به گزارش پایگاه 598، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: بعضی از نمایندگان مجلس دهم خانههایی را که مجلس در اختیارشان گذاشته ترک نمیکنند.
زهره سادات لاجوردی گفت: مجلس تعدادی واحد مسکونی در منطقه سعادتآباد در اختیار جمعی از نمایندگان مجلس دهم قرار داده بود که تا پایان دوران نمایندگی در آنجا ساکن باشند که تعدادی از این نمایندگان با وجود پایان دوران نمایندگیشان این واحدهای مسکونی را ترک نمیکنند.
وی درباره شبهاتی که در رابطه با تخصیص ودیعه مسکن مجلس به نمایندگان مطرح شده بود گفت: در ارتباط با ودیعه مسکن تخصیص یافته به نمایندگان بنده مصاحبه کردم و عنوان کردم که این مبلغ را دریافت نمیکنم. چون من در تهران زندگی میکنم و صاحب مسکن هستم. بسیاری از نمایندگان شهرستانها هم ساکن تهران هستند و کسی که مسکن دارد نباید ودیعه مسکن دریافت کند.
وی ادامه داد: در مورد نمایندگانی که از شهرستان میآیند و در اینجا مسکنی ندارند خوب است که ودیعه مسکنی به آنها داده شود که البته باید بگویم ودیعه مسکنی که توسط مجلس به نمایندگان پرداخت میشود کمتر از هزینه ودیعه مسکنی است که باید نمایندگان پرداخت کنند. مجلس 250 میلیون تومان ودیعه مسکن به نمایندگان پرداخت کرده که البته در پایان دوره پس گرفته میشود که یکی از نمایندگان عنوان میکرد که برای رهن یک واحد 80 متری در اطراف میدان بهارستان 500 میلیون تومان پرداخت کرده است.
این نماینده مجلس تاکید کرد: به نظر من ودیعه مسکن مجلس باید در اختیار نمایندگانی قرار گیرد که در تهران مسکن ندارند. اما مجلس این کمک هزینه را در اختیار همه قرار داده مگر نمایندگانی که خودشان عنوان کردند که ما نمیخواهیم.
وی در پاسخ به اینکه پیش از این بنا بود تا خانههای سازمانی برای نمایندگان در اطراف ساختمان مجلس ساخته شود طرح مجلس برای این موضوع به کجا رسید؟، گفت: ساخت واحدهای مسکونی برای نمایندگان در اطراف ساختمان مجلس در حال انجام است اما مثل اینکه چند سال است طول کشیده اما گویا درصدد هستند طی یک سال آینده ساخت این واحدهای مسکونی را به پایان برسانند. به نظر من راهکار هم همین است که یکسری خانههای سازمانی ساخته شود تا نمایندگانی که از شهرستان میآیند در این خانههای سازمانی ساکن شوند و وقتی هم دوره نمایندگیشان به پایان برسد واحد مسکونی از آنها پس گرفته شود.
وی گفت: متاسفانه شنیدهایم در دوره دهم مجلس تعدادی واحد مسکونی در سعادتآباد در اختیار تعدادی از نمایندگان قرار گرفته بود که پس از پایان دوره نمایندگیشان این نمایندگان واحدهای مسکونی را ترک نکردند و کسی نتوانسته این خانهها را از آنها بگیرد.