این مراسم به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا و رعایت مسائل بهداشتی، با حضور جمع محدودی از جمله خانواده و آشنایان از جمله همکارانش در نشر کارنامه، و بدون حضور علاقهمندانش و چهرههای ادبی و هنری و بدون سخنرانی برگزار شد.
پیکر نجف دریابندری در قطعه ۱۲، ردیف ۳، شماره ۷۴ بهشت سکینه در کنار فهیمه راستکار، همسر هنرمندش، آرام گرفت.
این مترجم و نویسنده متولد سال ۱۳۰۹، پس از تحمل سالها بیماری در پانزدهمین روز اردیبهشتماه سال ۱۳۹۹ چشم از جهان فروبست.
«پیرمرد و دریا» و «وداع با اسلحه) (ارنست همینگوی)، «بیگانهای در دهکده» و «هاکلبری فین» (مارک تواین)، «یک گل سرخ برای امیلی» و «گور به گور» (ویلیام فاکنر)، «پیامبر و دیوانه» (جبران خلیل جبران)، «رگتایم» و «بیلی باتگیت»، (دکتروف)، «بازمانده روز» (کازوئو ایشیگورو)، «تاریخ فلسفه غرب» (برتراند راسل)، «فلسفه روشناندیشی» (ارنست کاسیرر)، «خانه برناردا آلبا» (فدریکو گارسیا لورکا)، «کتاب مستطاب آشپزی، از سیر تا پیاز» (با همکاری همسر فقیدش، فهیمه راستکار) و چندین و چند کتاب دیگراز جمله آثاری هستند که از او به یادگار مانده اند.