به گزارش پایگاه 598، علی ملکوتینیا، استاد دانشگاه و جامعهشناس در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در همدان درباره آسیبهای کاهش جمعیت، اظهار کرد: جمعیت جوان، بانشاط و تحصیلکرده یکی از عوامل مهم و اثرگذار در پیشرفت هر کشوری است، چراکه جمعیت جوان جامعه بالاترین سرمایه و ثروت انسانی آن جامعه است.
وی ادامه داد: در دوران دفاع مقدس همین جامعه جوان بود که مهمترین سرمایه به شمار میرفت، چراکه جبهه و انقلاب اسلامی توسط این جوانها اداره شد و به پیروزی رسید، بنابراین خصوصیات جوانی میتواند در بحرانها به جامعه یاری برساند.
ملکوتینیا عنوان کرد: جوان از یک سو گرفتار تعلقات و از سوی دیگر اهل خطر کردن و نوخواه است؛ امروز کشور ایران از نظر جمعیت از جمله جوانترین کشورها به شمار می آید، اما آمارهای جمعیتی و بررسیهای انجام شده نشاندهنده این است که اگر سیاستهای کنترل جمعیت به شکل کنونی ادامه پیدا کند، نسل جوان و پر انرژی ایران جای خود را به جمعیتی کهنسال و فرسوده خواهد داد.
کاهش جمعیت نگران کننده است
استاد جامعهشناسی بیان کرد: کاهش شدید و نگرانکننده جمعیت کشور در سالهای اخیر بیش از آنکه ناشی از برخی سیاستها و اقدامهای اجرایی دستگاههای دولتی باشد ، نتیجه تغییر سبک زندگی مردم و تسلط گفتمان فردگرایانه و مصرفگرایانه بر جامعه است.
وی افزود: گفتمان و فلسفه زندگی حاکم بر جامعه امروز شرایطی را رقم زده است که حتی افرادی که از تمکن مالی خوبی برخوردارند نیز حاضر نیستند بیش از یک یا دو فرزند داشته باشند و در پاسخ به سیاست افزایش جمعیت به این شعار پناه میبرند که "فرزند کمتر، زندگی بهتر."
تلاش دشمنان برای کاهش جمعیت ایران
ملکوتینیا ادامه داد: نقش بنیادین دشمنان جمهوری اسلامی ایران، تلاش جدی برای کاهش جمعیت کشورهای مسلمان در سراسر جهان است، به عنوان نمونه «ساموئل هانتینگون» متخصص علوم سیاسی شهیر آمریکایی گفته است که یکی از مشکلات ما در مقابل با کشورهای مسلمان زاد و ولد در این کشورها است.
استاد دانشگاه اظهار کرد: دشمنیها در پوشش شعار فریبنده «فرزند کمتر، زندگی بهتر» به همراه اجرای الگوهای توسعه غربی که برگرفته از اندیشههای استعماری و ضد انسانی «توماس رابرت مالتوس» اقتصاددان مشهور انگلیسی بود، از اواخر دهه شصت به بعد به طور جدی به کانون خانوادههای ایرانی راه یافت.
نهادینه شدن شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» در خانواده های ایرانی
وی خاطرنشان کرد: هرچند ابتدا هدف از طرح شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» ایجاد یک سیاست موقت برای کنترل جمعیت بیان شد، اما در سالهای بعد از ۱۳۶۷ تا سال ۱۳۹۰ این شعار در خانوادههای ایرانی نهادینه شد و تک فرزندی محبوبیت پیدا کرد.
استاد جامعه شناسی افزود: با توجه به شرایط آن روز، آثار زیانبار این تفکر کمتر مورد توجه و نظر انتقادی کارشناسان و سیاستگذاران قرار گرفت، البته چه بسا که این سیاست در آن زمان ضرورت داشت، اما ادامه آن کار عاقلانهای نبود.
ملکوتینیا اذعان کرد: سیاست کنترل جمعیت در حالی صورت گرفت که رؤسای جمهور آمریکا رسما با تحدید نسل در آمریکا مخالفت کردند و شوروی نیز علیرغم اینکه ۲۵۰ میلیون نفر جمعیت داشت، در شورای عالی این کشور مقرر شد به مادرانی که دارای فرزند زیاد هستند، مدال افتخار داده شود.
وی ادامه داد: امروزه نیز مخالفان این سیاست معتقدند که فرمول «دو بچه برای هر خانواده» در واقع فرمول نابودی یک ملت است و این روش همان راهی است که اروپایی ها هماکنون گرفتار آن شدهاند، یعنی سیاست غلطی که غربیها انتخاب کردند و امروز پشیمان هستند، چراکه باید هزینه سنگینی برای حفظ هویت و فرهنگ خود بپردازند.
ملکوتی نیا یادآور شد: رهبر انقلاب دیدگاه انتقادی خود را از همان سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ در مجمع نمایندگان مجلس و مسئولان نظام مطرح کرد و با سخنانی آشکار و استوار نگاه خود را به توقف سیاستهای مهار جمعیت و ضرورت برنامهریزی برای رشد جمعیت معطوف کرد.
تغییر نگرش خانوادهها به فرزندآوری
این جامعهشناس تأکید کرد: متأسفانه در طول سالها شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» موجب تغییر اساسی در نگرش و رفتار خانودادهها در زمینه فرزندآوری شد، به گونهای که امروز شاهدیم زوجهای جوان دست کم در چند سال نخست زندگی ضرورتی برای فرزنددار شدن احساس نمیکنند و فرزندآوری را مانع رشد و رفاه و پیشرفت خود میدانند.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ذائقه بسیاری از ایرانیها با افزایش فرزند سازگاری ندارد، عنوان کرد: این درحالی است که یکی از پرشورترین غریزهها در زنان مادر شدن و ازدیاد نسل است.
شعار «فرزند بیشتر زندگی شادتر» فرهنگ سازی شود
وی خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی برای ایجاد گفتمان افزایش جمعیت با شعار «فرزند بیشتر زندگی شادتر» نیازمند سیاستهای منسجم و برنامههای آگاهیبخش هستیم تا در سایه آن به تغییر گفتمان حاکم و اصلاح نگرش خانوادهها به زندگی و مسئله افزایش فرزند و میل فرزندآوری دست پیدا کنیم.
ملکوتینیا افزود: یکی از راهکارهای تغییر نگرش خانوادهها در راستای افزایش جمعیت تبیین اهمیت خانواده و نقد اندیشه تک فرزندی و بیان آسیبها و پیامدهای کاهش جمعیت در خانواده است، چراکه هدف سیاستهای استعماری در کاهش جمعیت، نابودی کانون خانوادهها است.