انتظار از روحانی در سال پایانی دولت!

به گزارش پایگاه 598، روزنامه کیهان نوشت: امروز دوازدهم مردادماه مصادف با سالگرد تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری دوازدهم به حجت‌الاسلام روحانی در سال 96 است و عملاً دولت تدبیر و امید به ریاست وی وارد سال پایانی خود می‌شود.

چالش سال پایانی دولت اصرار و تکرار مکرر بر رویه غلط سال‌های گذشته مبنی بر اینکه تحریم‌ها عامل ناکارآمدی دولت در تامین خواسته‌های حداقلی مردم و عدم وفای بعهد دولت در قول‌های انتخاباتی‌ بوده است و در بخشی از افکار عمومی، این‌گونه جا افتاده که عامل اصلی ایجاد وضع موجود اقتصادی، «تحریم خارجی» است.

چرا باید بخش قابل اعتنائی از مردم تصور می‌کردند که عامل اصلی مشکلات اقتصادی در کشور، ناشی از تحریم است؟! و حال آنکه به اذعان شخص رئیس‌جمهور و برخی دیگر از همین دولتمردان، اندیشمندان و صاحب‌نظران کشورمان و اندیشکده‌ها و تحلیلگران غربی، تحریم‌های آمریکا علیه ایران حداکثر 20 الی 30 درصد در ایجاد وضع موجود اقتصادی در کشور تأثیرگذار است. این در حالی است که 70 الی 80 درصد مشکلات اقتصادی در کشورمان، ناشی از «تحریم داخلی» (سوءمدیریت) است.

طبعا و در شرایطی که تنها یک سال از عمر دولت باقی مانده هیچ‌کس از دولتمردان انتظار ندارد که در این یک سال پایانی همه این مشکلات انباشته شده در طول 7 سال گذشته را حل و فصل نماید که هم امر محال است و هم غیرمعقول. اما یک سال پایانی برای یک دولت یعنی یک‌چهارم عمر چهار ساله و چاره کار، نشان دادن عزم جدی دولت برای حل مشکلات با استفاده از ظرفیت‌های کشور به‌ویژه از نخبگان و کارشناسان دلسوز، پاک‌دست، جهادی با اتکای به توان داخلی است.

برای جلب اعتماد عمومی و همراه کردن ظرفیت جریان‌های ارزشی و انقلابی کشور با دولت، اعتراف به اشتباه، آنچنانکه آقای رئیس‌جمهور در مورد مسکن از کاهلی دولت گفت و اذعان کرد که کاری برای مسکن در پنج ‌سال اول دولت او انجام نشد و مشکلات کنونی ناشی از آن عدم اقدام دولت است، در بخش‌های دیگر نیز آقای روحانی با اعلام ناکامی ‌دولت خود و عذرخواهی از مردم، آستین همت را برای خدمت بالا بزند و آمادگی دولت خود برای تعامل با مردم و ارکان نظام را در مراحل عمل اعلام کند.

و یقین داشته باشد که مردم انقلابی و نیروهای وفادار به انقلاب و کشور با درک متقابل، درخواست دولت را برای حل مشکلات و سربلندی ایران عزیز اجابت خواهند کرد و در ذیل این همدلی و همگامی، فضای دلپذیر کار و کسب رونق می‌گیرد و فراتر از اقتصاد، وحدت و انسجام ملی تقویت و تحکیم می‌یابد که بزرگ‌ترین عامل موفقیت و سرافرازی امت اسلامی در سراسر جهان خواهد بود.