هدف روحانی از طرح موضوع "رفراندوم" چیست؟

اینروزها خبر روز رسانه های مجازی در خواست رفراندوم از سوی حسن روحانی است او در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور با بیان اینکه سرنوشت آینده کشور ما را انتخابات تعیین و تائید می‌کند، ادامه داد: با همه نقص و اشکال بهترین راه برای تغییر، صندوق‌های رای است؛ برای شکستن افراط،‌ اصلاح جامعه، شایسته سالاری و برای اینکه افکار به حق مردم حاکم شود صندوق‌های رای بهترین راه است. ما راه دیگری نداریم؛ با تجربه می‌گویم که راه دیگری نداریم، به عنوان کسی که بیشتر عمرم را در تجربه سیاسی و علمی بود می گویم که راهی جز فضای پرشکوه انتخابات نداریم.

این سخنان برای کسی که کوهی از وعده های انجام نشده و قول های برزمین مانده را در پرونده خود داشته و در فرصت باقی مانده تا سال 1400 و انتخابات دوره سیزدهم ریاست جمهوری امیدی هم به انجام آن وجود ندارد درخواست عجیبی است زیرا کسی این تقاضا را می کند که بتواند در رزومه کاری خود در 6 سال و اندی گذشته کارنامه قابل قبولی از خود ارائه دهد و با این ادعا که دیگر توان ادامه خدمت رسانی را ندارد مگر بواسطه انجام رفراندوم و برداشتن موانع قانونی ادامه خدمت گذاری، قبولاندن این درخواست می تواند مقبول عامه مردم بیفتد اما این شرط در وضعیت امروز و با نگاهی به پشت سر اقدامات دولت اعتدال روحانی بیشتر نوعی برنامه ریزی می ماند که بدنبال تحمیق ملت و کسب آرای ایشان در دو انتخابات پیش روست.

از این جهت می توان به نکاتی بشرح ذیل اشاره کرد:

1- امروز اصلاح طلبان قطعا راه خود را از اعتدالیون و رحم اجاره ای ایشان جدا کرده اند و تلاش دارند تا با هویت اصلی خود در انتخابات شرکت کنند و خویش را از سایه اعتد الیون خارج سازند.

2- بدلیل عملکرد ضعیف و نارضایتی شدید مردم از دولت روحانی اصلاح طلبان خواستار هزینه کردن از سبد آرای خود در انتخابات بنفع روحانی نیستند در نتیجه در رسنه های مجازی و مکتوب نوک تیز حملات با شیبی ملایم به سمت دولت بوده و با نزدیک شدن به انتخبات این شیب ها زاویه تندی را بخود خواهد گرفت.

3- ایجاد تغییر از گذر "رفراندوم" را می توان نوعی تلاش برای جریان سازی توسط دولت روحانی و حامیانش قلمداد کرد. با توجه به عملکرد ضعیف و بعضا خطای دولت، اعتدالیون و اصلاح طلبان نیازمند جریانی جدید هستند تا با لباسی سفید پای به میدان سیاست کشور گذارند تا مردم با آرای خود این مولود جدید را بر اریکه قدرت بنشانند و این همان فرار رو به جلویی است که حسن روحانی بدنبال آن است تا بتواند با نمایشی از تغییرات حتی در ظاهر هم که شده باشد خود را سرسلسله این تغییرات اعلام کند در نتیجه جریان سازی و هدف گذاری تغییرات از اهداف مهم روحانی در "طرح موضوع رفراندوم" در کشور است و البته در خوشبینانه ترین حالت این برنامه ها در صورتی قابل اجرا خواهد بود که هم دولت و هم مجلس آینده اصلاح طلبان و اعتدالیون غرب گرا در اکثریت باشند.

4- موضوع رفراندوم را در قالب دیگری نیز می توان بازخوانی کرد. البته باید توجه داشت که اصل رفراندوم در قانون اساسی با راه کارهایی پذیرفته شده است لاکن: اجرای این خواسته در حیطه اختیارت دولت مستقر نیست بلکه در حیطه وظایف قوه مقننه می باشد و دولت نیز بخوبی از آن اگاهی دارد اما وقتی این خواسته در استراتژی بزرگتری بنام " سریال های انحراف افکار عمومی از عملکرد ضعیف و بی ارزش دولت و عدم پاسخگویی تا 1400" ببینیم این امر قابل توجیه می گردد. با رصد رفتارهای دولت مشخص می شود که دولتمردان و حامیانش برای کنترل فشار افکار عمومی نیازمند این هستند تا هر از چند گاهی برای انحراف افکار عمومی از درخواست پاسخگویی مسئولان به مردم در خصوص وضعیت اسفباراقتصادی و معیشتی و رفاهی و سیاسی کشورکه از سال 92 سیر صعودی را دنبال کرده است چالش هایی را در فضای رسانه ای  تا پایان حیات سیاسی دولت راه بیندازند که از جمله آنها می توان به: برجام/ باستی هیلز/ وزارت بازرگانی/ یارانه و حذف دهک های پر در آمد/ حمله به شورای نگهبان/ پرونده های در دست اقدام قوه قضائیه در باره نمایندگان مجلس/ جریان موسسات مالی – اعتباری/ مسکن مهرو مسکن اجتماعی/ نوسانات بازار ارز، طلا و بورس/ محاکمه و سذیال رسوایی مدیران فاسدی که توسط قوه قضائیه خواهان رسیدگی به وضعیت ایشان است/ و ..... و بالاخره به در خواست رفراندوم از سوی روحانی اشاره کرد. و از مسلمات دو سال آتی بنظر می آید که چالش آفرینی رسانه ای و حتی میدانی می تواند بهترین راه برای توجیه بی کفایتی ها و سوء مدیریت های داخلی و خارجی اعتدالیون و اصلاح طلبان باشد.

در مجموع در سالهای یایانی دولت روحانی استراتژی قطعی دولت در وهله اول پیروزی جریان موافق دولت در انتخابات مجلس یازدهم خواهد بود تا دوره باقیمانده دولت با خوبی و خوشی به پایان برسد. 6 سال شعار اعتدال جواب خواسته های اقایان را نداد همه کاری را کردند تا بتوانند کشور را به دهکده کدخدا وارد کنند اما نشد و حالا در پوشش رفراندوم " به القای بن بست سیاسی" مشغول هستند تا بتوانند با تغییر قانون اساسی ضمن از کار انداختن مراجع نظارتی اهداف خود را عملی سازند کاری که در دوران مشروطیت نیز انجام گرفت و طی آن شورای نگهبان آنروز از درجه اعتبار ساقط و سپس حذف گردید و رد پای بیگانگان تا سالها در دفتر تاریخ ملت ایران به وضوح دیده شد.