حسن روحاني در مقر سازمان ملل و در هفتاد و چهارمين نشست سالانه مجمع عمومي اين سازمان در نيويورک به نکتهای اشاره کردند به این مفهوم که ملت ايران هرگز اين جنايتها و اين جنايتکاران را نه فراموش ميکند و نه ميبخشد ما نیز مناسب دیدیم تا با تغییراتی اندک این جمله با شکلی مناسب سر تیتر یک مقاله قرار دهیم. اصولاً ملتها هم دولت دوستان و هم دشمنان و هم دوستان بیعمل خود را که موجبات فشارهای معیشتی و سیاسی بر کشور میشوند را هرگز فراموش نمیکنند. دولت حسن روحانی نیز این قاعده مستثنی نیست. اجازه دهید یادمانهای جاودانه! دولت اعتدال را مرور کرده و نتیجهگیری کنیم:
شما وعدههای فراوانی دادن در باب اقتصاد و معیشت و رفاه اقشار مختلف مردم بهمنظور نرمالیزه کردن مردم از طریق شعار تعامل با جهان دادید و آنچنان راه افراط در این راه پیمودید که مردم در یک حالت الیناسیونی خود را در مدینه فاضلهای بنام تمدن اسلامی - ایرانی منبعث از انقلاب اسلامی احساس کردند که میتوانند بهراحتی در داخل این کانون تمدنی تردد کنند، سرمایههایشان بدون رانتخواری، رباخواری و حرامخواری چند صد درصد افزایشیافته، بهراحتی میتوانند صاحبخانه شوند، خود و فرزندانشان شغلهای مناسب با شأن و شخصیت خود خواهند داشت و خانوادهها با استحکام پایههای زندگی به تربیت فرزندان خویش اقدام خواهند کرد و آِینده پیش رویشان بسیار دلانگیز و امیدوارکننده خواهد بود/ در سیاست خارجی نیز تعامل مورد ادعای شما چنان آزادی تردد و پول و سرمایه و فنّاوری و نیروی انسانی را به ارمغان خواهد آورد که هم رونق در داخل و هم عزت و اعتبار در خارج را در یک سیاست هماهنگ به ملت اهدا خواهد کرد.
لیکن امروز وقتیکه به دورانی که شما بر اریکه قدرت تکیه زدهاید نگاه میکنیم میبینیم که نمیدانیم که گریه کنیم یا بخندیم. امروز نه از عزت پاسپورت ایرانی خبری هست و نه از عزت و اقتدار ملت ایران بهطوریکه حتی در امریکا بیش از 800 متر حق حرکت در خاک آمریکا را نه خود و نه کسانی که وابستگی سیاسی به جمهوری اسلامی دارند را ندارید. سوگمندانه امروز که نماینده کشورمان در سازمان ملل به دلیل بیماری در نیویورک بستری است حتی اجازه عیادت از او به شما و وزیر خارجه شما نیز داده نشد این شرایط را چگونه باید تفسیر کرد؟! دوران دولت شما بههیچوجه از یاد رفتنی نیست مگر میشود چالشهای فکری خانوادهها در معیشت و آینده و مردم و انقلابیون در باب استقلال و عزت کشور در میادین جهانی را که با هر حضور شما و یا دولتمردانتان دلمان به لرزه میافتاد را از یاد ببریم. شاید بتوان همانگونه که اشاره شد دوران دولت شمارا به دوران ابتدایی دولت دهم در اواخر دهه 80 تشبیه کرد که رهبری در دیدار با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مطالبی به این شرح فرمودند که: هنگامیکه بحث به دولت کشیده شد، دوستان مسائلی را مطرح کردند که حضرت آقا در پاسخ فرمودند "بنده از همه دولتها حمایت کردهام ولی این دولت با دولتهای گذشته تفاوت دارد و فرق اساسی در این است که تلاش نمیکنند حاکمیت دوگانه درست کند. درگذشته حرف دشمن القای حاکمیت دوگانه بود و در برخی ادوار هم برخی افراد دنبال القای این وضعیت در کشور بودند که دولت و مجلس در مقابل ولایتفقیه که محور نظام است، قرار دارد ولی الآن اینگونه نیست / مقام معظم رهبری با قاطعیت فرمودند که "در شرایط کنونی اختلافنظر هست و من هم برخی مسائل را قبول ندارم اما الآن اگر رهبری چیزی بگوید، رئیسجمهور میپذیرد و به آن عمل میکند " و این مطلب بسیار مهم است که برخلاف آنچه القا و تصور میشود که آقای احمدینژاد به حرف رهبری گوش نمیدهد، آقا تصریح فرمودند که اینگونه نیست / رهبر انقلاب فرمودند: "امروز وقتی رئیسجمهور یا مسئول ارشدی از دولت به خارج از کشور میرود، من نگرانی ندارم اما قبلاً نگران بودم که مسئولان در خارج از کشور میخواهند چه بگویند؟ " و نمونههایی نیز درباره سوء رفتارهای گذشته ذکر کردند و بهعنوانمثال فرمودند "یکبار در موضوع روابط با یک کشور اروپایی کاغذی آوردند و مطالبی مطرح کردند که خلاف عزت بود و من جلوی آنها ایستادم و حتی در مورد مشابهی گفتم اگر این کار را بکنید، مخالفت خود را اعلام میکنم "(خبر آنلاین/ 15 آبان 1389/ کد خبر: 106220) اما آیا ما حق نداریم شما و دولتتان را به دلیل استمرار نگرانیهایی که بهحق نگرانی رهبر و ملت بزرگ ایران است نبخشیم و از یاد نبریم.