به گزارش پایگاه 598، روزنامه «فرهیختگان» با علیمحمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران گفتگو کرده است.
بخشی از این گفتگو را بخوانید:
منتخبان اصلاحطلبان در مجلس دهم، شوراها و بهخصوص در ریاستجمهوری موفق نبوده و به مطالبات مردم عمل نکردند.
در انتخابات مجلس یازدهم جامعه پاسخ منفی بسیار بدی به لیستهای احزاب اصلاحطلب داد.
مخاطب صحبتهای کرباسچی، عارف بود، اما برداشتهای دیگری از آن شد.
اشکالات شعسا جزئی نیست و باید اصلاحات ساختاری در آن انجام داد.
با احزاب فعلی ایده پارلمان اصلاحات هم مشکلی را حل نمیکند، چون معیار واقعی برای سهمیه هر تشکل در آن مشخص نیست.
برای پارلمان اصلاحات نیازمند احزاب فراگیر هستیم.
عارف پلههای ترقی را بهصورت طبیعی طی نکرده.
عارف چون زمانی معاون اول خاتمی بوده یکباره باورش میشود که میتواند در عرصه سیاسی کشور هم قائممقام او باشد.
وارد شدن در عرصه ریاستجمهوری برای عارف زود بود.
برای عارف بهتر بود در همان فضای آکادمیک به فعالیت خود ادامه دهد تا اینکه وارد فضای سیاسی شود.
عارف نتوانست به وظیفه خود بهعنوان چهره اول فراکسیون امید عمل کند.
باید شورای مرکزی و ریاست شورایعالی سیاستگذاری بهصورت انتخابی تعیین شوند.
عارف از همان ابتدا تکروی خود را شروع کرد و گفت من میخواهم رئیس مجلس شوم.
یکی از عوامل عدم موفقیت فراکسیون امید در مجلس نحوه شکلگیری لیست انتخاباتی اصلاحطلبان بود.
انتظاراتی که از فراکسیون امید، دولت روحانی و شورایشهر پنجم وجود داشت، برآورده نشد.
باید با کاندیدای حداکثری وارد انتخابات 1400 شد.
باید به عقل تشکلی که کاندیدای حداکثریاش رایآور نباشد، خرده گرفت.
برخلاف دوستان کارگزاران که معتقدند باید در چارچوب وضع موجود عمل کرد، من معتقدم باید روی مطالبات حداکثری مردم پافشاری کنیم.
در انتخابات ایران اولا شعار مدنظر است و ثانیا رایها بیشتر سلبی است تا اثباتی.
جهانگیری و شخصیتی مثل او کاندیدای حداکثری اصلاحطلبان نیست.
زمانی میتوانیم ادعا کنیم نظام ما دموکراتیک است که چرخش قدرت از طریق احزاب قوی اتفاق افتد.