حسن روحانی به راهی قدم گذاشته است که محمود احمدینژاد نیز همان راه را رفت اما درنهایت با حذف شدن از جغرافیای سیاسی کشور یادمانهای خوشی از خود برجای نگذاشت. تکه کلام "بگم بگم" احمدینژاد امروز به شکلی دیگر در زبان روحانی جاری شد.
نمیدانیم شاید در پاستور ویروس خاصی ریشه دوانیده است که هریک از روسای جمهور که به سال و ماههای پایانی دولت خود میرسند این ویروس در وجودشان فعال میشود و آنان در میدان سیاست هلمنمبارز میطلبند و البته ما بهخوبی دلیل آن را میدانیم و آنهم چیزی نیست جز چسبندگی به قدرت و ثروت است که سالها با آن مأنوس شده و خواستار ادامه آن به شکل جریانی یا فردی هستند.
طرح این موضوع ازنظر زمانی بجاست باید توجه داشت که این سخن روحانی نه برای ریاست جمهوری که برای انتخابات دوره یازدهم مجلس مطرح میشود. او بهخوبی میداند که اگر ترکیب فعلی مجلس را که در همراهی کامل با دولت عمل کرده و لقب "وکیل الدولگی" را بجای "وکیل المله" بودن یدک میکشد نتواند در دوره بعد هم تکرار کند با چالشهای شدید مقبولیت و حتی مشروعیت روبرو خواهد شد. مجلس دهم نخواست -شما فکر نکنید منظور مشاغل بعد از نمایندگی و سفارت و آپارتمان و... است – و یا نتوانست به دلیل ضعف سیاسی نمایندگان ملت به وظیفه نظارتی و کنترلی بر ارکان قوه مجریه و افزایش رفاه و معیشت مردم کمک کند درنتیجه مجلس امروز در کام ملت تلخ و به کام دولتیها بسیار شیرین است زیرا نه ترسی از استیضاح و سؤال دارند و نه لوایح موردنظرشان با مانعی روبرو میشود و اگر نبود شورای نگهبان قانون اساسی قطع و یقین تاکنون لوایح fatf و دیگر لوایحی ازایندست تأییدشده بود. روحانی وقتی میگوید: خواهد گفت که چه کسی کشور را به تعطیلی کشانده است و این ادعا را به برجام و متعلقات محرمانه آن پیوست میکند ناخواسته به چیزی اعتراف میکند که همه منتقدان هم میدانستند و آن اینکه روحانی و تیمش حاضر به توافق همهجانبه با آمریکا و اروپا به هر قیمتی هستند و موانع را اگر از سر راه بردارند! بلاشک دیدار و روبوسی و قدم زدن روحانی با ترامپ که این روزها بسیار نیاز به آن دارد دور از انتظار نیست.
غربگرایان نشان دادهاند که از هر اهرم و وسیلهای برای توافق با غرب استفاده میکنند حتی اگر لازم باشد رهبری را هم در این راه وجهالمصالحه قبولاندن مواضع غلط و تعطیلی کشور هم قرار میدهند اما نمیگویند:
1- چه کسی شش سال تمام امیدش به کمک خارجیها بوده.
2- چه کسی که با تفکر ما نمیتوانیم با واردات غلط و خصوصیسازی رانتیاش باعث تعطیلی کارخانههای موفق و بزرگی مثل هپکو، ارج، هفتتپه، آزمایش، پارس الکتریک، ماشینسازی تبریز و دهها کارخانه بیکاری هزاران نفر شد.
3- چه کسی با سیاسی بازی جلوی پیشرفت کشور در صنایع فضایی و موشکی و پزشکی را گرفته است؟
4- چه کسی ارزش پول ملی را تا 300 درصد کاهش داد و بعد هم 18 میلیارد دلار ارز را به عدهای خاص بخشید؟
5- چه کسی با برجام کشور را تا سالها گرفتار کرده است و تلاش هم کرده و میکند تا برجام های دیگری را هم برای ملت به ارمغان آورد؟
6- در دولت چه کسی در هرم معیشتی کشور 4 درصد مردم 96 درصد امکانات و 96 درصد مردم 4 درصد امکانات را در اختیاردارند؟
بالاخره دولتی که حتی جرات بر عهده گرفتن تصمیمات غلطش را ندارد و دائماً برای فرافکنی و فرار از پاسخگوی به ملت دست به دامن چالشهای رسانهای شده و هر از چند گاهی با طرح موضوعات مناقشه برانگیز بهزعم خود افکار عمومی را منحرف میسازد تاره بعد از دو دوره ریاست جمهوری و در دو سال پایانی با مفرد و مبهم قلمداد کردن فرد مقصر تعطیلی کشور، فرمان اعتراض هم میدهد و قصد دارد نمایش اپوزیسیون درون نظامی هم بدهد. از ایشان میخواهیم که بگوید چه کسی مقصر است؟ احمدینژاد با این حربه نتوانست بهرهای ببرد پس خوب است ایشان هم با این بازیها ملت را فاقد شعور معرفی نکنند که ادامه سیاستهای دولت اعتدال و اصلاحات بعید به نظر میرسد. انتخابات پیش رو شاید تیر خلاصی باشد بر اعتدال و اصلاحات.
منبع:
1- رجانیوز/ روحانی اعلام جنگ کرد/ کد خبر: 329240