از آن سریال های خوب و هویت دار تلویزیون است! که خداروشکر مورد استقبال خانواده ها هم بوده! دمشان گرم!
هویت سریال کاملا ایرانی است! و سه رکن هویت سینما را در خود جا داده
۱- ریشه های اخلاقی و اجتماعیه ایرانی همچون عدالت خواهی، خانواده دوستی، گذشت و ایثار به خوبی مورد توجه است
۲-
داستان قهرمان دارد! و از حکیم و پیرمرشد خالی نیست! و اینکه قهرمان بی بی
مریم (ره) باشد، برگ برنده داستان است! به خاطر این سوژه یابی باید به شیخ
طادی تبریک گفت
۳- به دغدغه های امروز جامعه ایرانی پرداخته و آنها
را به کنایه در بستر تاریخ مطرح میکند! فساد مسئولین، ظلم، رانت خواری،
جیره خواران انگلیس، آقا زاده ها و مانند آن!
توجه به قومیت های اصیل ایران و خطی نبودن داستان، گره ها و کشش ها، دیالوگ های قدرتمند هم از نقاط قوت کار است!
البته
از نظر تکنیکال میتوان ایراداتی را به حق گرفت! موسیقی به دل من ننشست!
تصویربرداری ها و قاب بندی ها، چندان فاخر نیست که سریالی ماندگار در تاریخ
را بسازد! و چه حیف! بازی ها گاهی فالش میشود! ریتم گاهی می افتد! اما
شاید بشود از این ها با تساهل و تسامح گذشت! شاید هم نه!
در مجموع، باید خداقوت گفت به پرویز شیخ طادی عزیز! و تیم خوبش! خداقوت!