سرویس سیاسی پایگاه 598-دکتر امیرحمزه مهرابی؛ آقای روحانی در دیدار با روحانیون اعلام کرد: همانگونه که در جنگ ۸ ساله اختیارات ویژهای را از امام راحل گرفته و توانستیم جنگ را اداره کنیم، امروز هم به چنین اختیاراتی نیاز داریم.
به این درخواست آقای روحانی از منظرهای مختلف می توان پاسخ داد. ولی ترجیح می دهیم با ذکر آیه ای از قرآن پاسخ ایشان را بدهیم.
خداوند در سوره نساء آیه 6 به سرپرستان ایتام دستور می دهد؛ این افراد وقتی به سن بلوغ رسیدند، آنان را آزمایش کنند (وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ)، اگر به رشد و بلوغ رسیده اند و قادر به حفظ منافع خود هستند، آنگاه اختیار اموالشان را به خودشان واگذار نمایند. (فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ)
بر اساس این آیه، رسیدن به سن بلوغ تنها شرط واگذاری مسئولیت با آنان نیست بلکه باید صلاحیت و رشد خود را در آزمایشات متعدد به اثبات برسانند.
وقتی در امور فردی، واگذاری مسئولیت آنهم برای اموال شخصی مشروط به موفقیت در آزمایشات شده است، قاعدتاً در عرصه بزرگ اجتماعی، واگذاری مسئولیتِ مصالح و منافع عامه مردم به یک فرد، به راحتی امکان پذیر نیست.
آقای روحانی کسی نیست که از میزان اختیارات رئیس جمهوری خبر نداشته باشد. اختیارات رئیس جمهور به عنوان شخص دوم مملکت و مدیر عالی اجرایی، فوق العاده زیاد است که اگر به خوبی از آن استفاده شود هیچ مشکل لاینحلی وجود نخواهد داشت.
در عین حال رویه امامین انقلاب چنین بوده است که در مواردی حتی، مسئولیت های رهبری را نیز با آنان واگذار کرده اند. مثل واگذاری اختیار فرماندهی کل قوا به بنی صدر و هاشمی رفسنجانی. که اولی به دلیل مردود شدن در آزمایش، این اختیار از وی سلب شد.
به آقای روحانی نیز تاکنون اختیاراتی بیشتر از روسای جمهور قبلی واگذار شده است که متاسفانه در همه موارد مردود شده است:
اختیار مذاکره با آمریکا و 5 کشور دیگر فقط به روحانی داده شد، ولی به هیچیک از شروط رهبری پایبند نبود و نه تنها شروط 9گانه را رعایت نکرد، بلکه خود سرانه با اوباما صحبت کرد که رهبری آن را «اقدامی نابجا» معرفی کردند.
آقای روحانی پا را فراتر گذاشته، درحوزه ای غیرهسته ای (مثل: مسائل منطقه ای و موشکی) مذاکراتی انجام داد که خلاف عقل سلیم، مصلحت و حکمت بود.
علاوه بر این روحانی در حدود اختیارات معمول ریاست جمهوری نیز، شایستگی و صلاحیت لازم را از خود نشان نداده است. وضعیت سوء استفاده ها و اختلاس های نزدیکان وی، تاراج و برباد دادن ذخیره های طلا و ارز، کاهش ارزش پول ملی، تورم بی سابقه و وحشتناک و...نشان از بی کفایتی آقای روحانی دارد که الآن همه (حتی یاران نزدیکش) بدان اعتراف دارند.
تقاضای اختیارات بیشتر از سوی آقای روحانی به این می ماند که کسی در رانندگی وسیله نقلیه سبک موفق نباشد ولی تقاضای سپردن اختیار هدایت وسیله نقیله بزرگتر و عمومی را بکند‼ چنین کاری(افزایش اختیارات) نه عقلاً جایز است و نه شرعاً.
وقتی قرآن کریم اجازه واگذاری اختیار اموال شخصی به فردی که در آزمایشات قبلی موفق نبوده را نمی دهد، چگونه توقع دارند به فردی که در آزمایشات گوناگون رفوزه شده، اختیارات بیشتری داده شود؟
لابد این موضوع را خود آقای روحانی هم می داند، اما اینکه چرا چنین تقاضای عجیبی را مطرح می کند، بیشتر برای فرافکنی ناتوانایی های خود و دولتشان است.