آمریکا در راستای راهبرد فشارحداکثری، آمریکا در ۱۶ اوت ۲۰۱۸ گروه ویژه اقدام علیه ایران را به ریاست برایان هوک تشکیل داد، که در زمان اعلام این گروه ویژه، برایان هوک آن را برای پیگیری و اجرایی کردن راهبرد فشار حداکثری آمریکا خواند و گفت: «راهبرد جدید ما تمام مصادیق تهدیدهای جمهوری اسلامی ایران را پوشش میدهد و گروه جدید اقدام ایران نیز روی اجرای این راهبرد تمرکز میکند.»
اما همانطور که روزی خواب جان بولتون خیال پرداز که وعده تابستان داغ و سرنگونی جمهوری اسلامی و نرسیدن عمرانقلاب به چهل سالگی تعبیر نشد و مجبور شد از کاخ سفید گورش را گم کند، امروز نیز بعد از دو سال و سه ماه از گذشت راهبرد فشارحداکثری و تشکیل گروه ویژه اقدام علیه ایران به ریاست برایان هوک، او نیز مانند اسلاف خود با سرشکستگی و حقارت مجبور به استعفا و خروج از وزارت خارجه آمریکا شد. تا با ایستادگی ایران در برابر فشارحداکثری آمریکا این استعفا نیز خود گواه دیگری بر شکست این راهبرد باشد.
امروز آمریکا وارد سیاست اقتضایی و انفعالی شده و نتیجه راهبرد فشارحداکثری چیزی جز حضور فعالانه تر ایران در منطقه، افزایش قدرت بازدارنده نظامی و موشکی، شکست راهبرد اجماع سازی جهانی علیه ایران با توسعه روابط با چین، روسیه و نهایتا استعفا رئیس گروه ویژه اقدام علیه ایران نبوده است.
و شاید یکی از مهمترین نمادهای این شکست، ارسال علنی با چراغ روشن 5 نفتکش ایرانی به ونزوئلا و شکستن دیوار تحریم ها بود. و همین است که گاردین درباره خروج برایان هوک می نویسد: «بلندپروازیهای هوک بدون دستاورد پایان یافت.»
آمریکا تمامی کارت های بازی خود را از تحریم های گسترده تافشارهای سیاسی و دیپلماتیک، امنیتی سازی چهره جمهوری اسلامی، ایجاد شّبه جنگ و...را به کاربرده تا به اهداف خود یعنی تغییر رژیم یا تغییر رفتار ایران و تحمیل یک مذاکره یکطرفه به ایران برسد که تا کنون با شکست مواجه شده است.
اما در مقابل ایران با ارسال نفتکش به دریای کارائیب و شکستن تابوی تحریم ها در حیات خلوط آمریکا و نگاه به شرق با قراردادهای بلند مدت و استراتژیک با چین و روسیه و همچنین افزایش توان بازدارندگی نظامی خود توانسته فشار حداکثری آمریکا را زمین گیر کند و مضافا اینکه ایران درصورت اراده دولت دوازدهم برگه های برنده زیادی دارد که هنوز رو نکرده است.