۱. فرمان وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
إسمعوا و أطیعوا لمن ولاه الله الأمر، فإنه نظام الإسلام.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
از حاکمان الهی اطاعت کنید و گوش بفرمان باشید زیرا اطاعت از رهبری مایه «وحدت امت اسلام» است.
امالی مفید، جلد ۱ ص ۱۴ مجلس ۲ حدیث ۲
۲. پیوندهای اجتماعی
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. و علیکم بالتواصل و التباذل و ایاکم و التدابر و التقاطع.
امام علی (علیه السلام) در وصیت به حسنین (علیهما السلام) می فرماید:
.. و بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوری گزیدن از جدائی و پشت کردن به یکدیگر.
نهج البلاغه، نامه ۴۷
۳. انس و الفت
قال الباقر (علیه السلام) :
.. یا معشر المؤمنین تألفوا و تعاطفوا
امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود:
هان ای گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشید و به هم مهربانی کنید.
الکافی، جلد ۲، ص ۳۴۵
۴. ایجاد وحدت
قال الامام علی (علیه السلام) :
صلاح ذات البین أفضل من عامة الصلاة و الصیام.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
اصلاح اختلافها، از تمامی نمازها و روزه ها برتر است.
نهج البلاغه، وصیت ۴۷
۵. آشتی دادن
قال الامام الصادق (علیه السلام) :
صدقة یحبها الله اصلاح بین الناس إذا تفاسدوا و تقارب بینهم إذا تباعدوا.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
ایجاد وحدت هنگام پیدایش اختلاف و تباهی امت و نزدیک کردن آنها در هنگام جدائی، صدقه ایست که خداوند آن را دوست دارد.
الکافی، جلد ۲، ص ۲۰۹
۶. محور وحدت
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
.. فأنتم «اهل البیت» أهل الله عزوجل الذین بهم تمت النعمة و اجتمعت الفرقة و ائتلفت الکلمة.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
شما اهل بیت، اهل الله هستید که به برکت شما، نعمت کامل گشته و پراکندگی بر طرف شده و اتحاد کلمه پدید آمده است.
الکافی، جلد ۱، ص ۴۴۶
۷. خدا، پیامبر، قرآن
قال الامام علی (علیه السلام) : «فی ذم أهل الرأی»
.. و إلههم واحد و نبیهم واحد و کتابهم واحد أفأمرهم الله سبحانه بالإختلاف فأطاعوه أم نهاهم عنه فعصوه؟
امام علی (علیه السلام) فرمود:
خدا یکی، پیامبر یکی، و کتاب یکی است. آیا آنها را خداوند به اختلاف و دو دستگی فرمان داده و او را اطاعت می کنند؟ یا آنها را از اختلاف نهی کرده و فرمانش را سرپیچی می کنند؟
نهج البلاغه، خطبه ۱۸
۸. اهل بیت (ع)
قالت فاطمة الزهراء (علیها السلام) :
.. و طاعتنا نظاما للملة و امامتنا لما للفرقة و الجهاد عز الاسلام.
فاطمه زهرا (علیها السلام) فرمود:
پیروی از ما «اهل بیت» نظام امت، و رهبری ما عامل وحدت، و جهاد مایه عزت و سربلندی اسلام است.
کشف الغمة، جلد ۲، ص ۱۰۹
۹. رهبری و وحدت
قال الإمام علی (علیه السلام) :
و مکان القیم بالامر مکان النظام من الخرز یجمعه و یضمه فإذا انقطع النظام تفرق الخرز و ذهب ثم لم یجتمع بحذافیره أبدا.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
جایگاه رهبر و سرپرست در اجتماع، جایگاه رشته ای است که دانه ها را بهم پیوند داده و جمع می کند، و آنگاه که آن رشته بگسلد، دانه ها پراکنده گشته و هرگز تمام آنها جمع نخواهند شد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۴۶
۱۰. فلسفه رهبری
قال الامام علی (علیه السلام) :
فرض الله الإمامة، نظاما للأمة و الطاعة تعظیما للإمامة.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
امامت، موجب نظم و هماهنگی مردم و اطاعت، برای عظمت رهبری است.
نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲
۱۱. حفظ وحدت
قال علی (علیه السلام) :
إن هؤلاء قد تمالؤوا علی سخطة إمارتی و سأصبر ما لم أخف علی جماعتکم فإنهم إن تمموا علی فیالة هذا الرأی إنقطع نظام المسلمین.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
سینه اینان (خوارج) از دشمنی با حکومت من انباشته است و تا آن هنگام که بیم از هم پاشیدن جماعت (امت) نباشد، صبر می کنم، براستی اگر اینان بر این اندیشه سست ادامه دهند، نظام مسلمانان از هم خواهد گسست.
نهج البلاغه، خطبه ۱۶۹
۱۲. وحدت، پایه دین
قال الإمام الرضا (علیه السلام) :
إن الإمامة زمام الدین و نظام المسلمین و صلاح الدنیا و عز المؤمنین، ان الإمامة أس الإسلام النامی و فرعه السامی
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
امامت، زمام دین و مایه نظام و تشکیلات مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. رهبری، پایه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است.
کافی، جلد ۱، ص ۲۰۰
۱۳. عوامل وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ألمؤمنون إخوة تتکافؤ دماؤهم و هم ید علی من سواهم.
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه اند.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴
۱۴. برادری اسلامی
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ألمسلمون إخوة لافضل لأحد علی أحد إلا بالتقوی.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
مسلمانان با هم برادرند و هیچکس بر دیگری برتری ندارد، جز به تقوی.
کنز العمال، جلد ۱، ص ۱۴۹ نهج الفصاحه، حدیث ۳۱۱۲
۱۵. پیوند روحی
قال الباقر (علیه السلام) :
إن الله عزو جل خلق المؤمنین من طینة الجنان و أجری فیهم من ریح روحه فلذلک المؤمن أخو المؤمن لأبیه و أمه فإذا أصاب روحا من تلک الأرواح فی بلد من البلدان حزن، حزنت هذه لأنها منها.
امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود:
خداوند، مؤمنان را از خاک بهشت آفرید و از روح خود در آنان دمید، از این رو مؤمن با مؤمن، برادر پدر و مادری است پس هرگاه که به یکی از آنان در دیاری اندوهی برسد، دیگری هم در غم او اندوهگین می شود.
الکافی، جلد ۲، ص ۱۶۶
۱۶. بنی آدم اعضای یکدیگرند
قال الامام الصادق (علیه السلام) :
إنما المؤمنون إخوة بنو أب و أم و إذا ضرب علی رجل منهم عرق سهر له الاخرون.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مؤمنان، با یکدیگر برادرند، و همگی فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود «مصیبتی بر او وارد شود» دیگران در غم او خوابشان نبرد.
الکافی، جلد ۲، ص ۱۶۵
۱۷. برادری، فرمان خدا
قال الصادق (علیه السلام) :
تواصلوا و تباروا و تراحموا و کونوا إخوة أبرارا کما أمرکم الله عز و جل
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
همان گونه که خدای عزوجل به شما دستور داده، با هم پیوند داشته باشید، به یکدیگر نیکی کنید، و برادرانی نیکوکار باشید.
وسایل الشیعه، جلد ۸، ص ۵۵۲، حدیث ۳
۱۸. برادر دوستی
عن حفص بن البختری قال:
کنت عند أبی عبد الله (علیه السلام) و دخل علیه رجل فقال لی: تحبه؟
فقلت: نعم،
فقال لی: و لم لا تحبه و هو أخوک و شریکک فی دینک و عونک علی عدوک و رزقه علی غیرک.
حفص گوید:
نزد امام صادق (علیه السلام) بودم، مردی وارد شد پس امام به من فرمود: آیا دوست داری او را؟
گفتم: آری.
حضرت فرمود: چرا او را دوست نداشته باشی و حال آن که او برادر تو و همکیش تو و یاور تو در برابر دشمن است و مخارج او هم بر عهده دیگری است.
الکافی، جلد ۲، ص ۱۶۶
۱۹. همدردی
قال الامام الباقر (علیه السلام) :
ألمؤمنون فی تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد،
إذا اشتکی تداعی له سائره بالسهر و الحمی.
امام باقر (علیه السلام) فرمود:
مؤمنان در نیکی و شفقت و مهربانی به یکدیگر مانند یک پیکرند که اگر به عضوی از آن آسیبی برسد تمام اعضاء در تب و بیخوابی گرفتار آیند.
بحار الانوار، جلد ۷۱، ص ۲۳۴
۲۰. تعاون و همکاری
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ألمؤمن للمؤمن کالبنیان المرصوص یشد بعضه بعضا.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
مؤمن نسبت به مؤمن مانند بنای استواری است که اجزای آن، یکدیگر را استحکام می بخشند.
صحیح مسلم، جلد ۴، ص ۱۹۹۹ نهج الفصاحه، حدیث ۳۱۰۳
۲۱. الفت و دوستی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
خیر المؤمنین من کان مألفة للمؤمنین و لا خیر فیمن لایألف و لایؤلف
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
بهترین مؤمنان، کسی است که محور الفت مؤمنان باشد، کسی که انس نگیرد و با دیگران مأنوس نشود خیری ندارد.
بحار الانوار، جلد ۷۱، ص ۳۹۳
۲۲. مدد الهی در سایه وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ید الله علی الجماعة ...
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
دست خدا بر سر جماعت است.
نهج الفصاحه، ۳۲۱۱
۲۳. وحدت و هماهنگی در حرکت های نظامی
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. ایاکم و التفرق فإذا نزلتم فانزلوا جمیعا و إذا ارتحلتم فارتحلوا جمیعا.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
از تفرقه و جدایی بپرهیزید، سپس هرگاه در جائی فرود آمدید، همگی فرود آئید و هرگاه کوچ کردید، با هم کوچ کنید.
نهج البلاغه، وصیت ۱۱
۲۴. آثار وحدت
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. فانظروا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مجتمعة و الاهواء مؤتلفة و القلوب معتدلة و الایدی مترادفة، و السیوف متناصرة و البصائر نافذة و العزائم واحدة ألم یکونوا أربابا فی أقطار الأرضین و ملوکا علی رقاب العالمین.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیت ها گرد آمده، و اندیشه ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین «شهرها»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲
۲۵. اختلاف، عذاب الهی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ألجماعة رحمة و الفرقه عذاب
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
جماعت «وحدت»، مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.
نهج الفصاحه، حدیث ۱۳۲۳
۲۶. ذلت، سرانجام اختلاف
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. فانظروا إلی ما صاروا الیه فی اخر أمورهم حین وقعت الفرقة و تشتت الألفة و اختلفت الکلمة و الأفئدة و تشعبوا مختلفین و تفرقوا متحاربین قد خلع الله عنهم لباس کرامته و سلبهم غضارة نعمته و بقی قصص أخبارهم فیکم عبرا للمعتبرین.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان است تا مایه عبرت، عبرت گیرندگان باشد شود.
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲
۲۷. اختلاف، موجب هلاکت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
اختلاف نکنید، آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.
کنز العمال، حدیث ۸۹۴
۲۸. اختلاف، گسستن از اسلام
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
من فارق الجماعة شبرا خلع الله ربقة الإسلام من عنقه
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
هر کس یک وجب از جامعه «مسلمین» دور شود خداوند رشته مسلمانی را از گردن او باز کند.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴ نهج الفصاحه، ۲۷۶۹
۲۹. اختلاف، اندوه بزرگ علی (ع)
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. فیا عجبا! و الله یمیت القلب و یجلب الهم من اجتماع هؤلاء القوم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم.
امام علی (علیه السلام) می فرماید:
شگفتا و عجبا! بخدا سوگند، وحدت اینان در راه باطل خود، و پراکندگی شما از راه حق، مایه دلمردگی و فزونی غم و اندوه است.
نهج البلاغه، خطبه ۲۷
۳۰. برتری نژادی، هرگز
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
یا أیها الناس، إن الرب واحد و الاب واحد و إن الدین واحد لیست العربیة لأحدکم باب و لا أم و إنما هی اللسان فمن تعلم العربیة فهو عربی.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
ای مردم، پروردگار شما یکی است «الله»، پدر همه شما یکی است «آدم»، و دین همه یکی است «اسلام»، و عربیت، پدر و مادر هیچ یک از شما نیست، بلکه آن هم یکی از زبانهاست و هر کس زبان عربی را بیاموزد، عربی است.
معالم الحکومه ۴۰۴
۳۱. جامعه، یک خانواده بزرگ
قال الإمام السجاد (علیه السلام) :
.. یا زهری، اما علیک أن تجعل المسلمین منک بمنزلة أهل بیتک، فتجعل کبیرهم بمنزلة والدک، و تجعل صغیرهم بمنزلة ولدک، و تجعل تربک منهم بمنزلة أخیک.
امام سجاد (علیه السلام) به زهری فرمود:
ای زهری، چه می شود که مسلمانان را مانند اهل خانه خود بدانی، بزرگ آنان را بمنزله پدر خود و کوچکشان را بمنزله فرزند و همسال خود را بمنزله برادرت قرار دهی.
بحار الانوار، جلد ۶۸، ۲۳۰ - بلاغة الامام علی بن الحسین (علیه السلام)، ص ۵۵، باب الخطب
۳۲. خطر تکروی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ثلاثة لاتسأل عنهم:
رجل فارق الجماعة و عصی إمامه و مات عاصیا
و أمة او عبد ابق من سیده فمات
و امرأة غاب عنها زوجها و قد کفاها مؤونة الدنیا فتبرجت بعده، فلاتسأل عنهم
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
از سه کس مپرس؛ ۱. مردی که از جماعت مسلمین دوری گزیند، و امام خود را نافرمانی کند، و در آن حال بمیرد. ۲. کنیز یا بنده ای که در حال گریز از آقای خود بمیرد. ۳. زنی که شوهرش از او دور باشد و مخارج او را بپردازد و در غیبت شوهرش، آرایش و خودنمایی کند، از اینها مپرس.
نهج الفصاحه، ۱۲۲۴
۳۳. مرگ جاهلی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
من فارق الجماعة مات میتة جاهلیة
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
هر کس از گروه «مسلمانان» جدا شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.
نهج الفصاحة، ۲۸۵۵
۳۴. تکرو، شکار شیطان
قال الامام علی (علیه السلام) :
.. فإن ید الله علی الجماعة و ایاکم و الفرقة فإن الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ است.
شرح نهج البلاغه، جلد ۸، ص ۱۱۲
۳۵. جزای جدایی
قال الإمام الصادق (علیه السلام) :
من فارق جماعة المسلمین و نکث صفقة الامام جاء إلی الله أجذم.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هر کس از جماعت مسلمین جدا شود و عهد و پیمان خود را با رهبر بشکند، دست بریده محشور خواهد شد.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۵
۳۶. سبب اختلاف
قال امیرالمؤمنین (علیه السلام) :
لو سکت الجاهل ما اختلف الناس.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
اگر جاهل سکوت می کرد، مردم اختلاف نمی کردند [سبب بسیاری از اختلافات، سخنهای ناآگاهانه است].
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۸۱
۳۷. پیامدهای اختلاف
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ما اختلف أمة بعد نبیها الا ظهر أهل باطلها علی اهل حقها
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
هیچ امتی پس از پیامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند.
کنز العمال، حدیث ۹۲۹
۳۸. دین زدائی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) :
ألا إن فی التباغض الحالقة لا أعنی حالقة الشعر و لکن حالقة الدین
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.
کافی، جلد ۲، ص ۳۴۶
۳۹. تفرقه حق طلبان
قال الامام علی (علیه السلام) :
و إنی و الله لأظن أن هؤلاء القوم سید الون منکم باجتماعهم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم و بمعصیتکم إمامکم فی الحق و طاعتهم إمامهم فی الباطل.
امام علی (علیه السلام) می فرماید:
.. بخدا سوگند! گمان دارم اینان قدرت را از شما بگیرند، زیرا آنان بر باطل خویش، وحدت دارند و شما در حق خود پراکنده اید، آنان از رهبر خود در مسیر باطل اطاعت می کنند و شما از رهبر خود در راه حق فرمان نمی برید.
نهج البلاغه، خطبه ۲۵
۴۰. اختلاف، آفت اندیشه
قال الإمام علی (علیه السلام) :
ألخلاف یهدم الرأی
امام علی (علیه السلام) فرمود:
اختلاف، بنیاد «اندیشه درست» را درهم می ریزد.
نهج البلاغه حکمت ۲۱۵