و کمک به مردم بحرین و سایر انقلاب های عربی-اسلامی است. انرژی هسته ای همچنان مهم ترین مسئله ی ایران در فضای بین المللی است که می توان فرض کرد کمتر از گذشته بحران ساز باشد.
تصور می کنم امسال سال تجدید قواست و کمتر از رفتارها و تهدیدهای تند خبری باشد. ایران می خواهد تحریم ها را بشکند و غرب می خواهد جهان را در وضع پایدار و با ثبات تری ببیند. تجهیز، تقویت بنیه و نیز ارزیابی رقیب می تواند بهترین عمل باشد، شاید سال ۹۲ با شفاف تر شدن قدرت و اقتدار کشورهای تاثیرگذار به برخورد نهایی نزدیک تر شویم!
باید دوباره شروع کرد، با توکل بر خدا به امید سلامت، موفقیت و عاقبت به خیری برای همه ی دوستان و غیر دوستان!
هر چند اتحادیه ی اروپا بهار ۹۱ را مقطع تحریم های به اصطلاح فلج کننده قرار داده ولی انتظار تقابل جدی تری با غرب داشتم. پیشتر پیش بینی کرده بودم بهار ۹۱ سال تقابل سرنوشت ساز ایران و غرب است. تصور من این بود که با توجه به ضرباتی که آمریکا در عراق و افغانستان دید و نیز از دست رفتن پایگاه استراتژیکی چون مصر و بهم ریختگی نظم و نظام دولت های هم پیمان غرب، واکنشی از موضع ابرقدرتی را شاهد باشیم.
شاید اگر چند سال پیش حتی یکی از این تحقیرها متوجه قدرت های بزرگ می شد برای اثبات بزرگی، واکنشی قاطع نشان می داد ولی ظاهرا" بحران اقتصادی جاری، زیاده جدی بوده و نیز مقاومت سوریه هم بیش از حد تصور گلوگیر بوده که برنامه ها را بهم ریخته است. تا آنجا که برای اولین بار رییس جمهور مغرور و متکبر آمریکا حاضر شد سخنان کرنش آمیزی در برابر رقیب دیرین خود روسیه بیان کند.
با علم به این اقوال و توجه به این نکته که انتخابات های در پیش ریاست جمهوری فرانسه و آمریکا جسارت تصمیم گیری های خطیر را از سیاستمداران می گیرد، معتقدم ۹۱ سال تقابل سخت و نفس گیر ایران و غرب نیست. غرب اگر می خواست یا بهتر بگویم می توانست وارد درگیری جدی و سخت با ایران شود این مقطع زمانی {بهار} را از دست نمی داد.
تلاطم شدید سیاسی و خاصه اقتصادی جهان و منطقه ی نفت خیز بیانگر این است که سال ۹۱ سال آرام تری در مواجهه ی ایران و غرب باشد. به اصطلاح سیاسیون "آرامش فعال" جایگزین جنگ عیان شود. بدیهی است در شرایطی که همگان می دانند کوچک ترین واقعه یا حتی سخن بی ربطی، می تواند سرنوشت پیش بینی نشده ای رقم بزند، احتیاط و محافظه کاری بیشتری را در اقدامات یا حتی گفتار خود به کار ببندند.
در بعد بین المللی ایران اولویت اولش شکستن تحریم هاست و در وهله بعد حفظ سوریه و کمک به مردم بحرین و سایر انقلاب های عربی-اسلامی است. انرژی هسته ای همچنان مهم ترین مسئله ی ایران در فضای بین المللی است که می توان فرض کرد کمتر از گذشته بحران ساز باشد.
تصور می کنم امسال سال تجدید قواست و کمتر از رفتارها و تهدیدهای تند خبری باشد. ایران می خواهد تحریم ها را بشکند و غرب می خواهد جهان را در وضع پایدار و با ثبات تری ببیند. تجهیز، تقویت بنیه و نیز ارزیابی رقیب می تواند بهترین عمل باشد، شاید سال ۹۲ با شفاف تر شدن قدرت و اقتدار کشورهای تاثیرگذار به برخورد نهایی نزدیک تر شویم!
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
ناشناس
۲۳:۳۴ - ۱۸ فروردين ۱۳۹۱
خدا شهیدت کند برادر برخورد قاطع نه مذاکره آخر مذاکره چی هست ان قدر به قول حضرت روح الله این گلو را فشار بدهید تا خفه بشود
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
