حاج حسین سازور: دستگاه سیدالشهدا افسردگی می‌آورد یا خوشگذرانی‌های آقایان؟

به گزارش پایگاه 598، طلیعه محرم بهانه‌ای است که با برخی مداحان و متولیان هیئات مذهبی به گپ و گفت بنشینیم و کارکردها و اثرات عزاداری و هیئات مذهبی را بازخوانی کنیم. حاج حسین سازور از مداحان اهل بیت عصمت و طهارت از جمله افرادی است که سال‌های عمر خود را در راه امام حسین (ع) صرف کرده است. از حضور در جبهه گرفته تا فعالیت‌های جهادی که با بچه‌های هیئت خود مشغول خدمت رسانی به مناطق محروم است. چندی پیش بود که در بازگشت از یکی از همین مناطق محروم دچار سانحه و صدمات جسمی شد. وی هنگام بازگشت از سفر خدمت‌رسانی به مردم خوزستان و لرستان بر اثر تصادفی در جاده پلدختر، از ناحیه دست، سر و قفسه سینه دچار آسیب شد. با این حال با وجود جراحاتی که داشت با آغوش باز پیشنهاد ما برای مصاحبه را پذیرفت و برای گفتگو در مورد محرم ما را به هیئت آل یس در بیت الشهدا شهرری معروف به «دخمه» دعوت کرد. هیئتی که در دهه ۷۰ تیتر یک خیلی از روزنامه‌های زنجیره‌ای شد و به بهانه‌ای واهی هجمه‌های زیادی علیه جریان حزب الله و هیئتی صورت گرفت. گفتگوی خود با حاج حسین سازور را از موضوع دخمه آغار کردیم. حسینیه‌ای که مملو از عکس‌های شهدا بود و به گفته حاج حسین سازور رفقا وقتی از جبهه باز می‌گشتند آنجا پاتوق می‌کردند.

متن زیر مشروح گفتگوی مهر با این مداح اهل بیت است؛

*نام دخمه به نوعی با حوادث دهه ۷۰ گره خورده است به طوری که بعد از تروری که سعید عسگر انجام داد –که البته او ربطی هم به این هیئت و دخمه نداشت-؛ روزنامه‌های زنجیره‌ای شروع کردند به بچه هیئتی‌ها حمله کردند و چه تیترهایی زدند، دخمه ترور، پایگاه تروریست‌ها و… از این دست بود، حالا می‌بینیم کسی که در دوره سازندگی و اصلاحات وزیر این جریان بوده، به راحتی آدم می‌کشد و روزنامه‌های زنجیره‌ای آنها، به راحتی مسئله را لاپوشانی و توجیه می‌کنند. می‌خواهم بگویم این جریان همیشه از هر فرصتی برای ضربه زدن به جریان هیئتی استفاده کرده است اما مسئله آقای نجفی را به راحتی توجیه کردند.
بله؛ وقتی که عرصه به امیرالمومنین(ع) تنگ شده بود، حضرت فرمود ۲۰ نفر از شما را می‌دهم و یکی از یاران معاویه را می‌گیرم. برای اینکه آنها در کفر خود متفق بودند و شما در حق خود متفرق اید. این حرف خیلی بلند است. این جریانی که اسم بردید هم همینطورند. دیدید اینها در باطل خود چگونه با هم متحد شدند. اینجا باید قوه قضائیه نقش خود را نشان دهد. از قانون و پارتی و نفوذ و پول استفاده کردند تا این قصه را ختم کنند. این یک تذکری است برای ما که متدینین بدانند شما باید در حق خود متحد باشید و دعا کنید که کفر در باطل خود متفرق باشد. این از دعاهای امام سجاد (ع) است که حضرت می‌فرماید خدایا بین دشمنان ما تفرقه بینداز و شر آنها را به خودشان بازگردان. حزب الله بداند که اگر با هم متحد نباشند این اتحاد در جبهه کفر پیدا خواهد شد.

در فتنه ۸۸ کسانی که علی الظاهر با هم اختلاف داشتند و دشمن بودند، وقتی دیدند یک دشمن مشترک دارند همه با هم متحد شدند. سلطنت طلب‌ها، چریک‌های فدایی، منافقین، فراری‌های از ایران، حتی فاحشه‌ها و… با آمریکا و انگلیس و سران فتنه همه با هم متحد شدند و تمام توان غربی‌ها در اختیار آنها قرار گرفت، اما قرآن می‌فرماید «کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ». در ماجرای بدر همین اتفاق افتاد که جبهه اسلام ۳۱۳ نفر بودند و لشکر مقابل ۳ هزار نفر بودند. جبهه متدینین چون حق بود، خدا آنها را یاری کرد و فتنه‌ای که غربی‌ها به آن امید بسته بودند، خاموش شد. چه کسی فتنه را خاموش کرد؟ ولی فقیه به فضل و مدد خدا و به یاری دوستان خدا، همین هیئتی‌ها و حزب اللهی‌ها فتنه را خاموش کرد. چه خواصی و چه کسانی که ادعای دفاع از دین و ولایت داشتند، در این فتنه مردود و گمراه شدند.

کسی که سال‌ها در تلویزیون منبر می‌رفت در داستان فتنه یک کلمه حرف نزد. در حالی که ۴۰ سال از مواهب این نظام بهره بردند و از ابزار این نظام بهره گرفتند اما در فتنه ۸۸ لغزیدند و نتوانستند حق را پیدا کنند. هنوز هم از سردمدار فتنه به خوبی یاد می‌کنند.

یکی از خاصیت‌های هیئت و دستگاه امام حسین(ع) همین است که برای مؤمن بیداری حاصل می‌کند. این بیداری از گریه بر امام حسین(ع) به دست می‌آید. همین فرد چقدر دستگاه امام حسین(ع) را تخطئه کرد، سینه زنی و دسته روی و… را زیر سوال برد و اینها را به عنوان منکر معرفی کرد.

*جایگاه محرم و اشک بر سیدالشهدا (ع) و عزاداری در سیر معرفتی شیعه مشخص است و ائمه ما و بزرگان دین به آن پرداخته اند، اما در سال‌های اخیر خیلی به این مسائل حمله شد از جمله اینکه کراراً از گذشته گفته شده عزاداری خشونت و افسردگی می‌آورد، دیگری می‌گوید حرکت امام حسین (ع) انقلاب نبود، فرد دیگری می‌گوید ما از عاشورا درس مذاکره گرفتیم، با اینکه جایگاه این مسائل به خوبی تبیین شده، اما به نظر می‌رسد ما باید هر بار این مسائل را در مقابل حرف‌های این آقایان تکرار کنیم، نظر شما در این باب چیست؟
باید از کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند که مثلاً عزاداری افسردگی می‌آورد، سوال کرد که آیا شما تا به حال برای امام حسین (ع) گریه کرده اید و هیئت آمده اید؟ کسی که می‌خواهد در مورد چیزی اظهار نظر کند باید تجربه و دانش آن کار را داشته باشد. چطور می‌شود افرادی که تا به حال پا در هیئت نگذاشته اند و از برکات دستگاه امام حسین (ع) خبر ندارند چنین حرف‌هایی بزنند؟ این از بی خبری و بی معرفتی آنهاست.

اثر لقمه حرام این می‌شود که برکات دستگاه امام حسین (ع) انکار شود. امام (ره) به سیداحمدآقا فرمود که اگر در مسائل معرفتی چیزی را نفهمیدی آن را انکار نکن، بگو نمی‌فهمم. کدام معرفت در این عالم بالاتر از دستگاه امام حسین (ع) است؟
خدا از کسانی که به سیدالشهدا ظلم می‌کنند، هرگز نمی‌گذرد. روایات و حکایات و مشاهدات موید این مسئله است. کافران و ادیان دیگر وقتی به دستگاه امام حسین (ع) می رسند، تعظیم می‌کنند. شما روز تاسوعا شمال میدان هفت تیر را ببینید، ارمنی‌ها برای امام حسین (ع) دیگ غذا می‌گذارند. چگونه برخی اسم خود را مسلمان می‌گذارند و نسبت به سیدالشهدا اینگونه حرف می‌زنند؟

تمام خیر از دستگاه سیدالشهداست. هر چه خیر در عالم سراغ دارید از امام حسین (ع) است. مرحوم آیت الله حائری مؤسس حوزه علمیه قم می‌فرمود که روضه سیدالشهدا، مستحبی است که هزاران واجب از آن به وجود می‌آید.
ما در هیئت واجبات خود را آموختیم و معرفتمان نسبت به اهل بیت بالا رفت. ما در هیئت سیدالشهدا ولی فقیه را شناختیم و معنای امامت و حکومت دینی را دریافتیم. ما در این دستگاه، دشمن شناسی را یاد گرفتیم، آنها هنوز نمی‌دانند آمریکا دشمن است و آن را پدرخوانده می‌دانند و دست به سمت او دراز کردند.
ما در این دستگاه بصیرت پیدا کردیم که دوست و دشمن را بشناسیم. ما در دستگاه امام حسین (ع) یاد گرفتیم که اگر در راه مبارزه با دشمنان سیدالشهدا کشته شویم، به بالاترین مقام یعنی شهادت رسیده ایم. ما شهادت را در این دستگاه لمس کردیم و آرزوی آن را کشیده ایم. آنها از این معرفت‌ها بی خبر هستند.

دستگاه سیدالشهدا احسن هدایت را به شما نشان می‌دهد. شما اگر نماز بخوانید و روزه بگیرید و کار خیر انجام دهید، همه اینها عبادت است اما احسن عبادت یعنی بالاترین عبادت در دستگاه امام حسین (ع) پیدا می‌شود. شما در هیئت می‌توانید به احسن معرفت برسید. ما در این دستگاه فهمیدیم معرفت الله و لقاءالله یعنی چه.
شما وقتی برای سیدالشهدا گریه می‌کنید، این اشک بی صداترین حرکت در کائنات است، اما قدرت و فریاد این اشک، طوری است که پایه‌های عرش خدا را می‌لرزاند. کسانی که می‌گویند گریه بر سیدالشهدا افسردگی می‌آورد بدانند بالاترین نشاط گریه بر امام حسین (ع) است.

اشک آنقدر قدرت دارد که حضرت صادق (ع) می‌فرماید یک قطره اشک برای سیدالشهدا، دریاهای آتش را خاموش می‌کند. آنها قدرت را در پول و ریاست می‌دانند، اما قدرت این است که یک قطره اشک دریاهای آتش را خاموش می‌کند. اشک بر سیدالشهدا مجاهدپرور است. شهدای ما در انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و الان شهدای مدافع حرم ما تربیت یافته این مکتب هستند و با اشک به این مقامات رسیده اند.

مرحوم شیخ انصاری بالای کرسی تدریس، درس می‌داد. پامنبری‌های او اکثراً مجتهد بودند، یک دفعه دیدند شیخ از بالای منبر پایین آمد و به میان دسته‌های عزاداری در بین الحرمین رفت و عمامه از سر خود برداشت و با پای برهنه مثل عامه مردم شروع به عزاداری کرد. فردا که شاگرانش به او اعتراض کردند که این حرکت شما در شأن مقام شما نبود، فرمود ساکت باشید من دیدم در این دسته عزاداری امام زمان (عج) به سر می‌زند.

دستگاه سیدالشهدا افسردگی می‌آورد یا خوشگذرانی های آقایان؟ فرح و شادی ای که در این مجالس پیدا می‌کنید در هیچ جای عالم یافت نمی‌شود.

وقتی امام می‌فرماید همه اسلام از محرم زنده شده ما هم زنده به محرم هستیم. ما اگر محرم را نداشتیم مرده متحرک بودیم. هر سال که محرم می‌آید ما یک عمر دوباره ای پیدا می‌کنیم. به خصوص دهه اول ماه محرم دهه‌ای است که دهه حی است. دهه زنده کننده است. ما مرده ایم و با محرم زنده می‌شویم. وقتی محرم اسلام را زنده می‌کند ما هم زنده می‌شویم.

*بعضاً این اشکال وجود دارد که هیئت‌ها زبان مفاهمه با مردم را نمی‌دانند، اما از طرفی هیئت‌های دیگری هستند که تریبون مستضعفین هستند و از این تریبون برای زدن حرف مستضعفین استفاده می‌کنند، یا از سوی دیگر سعی می‌کنند با فعالیت‌های جهادی قدمی در محرومیت زدایی بردارند؛ به نظر شما هیئت‌های ما چه کارکردهای اجتماعی ای باید داشته باشند تا بتوانند ارتباط وثیقی با مردم ایجاد کنند؟
تمام کارهایی که شما مثال زدید اعم از کارهای جهادی و رسیدگی به مستضعفین و ایتام و خرید جهیزیه برای نیازمندان و… اینها زیرمجموعه دستگاه امام حسین (ع) است. حالا یک عده‌ای در هیئت به این امورات هم می‌پردازند، زهی سعادت. البته ما همه هیئات را تشویق و ترغیب می‌کنیم در این وادی هم کار انجام دهند و به این مسائل توجه داشته باشند.

برخی از هیئت‌هایی که به این امور نپرداخته اند یا توان لازم را نداشته اند یا اینکه کسی آنها را به این کار تشویق نکرده است.

اگر شما می‌خواهید نقش هیئت‌ها را فعالیت‌های اجتماعی بدانید بازگردید به فتنه ۸۸. تنها گروه و دسته‌ای که در این قضایا مردودی نداشت، هیئتی‌ها بودند. این بهترین کار اجتماعی آنها بود. بله اگر هیئت‌ها در کارهای جهادی هم شرکت کنند، کار خیلی خوبی است.

امام حسین (ع) تک بُعدی نیست. هر کار خیری در عالم سراغ دارید، سیدالشهدا مظهر آن است. منتهی ما توان نداریم به همه این مظاهر بپردازیم. ما و همه عالم عاجزیم که امام را با همه ابعاد آن درک کنیم. این کارهایی که انجام می‌شود یک سایه‌ای از مظهریت سیدالشهداست.

ما یک کار جهادی تنها در یک روستا در خوزستان انجام می‌دهیم. مگر ما می‌توانیم به همه روستاها برسیم؟ اما آنجا را انجام می‌دهیم که بقیه هیئت‌ها هم بیایند. یمن، سوریه، عراق، پاکستان، افغانستان، نیجریه و… و سراسر عالم پر از مستضعفین است. ما باید تا جایی مبارزه کنیم که هیچ مستضعفی در عالم باقی نماند. شما بدانید هر خیری در این عالم انجام می‌شود، از دستگاه امام حسین است و با این دستگاه این مهم محقق می‌شود.

*شما وقتی از جهادی باز می‌گشتید دچار سانحه شدید؟
بله. از همان روستایی که کار بازسازی انجام می‌دهیم، باز می‌گشتیم دچار این حادثه شدیم. ما هر اتفاقی در این مسیر برایمان پیش می‌آید را خیر می‌دانیم. از خدا ممنونیم که ای خیر را به ما داده است. همین که ما در این راه و در این مسیر به این حادثه دچار شدیم، برای ما جای شکر دارد. صدمات هم پس از مدتی خوب می‌شود، اینها زیاد مهم نیست. در این راه اگر کسی جان دهد، احسن هدایت است. ان شالله خدا مرگ ما را در روضه امام حسین (ع) قرار دهد که احسن موت هاست. خدا مرگ ما را در راه و در مسیر سیدالشهدا قرار دهد. این بالاترین فخر است.

هیئتی‌ها باید بدانند که بالاخره همه از این دنیا خواهیم رفت، اما صفحه آخر پرونده خوش است. امام در جواب کسی که گفته بود «طیب به شما سلام رساند و گفت من از دنیا می‌روم و به امام بگو دستم خالی است»؛ امام فرمود «کاش به طیب می‌گفتید خدا صفحه آخر پرونده را می خواند». خدا ما را عاقبت به خیر کند.

*محرم فصل تبلیغ دین است، ما چه الزاماتی را برای تبلیغ دین می‌توانیم در نظر بگیریم و شما به عنوان یک مداح امام حسین (ع) چه نقدهایی به شرایط تبلیغ دینی در حاضر حاضر دارید؟
ما اگر در تبلیغ دین از حالت دفاعی خارج شدیم و حال تهاجم گرفتیم، موفق خواهیم بود. دین اصلاً یعنی تهاجم به کفر و بی دینی. امام فرمود نماز بالاترین فریاد است. نماز تهاجم به کفر است. ما باید به عباداتمان این سمت و سو و رنگ و بو را بدهیم که همه اینها حالت تهاجم داشته باشد.

تبلیغات اسلامی وقتی می‌تواند به اهداف خود برسد که تهاجم داشته باشد. تبلیغ به معنی تهاجم است. در سیره امام داریم که ایشان دیپلماسی تهاجم داشت. امام اصلاً اجازه نمی‌داد که دشمن حرفی بزند که ایشان بخواهد دفاع بکند. این به این معنی است که همه ابعاد دین تهاجم است.

من وقتی کسی را نهی از منکر می‌کنم اگرچه با مهربانی با شخص برخورد می‌کنم، اما در واقع به آن منکر تهاجم کرده ام. تبلیغات اگر صورت تهاجم داشت اثرگذار است. تبلیغات اسلامی باید دهان رسانه‌های معاند را بشکند. تبلیغات اسلامی آنجایی موفق است که کفر را به چالش بکشد. هیچ مکتبی در عالم از ما غنی‌تر نیست و ما خیلی ابزار برای تهاجم به کفر داریم.

مسئله دیگر این است که الان بودجه وزارت ارشاد چقدر است؟ اما خروجی و کارکرد آن چیست؟ بودجه‌هایی که به سازمان‌های فرهنگی و هنری اختصاص می‌یابد بودجه‌های کلانی است اما خروجی لازم را ندارد. باید بودجه مناسبی در اختیار تبلیغات اسلامی قرار بگیرد.