فرهنگ در میان بهارستان نشینان

گمان کنم در ایران اسلامی این جمله معروف حضرت امام(ره) را که «فرهنگ منشاء همه بدبختی ها و خوشبختی های یک ملت است»، را همه شنیده باشند. حال ممکن است بلافاصله خواننده گرامی بپرسد که حالا که همه این جمله را شنیده اند، تکرار آن و تاکید روی آن برای چیست؟

متاسفانه چند دوره ای است در انتخاب کمیسیون های مجلس، مشاهده می‌شود که برای کمیسیون فرهنگی، آن اشتیاق لازم و نگاه فاخر مشاهده نمی شود و تاثیرگذاری آن نیز خیلی قابل رصد نیست. این اتفاق پیام های جدی در پی دارد که نیازمند تبیین و تحلیل از جهات مختلف است، لذا ضمن تاکید بر نقش مهم مجلس در فرهنگ جامعه، یادآوری جمله حضرت امام به نقش قوه مقننه در خوشبختی ملت تعمیم دارد که تاکید می کند که نه کمیسیون فرهنگی که همه کمیسیون ها ضمن پرداختن به رویکردهای تخصصی خود نگاه فرهنگ محور را باید مورد توجه و اهتمام داشته باشند.

1- حال اگر نمایندگان مردم به عنوان عصاره فضایل ملت، اهتمام جدی نداشته باشند، نشان می‌دهد که جایگاه فرهنگ در میان بهارستان نشینان نزول پیدا کرده که در این صورت باید در انتظار عواقب ناگواری در عرصه های مختلف باشیم.

به نظر می‌رسد چنین تصوری در حوزه فرهنگ ملی نمی‌تواند درست باشد، بلکه اتفاقی در گرایش مدیران و مسئولین افتاده است که خدمت در مناصب نزدیک به مسائل مالی و سیاسی را ترجیح می دهند. شاید آنها را مفیدتر به حال ملت و حوزه انتخابیه خود می دانند که انشاالله چنین است؟!

2- به تایید همه بزرگان کشور و رهبر انقلاب و حتی تحلیلگران بین المللی، انقلاب اسلامی با یک صبغه فرهنگی پای به عرصه وجود و پیروزی گذاشت. در حال حاضر یکی از نیز نگرانی های بزرگ رهبر معظم انقلاب به حوزه فرهنگ معطوف است، از این رو بارها روی تربیت جوانان و پاسداری از مرزهای فرهنگی کشور تاکید کرده اند و با هدایت های فرهنگی ایشان از خطر تهاجم فرهنگی دشمن که تلاش می کرد هویت انقلابی ما را مخدوش سازد، با سربلندی عبور کردیم و ترسیم حرکت انقلاب در گام دوم انقلاب نشان می‌دهد که فرهنگ انقلاب به عنوان محور اصلی حرکت در مسیر ساخت آینده است، لذا در چنین شرایطی، رغبت پایین مجلس به موضوع فرهنگ که از گرایش نمایندگان به کمیسیون فرهنگی فهمیده می‌شود، افق روشنی از تلاش‌های فرهنگی در مجلس به نمایش نمی گذارد که امید داریم این برداشت ما اشتباه باشد.

3- رسالت بزرگ مجلس، ریل گذاری حرکت کشور در مسیر آینده است. بی تردید نقش فرهنگ به عنوان یک محور اصلی در این ریل گذاری بسیار حایز اهمیت است، لذا چه کسانی در کمیسیون های فرهنگی و با چه انگیزه و رغبتی حضور خواهند داشت، نقش مهم و اساسی در مسیر حرکت فرهنگی کشور دارد.

4- شاید عدم استقبال از کمیسیون فرهنگی مجلس، در نگاه کلی مجلس به موضوع فرهنگ نهفته است. خدا نکند مجلس ما رغبت و جدیت کافی و لازم برای ورود به حوزه فرهنگ نداشته باشد، چرا که این موضوع با ماهیت انقلاب اسلامی که یک انقلاب فرهنگی بر مبنای تقویت زندگی دینی در بطن و ظاهر جامعه شکل گرفت، منافات دارد.

پس برای اینکه بتوانیم فرهنگ را که به فرموده حضرت امام به عنوان یک اصل و محور اصلی در خصوص خوشبختی ملی بپذیریم، باید باورمند عامل به آن باشیم. این موضوع می‌طلبد که یک مجلس فرهنگی داشته باشیم و مجلس یازدهم که با شعار ولایتمداری و پاسداشت فرهنگ انقلابی صندلی‌های بهارستان را پر کرده است، منشا خدمات ارزنده از طریق تصویب قوانین روشن و تحرک آفرین و حذف موانع شکوفایی فرهنگی باشد و این اتفاق وقتی رخ خواهد داد که مجلس به عنوان عصاره فضایل ملت در حوزه فرهنگ تعالی بخش ملت مسلمان به معنای واقعی کلمه ورود جدی داشته باشد.

برای این مهم باید دلسوزان مجلس برای حضور در کمیسیون‌فرهنگی سر از پا نشناسند و مشتاقانه با فعالیت‌های خود و ارتباط گیری با نخبگان فرهنگی جامعه، کلیت مجلس را به‌سوی دستیابی به سوی یک مجلس فرهنگی رهنمون شوند.

مجلسیان همیشه زیر ذره بین افکار عمومی هستند و رفتارها و اظهار نظرهای آنها، اگر برآیند افکار عمومی هم نباشد، در افکار عمومی تاثیر بسزایی دارد. بر این اعتبار، یک مجلس فرهنگی و فرهنگ  دوست می‌تواند، فرهنگ جامعه را متحول سازد و این باید به یک باور عمومی در مجلس تبدیل شود که مقام معظم رهبری فرمودند:

«فرهنگ مایه‌ى اصلى هویت ملتهاست. فرهنگ یک ملت است که مى‌تواند آن ملت را پیشرفته، عزیز، توانا، عالم، فناور، نوآور و داراى آبروى جهانى کند. اگر فرهنگ در کشورى دچار انحطاط شد و یک کشور هویت فرهنگى خودش را از دست داد، حتى پیشرفت هایى که دیگران به آن کشور تزریق کنند، نخواهد توانست آن کشور را از جایگاه شایسته‌اى در مجموعه‌ى بشریت برخوردار کند و منافع آن ملت را حفظ کند.»