به گزارش پایگاه 598، شرق با اشاره به تورم 42/2 درصدی، تیتر زده «5 پله تا شکستن رکورد دولت
سازندگی» نوشت: نرخ تورم سالانه 42/2 درصدی در حالی مطرح میشود که پیشتر
در دوران سازندگی و پس از جنگ، تورم 49/4 درصدی را تجربه کرده بودیم. این
نرخ دیگر بالای ۴۰ درصد را ندیده بود و حتی در بالاترین ارقامی که در سال
۹۲ در دولت محمود احمدینژاد تجربه شده بود، نرخ تورم سالانه به 34/7 درصد
رسیده بود. حالا دوباره نرخ تورم به بالای ۴۰ درصد بازگشته. سیاستهای
نادرست ارزی و حذف ارز ترجیحی دو عاملی هستند که از سوی برخی کارشناسان
برای افزایش نرخ تورم برشمرده میشوند.
منظور از نرخ تورم نقطهای، درصد تغییر عدد شاخص قیمت، در مقایسه با ماه
مشابه سال قبل است. نرخ تورم نقطهای در مرداد ١٣٩٨ به عدد 41/6 درصد رسیده
است؛ یعنی خانوارهای کشور به طور میانگین 41/6 درصد بیشتر از مرداد ١٣٩٧
برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کردهاند. همچنین نرخ
تورم نقطهای مرداد ١٣٩٨ در مقایسه با ماه قبل 4/6 واحد درصد کاهش یافته
است. نرخ تورم نقطهای گروههای عمده «خوراکیها، آشامیدنیها و دخانیات» و
«کالاهای غیرخوراکی و خدمات» به ترتیب 6/56 و 35/2 درصد بوده و نرخ تورم
نقطهای هر دو گروه عمده در مقایسه با ماه قبل کاهش داشته است.
بایزید مردوخی، اقتصاددان، در گفتوگو با «شرق» میگوید: درک مفهوم تورم
یا اثر تورم از سوی افراد جامعه، تناسبی با آمارهای اعلامی ندارد. آمار و
ارقام به درد تحلیلگران میخورد که بتوانند سیاستهای خود را بر پایه آن
تنظیم کنند.
مردوخی در ادامه میافزاید: افراد جامعه آنچه را در ماههای قبل مبنی بر
بالابودن نرخ تورم در حدود ۵۰ درصد میشنیدند، کماکان احساس میکنند و
کاهش آن برایشان ملموس نیست، در واقع درک مردم از قیمتها همان ارقام
پیشین است.
این کارشناس با بیان اینکه اغلب از سوی جامعه، ارقام اعلامی با واقعیت
همخوانی ندارد، ادامه میدهد: لزوما شاهد این هماهنگی بین احساس مردم با
آمارها نیستیم. جای خوشحالی است که رقم تورم ماهانه کاهش یافته است؛ اما
هنوز آنقدر بالاست که در زندگی مردم در چند سال اخیر، کمسابقه بوده است.
منبع:کیهان