این بود "حفظ شئون دیپلماتیک" ؟!

تناقض گفتاری و رفتاری تیم روحانی و ظریف، چگونه قابل توجیه است؟

آقای روحانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در دولت خاتمی بود و دو سال با وزیران خارجه سه دولت اروپایی مذاکره کرد که حاصل آن توافقات خسارتبار سعدآباد و پاریس بود.

پس از او، آقای لاریجانی در همین جایگاه "دبیری شورا"، مذاکرات را ادامه داد. سپس آقای جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی شد و مذاکرات را با سولانا و اشتون (مسئولان سیاست خارجی اتحادیه اروپا)، تروئیکای اروپایی و ویلیام برنز قائم مقام وزارت خارجه آمریکا ادامه داد.

سال 92 وقتی روحانی سر کار آمد، تیم وی ادعا کردند مذاکرات جلیلی از موضع دبیری شورا، دور از شان است (!) و دولت، مذاکرات را به وزارت خارجه بر می گرداند تا شئون دیپلماتیک حفظ شود.

اما آقای ظریف چند ماه قبل در قطر، با  بیل ریچاردسون فرماندار سابق آمریکایی ( و میکی برگمن افسر سابق ارتش صهیونیستی) مذاکره کرده، بی آن که شفافیتی هم در کار باشد. شان کشور را این گونه می خواستند حفظ کنند؟! یعنی وزیر خارجه ما، هم طراز یک فرماندار سابق آمریکا شده است؟!