حرفهای منتشرنشده و متفاوت احمدی نژاد در مورد حجاب

رئیس جمهوری اسلامی ایران در آن دیدار با اشاره به این که در جامعه چهار نوع بد حجابی داریم، آن را اینگونه برشمرد که یک گروه زنان خیابانی هستند و گروه دوم مانکن ها هستند که سازمان یافته پول دریافت می کنند تا از صبح تا شب با نوع خاصی از پوشش در خیابان ها بگردند و گروه سوم کسانی هستند که روی لجبازی سیاسی بد پوششی می کنند.

دکتر احمدی نژاد با اشاره به اینکه گفته است با این سه گروه برخورد انتظامی شود تاکید کرد که گروه چهارم بخش زیادی از زنان بدحجاب در جامعه هستند که از روی غفلت و ندانستن درست مطلب در این وضعیت به سر می برند و نباید با آن ها برخورد انتظامی وپلیسی شود و تنها باید با کتاب و جزوه و امر به معروف به شیوه صحیح آن ها را آگاه کرد.

رئیس جمهور در ادامه با بیان اینکه عده ای، از سه گروه اول و بدحجاب ترین زنان که دستور برخورد با آن ها را داده است عکس گرفته و آلبوم درست کرده اند و نزد علما برده و گفته اند این وضع حجاب در جامعه است و ما می خواهیم با آن ها برخورد کنیم ولی احمدی نژاد نمی گذارد، افزود: " به کسانی که این کار را کردند پیغام دادم که سقوط تا کجا؟ "

 دکتر احمدی نژاد همچنین با تأکید بر امر به معروف به شیوه صحیح خاطر نشان کرد در زمان شهرداری، خدمت یکی از علمای تهران رفتم و گفتم می خواهم در مقابل این برخوردها با بدحجابی موضع گیری کنم چراکه هرجا نفس پاکی به مردم خورده است، اثر داشته ولی اکنون نفس پاکی به مردم نخورده است.

 رئیس جمهور در جمع ائمه جماعات تهران نیز گفته بود برای امر به معروف به شیوه صحیح، شرایطی لازم است که یکی از آن ها عمل کردن خود امر کنندگان و دیگری امر همراه با محبت و دلسوزی است چراکه بدون محبت هیچ اثری ندارد.

 به نظر می رسد که سخنان دکتر احمدی نژاد درباره حجاب و عفاف بسیار منطقی و مبتنی بر اصول است و برای اصلاح جامعه باید از همین منظر به موضوع نگریست، نه آنکه با برخورد یکسان پلیسی و انتظامی روند منطقی مواجهه با مسائل اجتماعی و فرهنگی را دچار مشکل کرد. اکنون می توان بهتر قضاوت کرد که آیا نظر رئیس جمهور شایسته این همه جنجال آفرینی و تخریب رسانه ای ناآگاهان بود؟