چرا دشمن جرات کرد؟

با کمال احترام و از سر دلسوزی دو دلیل را برای این طمع ورزی و جسارت دشمن مطرح می کنم : در دلیل نخست به این نکته اجمالی بسنده می کنم که شاید در رفتار این سالهای دولتمردان ما و منازعات داخلی پیامی به دشمنان طمعکار و وقیح منتقل شده و آنها را به این تصور باطل کشانده که ایران عزیز ضعیف شده تا جایی که حاضر است از عزت و شرف مردم خود هم در قبال بسته های آبنباتی کوتاه آید . دلیل دوم تفرقه است که شاید بیش از هر عاملی موجب طمع و توطئه دشمنان خواهد شد . بی جهت نیست رهبر معظم انقلاب همواره بر حفظ و تقویت وحدت تاکید دارند که وحدت رمز پیروزی و موجب قطع و دفع طمع دشمنان است.

و کلام آخر اینکه دشمن اینک در ستیزی آشکار قهرمان ما را از ما گرفت. مالک اشتری که مطمئن از حضورش آسوده می خوابیدیم همو که به تعبیر امیر مومنان ( در وصف مالک ) در روزهای بیم نمی خوابید و در لحظات ترس از دشمن روی بر نمی تابید . با کمال غم و اندوه ما قربانی بزرگی دادیم که هیچ چیز و هیچ کس حتی تمام ارتش و سران امریکا نمی توانند معادلی برای انتقام و جبران این خسارت بزرگ باشند و چنانچه به این دو نکته عبرت آموز توجه نکنیم چه بسا مجبور شویم هزینه های مشابه و حتی بدتر از آن در آینده متحمل شویم .