نکته قابل تامل تحولات جدید اینکه حالا منتقدان عینالاسد نه فقط رسانهها، بلکه اعضای اصلی هیات حاکمه آمریکا هستند که هر یک همین حالا یا در روزگاری نه چندان دور دارای سمتهای کلیدی بودهاند. دیر یا زود پای اسناد آمریکاییها درباره عینالاسد به رسانهها باز میشود و آن زمان مشخص خواهد شد عینالاسد چگونه قدرت آمریکا به عنوان پرخرجترین دولت تاریخ در حوزه نظامی را به چالش کشید.
در این میان رسانههای نزدیک به هیات حاکمه آمریکا نوک پیکان حملات خود را به سمت بخش کمتر دیده شده ماجرا یعنی از میان رفتن اعتبار و قدرت پنتاگون بردهاند. عینالاسد و سایر پایگاههای آمریکا در منطقه تا قبل از حمله ایران به عنوان خط قرمز بزرگ دولت آمریکا ترسیم شده بودند و به عنوان مثال ترامپ تهدید کرده بود با هدف قرارگرفتن هر هدف آمریکایی توسط ایران، جنگ تمام عیاری را آغاز خواهد کرد.
حالا وبسایت اینترنتی https://www.rollcall.com که در توصیف خود آورده از سال 1955 میلادی به طور تخصصی اخبار کنگره آمریکا را پوشش میدهد، با اشاره به افزایش روزافزون زخمیهای پایگاه عینالاسد، این ماجرا را یک افتضاح توصیف کرده و نوشته است: اعتبار پنتاگون زیر سوال رفته و این وضعیت در حال بدتر شدن است. نکته قابل تامل این گزارش اینکه مخاطبان این نشریه اینترنتی بینالمللی نیستند و به دلیل نوع پردازش اخبار این سایت به مسائل داخلی آمریکا، روشنفکران و نخبگان آمریکایی مهمترین مخاطبان آن هستند.
رول کال در ادامه مطلب خود به روند دروغگویی پنتاگون در اعلام آمار واقعی تلفات عینالاسد اشاره کرده و مینویسد: وزارت دفاع در اعلام تلفات ناشی از حملات ایران در تاریخ ۸ ژانویه به پایگاه عینالاسد در حال انجام یک تجربه جدید است. بامداد روز ۸ ژانویه و هنگامی که موشکهای ایران به پایگاه عینالاسد در عراق اصابت کرد، مقامات وزارت دفاع اعلام کردند هیچ تلفاتی بر اثر این موشکباران متحمل نشدهایم. از نگاه «رول کال» حتی همین مقدار دروغگویی هم نشان از ضعف پنتاگون نیست، بلکه آنچه مایه خجالت وزارت دفاع آمریکا شده، تغییر مداوم تعداد زخمیها در بیانیههای مختلف پنتاگون و سنتکام است.
این نشریه در این ارتباط نوشته است: از آن زمان تاکنون، وزارت دفاع بیانیههای مختلفی درباره آن صادر کرده است. پنتاگون روز جمعه تایید کرد تعداد ۳۴ نفر از سربازان آمریکایی بر اثر حملات موشکی ایران دچار آسیب مغزی شدهاند. «جاناتان هافمن» سخنگوی پنتاگون در این باره به خبرنگاران گفت: در حالی که نیمی از آنها به کار بازگشتند، ۱۷ نفر همچنان در آلمان و ایالات متحده تحت مداوا هستند. از زمان انجام حمله تاکنون، پنتاگون نخست گفت این حمله هیچ تلفاتی نداشته است اما سپس 8 نفر، بعد ۱۱ نفر و اکنون ۳۴ تن را به عنوان رقم آسیبدیدگان نظامی آمریکا اعلام کرده است.
دیروز هم «جک تپر» خبرنگار سیانان در صفحه توئیتری خود نوشت: ۸ آمریکایی آسیبدیده در پایگاه عینالاسد، برای مداوا به آمریکا برده شدند و ۹ نفر در آلمان در حال درمانند.
از نگاه این رسانه نزدیک به کنگره آمریکا، روند دروغگوییهای پنتاگون به مرحله عجیبی رسیده است. سیانان از قول اسپر، وزیر دفاع آمریکا نوشت: ما معمولا این آمارها را اعلام نمیکنیم چرا که بیشتر موارد آن سرپایی بوده است. روز بعد، سخنگوی اسپر اعلام کرد ۳۴ نفر از سربازان دچار آسیب مغزی شدهاند. بخشی از چالش وزارت دفاع ریشه در این واقعیت دارد که آسیب مغزی برای پیشرفت و قابل تشخیص بودن، نیاز به گذشت زمان دارد.
اگرچه اطلاعات دقیق همیشه بلافاصله در دسترس نیست و با ظهور علائم ممکن است تغییر کرده و ما آن را درک کنیم اما پنتاگون هفتهها برای ارزیابی آسیب به نظامیان آمریکایی زمان صرف کرده است. اظهارات اسپر نشان میدهد وزارت دفاع وضعیت پرسنل نظامی آسیبدیده در حملات به عینالاسد را با دقت پیگیری نمیکند؛ سربازانی که آسیبهای آنان به قدری جدی بوده که برای معالجه به آلمان یا آمریکا منتقل شدهاند.
این نشریه در ادامه نوشت: اسپر با یک واقعیت روبهرو است؛ اگر درباره تلفات حملات عینالاسد صادقانه سخن بگوید، با ترامپ دچار تناقض میشود. رول کال برای یادآوری عملکرد اسپر در دوران قبل از انتصاب به وزارت دفاع، به یکی از سخنان پیشین وی استناد کرده و مینویسد: وی گفته بود اگر از او خواستهای غیراخلاقی، غیرمنطقی یا غیرقانونی داشته باشند، از سمتش استعفا میکند. 7 ماه بعد این سوال مطرح میشود که آیا تضعیف موقعیت پنتاگون، اخلاقی است؟ از زمانی که در حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی ژنرال قاسم سلیمانی ترور شد تاکنون، اسپر سعی در توضیح یا توجیه اظهارات متناقض دولت دارد.
جالبتر اینکه این نشریه حتی مواضع وزیر دفاع آمریکا و سایر مقامات نظامی آمریکا را با مواضع ترامپ در توجیه ترور شهید سلیمانی مقایسه میکند و در این فاز هم به انتقاد از عملکرد پنتاگون میپردازد. این نشریه نزدیک به کنگره آمریکا در اینباره نوشت: اسپر و ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، در ابتدا این ترور را برای جلوگیری از حمله قریبالوقوع به پرسنل ایالات متحده در منطقه، ضروری توصیف کردند. پس از نشستهایی پشت درهای بسته، برخی نمایندگان آمریکایی درباره چگونگی قریبالوقوع بودن این حملات ابراز تردید کردند. سپس ترامپ که این حمله را مشروع میداند، مکررا ادعا کرد ایران قصد داشته به 4 سفارت آمریکا حمله کند.
اسپر در گفتوگویی تلویزیونی درباره این ادعا گفت: من هیچ مدرک مشخصی در ارتباط با این ۴ سفارتخانه ندیدهام. وی گفته این نظر رئیسجمهور بوده که خطری میتواند برخی سفارتخانههای آمریکا را تهدید کند. ترامپ سپس در پیامی توئیتری نوشت: واقعا این مهم نیست که یک حمله، قریبالوقوع بوده است. بر اساس گزارش انبیسی، انجام این حمله 7 ماه در حال بررسی بوده و اسپر نیز هیچ اشارهای به آن نکرده است.
سردرگمی و بلاتکلیفی در پنتاگون و کاخ سفید و اتخاذ مواضع گاه صددرصد متناقض با یکدیگر پدیده تازهای است که تا قبل از حمله ایران به عینالاسد نمونهای نداشته است. این نشریه نزدیک به کنگره آمریکا تناقض دیگر رویکرد وزارت دفاع با آنچه از زبان ترامپ شنیده میشود را اینگونه بیان میکند: ماه گذشته، اسپر گزارشی از والاستریت ژورنال را که اعلام کرده بود پنتاگون در نظر دارد هزاران سرباز دیگر به خاورمیانه اعزام کند رد کرد؛ اقدامی که به نظر میرسد با وعدههای رئیسجمهور مبنی بر پایان دادن به جنگهای بیپایان در این منطقه در تناقض است.
اسپر هنگامی که در مجمع دفاعی ریگان صحبت میکند، در پاسخ به این سوال که آیا این گزارش اخبار جعلی است، جعلی بودن آن را تایید میکند. این در حالی است که با وجود تنش آمریکا با ایران، هزاران سرباز دیگر به خاورمیانه فرستاده شدهاند. رول کال در پایان مینویسد: یکی از چالشهای مردم با دولت، حفظ صداقت و صحت کلام آنها در شرایطی است که رئیسجمهور راحت در حال دروغ گفتن به مردم آمریکاست. به عبارت دیگر، پنتاگون با ریاست اسپر مشکلی دارد به نام «اعتبار».
اینگونه به نظر میرسد که حمله به عینالاسد، اخراج آمریکا از منطقه را کلید زد. آنچه در عینالاسد نابود شد، نه فقط مرکز فرماندهی و هدایت پهپادی آمریکا، بلکه هیمنه و هیبت ساختگی ارتش این کشور بود. پنهان کردن تلفات واقعی عینالاسد، نابودی اعتبار جنگی ارتش آمریکا بود که زیرپای متحدان این کشور در خاورمیانه را هم خالی کرد.
چرا گروههای مخالف مقاومت خواهان اخراج آمریکا هستند؟
تظاهرات میلیونی مردم عراق در مخالفت با حضور نظامی آمریکا در این کشور را باید نقطه عطفی در تحولات خاورمیانه و بویژه عراق جدید تحلیل کرد. اینکه در بحبوحه جدالهای سیاسی عراقی- عراقی بین احزاب و طرفداران آنها برای انتخاب نخستوزیر و تشکیل دولت، تظاهرات میلیونی با حضور همه اقشار مردم عراق و برافراشته شدن پرچم این کشور به عنوان پرچم واحد تظاهراتکنندگان برگزار میشود تنها یک پیام دارد و آن تاکید جامعه عراق بر پایان اشغالگری آمریکا در کشورشان است. پیامی که خود آمریکاییها نیز آن را دریافت کردهاند و میدانند تداوم حضورشان به معنای افزایش تنشها و بیثباتی در عراق خواهد بود.
حضور نظامیان آمریکا در عراق برای عراقیها دیگر معنا و مفهومی ندارد. بعد از سقوط صدام و نظام بعث در عراق و همچنین پایان حکومت داعش که توسط نیروهای مردمی عراق صورت گرفت، آمریکا با جانبداری از گروههای سیاسی که عمدتاً در جهت عکس منافع ملی این کشور اقدام میکردند در مقابل دولت و مردم عراق صفآرایی کرده است. ناراحتی عراقیها از آمریکا پس از ترور سپهبد سلیمانی به عنوان میهمان دولت عراق و ابومهدی المهندس از فرماندهان نظامی رسمی عراق به انزجار رسید. اینکه هموطن آنها توسط یک نیروی خارجی ترور شده و آمریکاییها همچنان به حضورشان در عراق ادامه میدهند هویت ملی عراقیها را خدشهدار کرده است.
در این فضا، حمایت مردم عراق از نیروهای نظامیشان سبب شد مسأله اخراج آمریکا از عراق با جدیت دنبال شود. این جدیت نهتنها از سوی جریانهای مقاومت و حامیان آن، بلکه از سوی گروههای سیاسی رقیب و مخالف مقاومت هم وجود خواهد داشت. دلیل این مسأله نیز این است که عقلای عراق به این موضوع واقفند که تظاهرات میلیونی مردم عراق مهر تاییدی بر مصوبه پارلمان بر اخراج آمریکا و حمایت از گروههای مقاومت برای مقابله نظامی با نظامیان آمریکاست و از آنجا که آمریکا به دلیل حساسیت بر موضوع انرژی و امنیت رژیم صهیونیستی در خلیجفارس و سوریه با جبهه مقاومت درگیر نخواهد شد، عراق تنها میدان مبارزه بین نیروهای عراقی حامی مقاومت و آمریکا خواهد بود.
ضمن اینکه عراقیها نمیتوانند جغرافیای خود را تغییر دهند و نیاز مبرم به برقراری روابط دوستانه با همسایگان از جمله ایران را ضروری میبینند. جمیع این موارد سبب شده تا همسویی جامعی بین گروههای سیاسی درباره اخراج نظامیان آمریکا از عراق صرفنظر از رویکرد کلی آنها شکل بگیرد. این رویه منجر به این خواهد شد تا مجموعهای که دولت آمریکا در عراق روی اقدامات اعتراضی و تظاهراتهای آن سرمایهگذاری کرده بود هم به محاق رود و عملاً عراق آماده اخراج آمریکاست.
منبع: وطن امروز