امام جواد علیه السلام در حدیثی می فرمایند:
همانا جانها و مالهایمان از موهبتهای
گوارا و امانتهای سپرده خداوند است، هر چه بخواهد، با خوشحالی وخرسندی از
آنها بهره مندمان می گرداند.
و هر چه را که بخواهد، با دادن ثواب و پاداش می گیرد. آنکه بی
تابیش بر تحمل و استقامت وی افزون شود، اجر او از بین رفته است و از این
حالت به خدا پناه می بریم.
متن حدیث:
قالَ الْجَوادُ علیه السلام: ...
اِنَّ أنْفـُسَنا وَأَمـْوالَنـا مِنْ مَواهِبِ اللّه ِ ألْهَنیئَةِ
وَعواریهِ المُسْتَوْدَعَةِ یُمَتـِّعُ بِما مَتـَّعَ مِنْها فیسـُرُورٍ
وَغِبْـطَةٍ وَیـَأخُذُ ما اَخـَدَ مِنْها فی اَجْرٍ و حِسْبَـةٍ. فَمَنْ
غَلَبَ جَزَعُهُ عَلی صَبْرِهِ حَبِطَ أَجْرُهُ وَنـَعـُوذُ بِاللّه ِ مِنْ
ذلِکَ.
"تحف العقول، صفحه 726"