سرویس اندیشه دینی پایگاه 598؛ آنچه
پیش رو دارید گزيده بيانات آيت الله سيد محمدمهدي ميرباقري درباره اهل تقوی میباشد:
«خیلی
وقتها، فشارهایی که به ما وارد میشود به خاطر خیالات ما است. اگر انسان
از این عالمِ خیال عبور کند خیلی از فشارها برداشته میشود. آدم خیال
میکند که این زمین و ماه و خورشید و... کارهای هستند. اگر از عالم خیالش
عبور کرد میفهمد که همه به یدِ قدرت حضرت حق است؛ «بِيَدِكَ لا بِيَدِ
غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي إِلَهِي إِنْ
حَرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْزُقُنِي وَ إِنْ خَذَلْتَنِي فَمَنْ
ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي». اگر انسان از عالم خیال عبور کرد، همه این
قصهها حل میشود.
اگر
کسی اهل تقوی شد خداوند متعال او را از عالم خیال عبور میدهد. بعضی
فرمودهاند تصرف شیطان همهاش مربوط به این عالم خیال آدمي است. خیال انسان
را تحریک میکند؛ «لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ
لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين». خدای متعال انسان را از این وادی خیال عبور
میدهد؛ «یَجْعَلْ لَّهُ مَخْرَجاً». لذا یک معنای دیگری که برای «وَمَن
يتَّقِ اللَّهَ يجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا» بیان کردهاند این است که اگر کسی
اهل تقوای الهی بود از شرکهای خفی نجات پیدا میکند. ما درواقع اسیر
شرکهای خودمان هستیم، فلذا خیال میکنیم زمین و آسمان ما را اداره
میکنند! با پول خدا، راحت راه میرویم ولی با خود خدا راحت راه نمیرویم!
جیبمان اگر پر از پول باشد آرام ميگيريم، ولي اگر خالی باشد آرام نیستیم!
این راه رفتن با پول خداست نه با خدا. ما خیال میکنیم اگر در کویر باشیم
از تشنگی میمیریم و اگر در دریا باشیم سیراب هستیم. به قول آن عزیزي كه
میفرمود: آدمی که اهل توحید است نه در کویر خودش را تشنه میبیند و نه در
دریا سیراب؛ نه در کویر از گرسنگی میترسد و نه بر سر غذای لذیذ از سيري
مطمئن است.
چه
بسا لقمههایی که بر سر سفره، گلوی انسانها را گرفته و آنها را از پا
درآورده است و چه انسانهایی که خداوند متعال در کویر ادارهشان کرده است».