فیلترتلگرام، نوشتن برجام، خوش‌‌و‌بش با اوباما، مخفی‌کاری نفتی و طلبکاری برای نداشتن اختیار؟!

سرویس سیاسی پایگاه 598-کژال کیهانی؛ مذاکره می‌کنند، قرارداد می‌نویسند، کنار رود راین قدم می‌زنند، تلفنی با اوباما خوش و بش می‌کنند و معتقدند اختیاری ندارند؟! تلگرام فیلتر می‌کنند، دزدی صندوق ذخیره فرهنگیان را بدهی می‌خوانند، از واقعه عاشورا درس مذاکره گرفته و فریادش می‌زنند!! و ادعا می‌کنند اختیار کمی دارند و مدام توصیه می‌کنند برخی از راه‌حل‌ها در اختیار دولت نیست!! کاش دقیقا بگویند اختیار برای کدام خواسته‌شان را نداشتند و این نداشتن اختیار در آن زمینه مربوطه کدام درد مردم را دوا می‌کرده؟ آیا اختیار مهار گرانی و تورم، اختیار مراوده با کشورها و... را ندارند؟!

آیا بر خلاف دولت قبلشان عنان مذاکره هسته‌ای را در اختیار نگرفته و خودشان با توجه به صحبت‌های رهبری بدون توجه به خط قرمزها برجام ننوشتند؟! آیا توصیه‌هایشان برای مذاکره با غرب و پس از آن ادامه مذاکره با اروپا وقتی امریکا برجام را نادیده گرفت، انجام نشد؟! این چه اختیاری است که نداشتند و نمی‌دانیم، نکند واقعا جناب روحانی می‌خواسته از برجامی که نوشته در همان موقعی که ترامپ آن را کنار می‌گذارد خارج شود و نگذاشتند!! نکند می‌خواسته جواب داعش را با توپ و تفگ بدهد و نگذاشتند!! نکند می‌خواسته به جای دعوت از بشار اسد خودش به سوریه رود و از مدافعان حرم دلجویی کند و نگذاشتند!!! نکند آن کشتی کمک‌رسان به یمن را که نرسیده به یمن برگرداندند را هم فراموش کرده که به دلیل درخواست‌های دولت متبوعش از کمکم به مردم یمن منصرف شد؟!

آنطور که از شواهد و قراین پیداست برخی مسئولان اجرایی برخی از مسایل را زودتر از آنکه به نتیجه برسد فراموش کرده و یادشان می‌رود درباره برخی سخنان و وعده‌هایی که به مردم می‌دهند پاسخگو باشند و هر از چندی مطالبی را که می‌گویند از یاد می‌برند، وقتی یادشان نمی‌آید که قول دادند ۱۰۰ روزه بخش اعظم مشکلات کشور را حل کنند و به راحتی می‌گویند آنکه گفته ۱۰۰ روزه نتیجه می‌گیرد احمق است!! وقتی یادشان رفته وعده گردش سانتریفیوژ در کنار چرخ زندگی مردم را داده و قرار بوده فقر مطلق را ریشه‌کن کنند. وقتی یادشان نمی‌آید وعده داده بودند در پایان ریاست جمهوری یازدهم مسکن مهرها کامل شود. وقتی یادشان نمی‌آید در انتخابات دولت دوازدهم ادعا کردند زبان دنیا را بلد هستند و می‌توانند همه تحریم‌ها را بردارند در حالی که امروز تحریم‌ها چند برابر شده است!!! چه توقعی می‌رود که یادشان بیاید چه اختیاراتی داشته و با آنها چه کرده‌اند. چه توقعی است که یادشان بماند تنها دولتی بودند که بر خلاف مصالح ملی بر خود اجتهاد کرده و اختیار تلفنی حرف زدن با اوباما و قدم زدن با وزیر خارجه ایالت متحده دور راین را به خود دادند.

جالب است بدانید که با همه این یادآوری‌ها رئیس‌جمهوری در دیدار صمیمی که با فعالان سیاسی داشته گفته: «سوالات و مطالبات از دولت باید با اختیارات دولت همخوانی داشته باشد» رئیس‌جمهور در ادامه صحبت‌های خود فشارهای سیاسی و اقتصادی دشمنان علیه ایران اسلامی را یک جنگ تمام عیار و بی‌سابقه در تاریخ انقلاب اسلامی خواند و تاکید کرد که در چنین فضایی باید همه نیروهای انقلاب متحد باشند و دست در دست یکدیگر بدهند.

حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی در ادامه اظهار داشت: «امروز نمی‌توان گفت که شرایط از دوران جنگ تحمیلی بهتر یا بدتر است اما ما در زمان جنگ مشکل بانک، فروش نفت و واردات و صادرات نداشتیم و تنها تحریم ما، تحریم خرید سلاح بود. تسلیم شدن با فرهنگ و دین ما سازگار نیست و مردم آن را نمی‌پذیرند، لذا نباید تسلیم بشویم و باید راه‌حل‌ها را پیدا کنیم و در این زمینه البته مهم است که چه مقدار از راه‌حل‌ها در اختیار دولت قرار دارد.»

رئیس‌جمهور به نوعی با این سخنان تلویحا به حدود اختیارات خود که آن را کافی برای پاسخگویی به مردم نمی‌داند اشاره کرده و گفت: «وقتی از دولت سوال و مطالبه‌ای می‌شود باید از طرف دیگر بررسی شود که دولت چه مقدار در حوزه‌های مورد سوال دارای اختیار بوده است به طور مثال اگر در خصوص سیاست خارجی، فرهنگ و یا فضای مجازی از دولت سوال و مطالبه‌ای می‌شود، باید ببینیم که دولت چقدر در این حوزه‌ها اختیار دارد. باید در حد توان و در حوزه اختیارات رئیس‌جمهور از دولت مطالبه داشت.»

اما او نگفت که چرا وقتی وعده‌هایش را در انتخابات‌ها و تریبون‌های بعدی مطرح می‌کرده نگاهی به اختیاراتش نداشته! آیا نمی‌دانسته اختیاراتش چقدر است و تازه متوجه شده است یا شناختی از حدود آن نداشت، او همچنین نگفته وعده ریشه‌کنی فقر مطلق، برداشتن همه تحریم‌ها به دلیل تسلط به زبان بین‌المللی و ساخت مسکن مهر و تک‌نرخی شدن اجناس کدام از حدود اختیاراتش خارج بوده است؟

اما در ادامه رئیس‌جمهور با اشاره به سخن یکی از فعالان سیاسی که مشکل مردم را صرفاً اقتصادی توصیف کرد، گفت: «مردم مشکل اقتصادی هم دارند، اما تنها مشکل آنها اقتصادی نیست؛ لذا همه جوانب را باید مورد توجه قرار دهیم.در جلساتی که بین احزاب و گروه‌های مختلف تشکیل می‌شود، مهم این است که بتوان به تصمیمی رسید که مردم از شنیدن آن خوشحال شوند و احساس کنند که در این جلسه یک گام مهم به پیش برداشته شده است.» اما نگفت که در طی حدود ۶ سال نشستن بر صندلی ریاست قوه مجریه چرا با احزاب به تصمیم خوشحال کننده نرسیده و چرا اغلب پیشگام در نقدهای نامتعارف مانند به زبان آوردن جمله «بروید به درک» به منتقدان بوده است.

رئیس‌جمهورگفت: «وقتی به عنوان دولت لایحه‌ای را با قید فوریت در خصوص ایجاد وزارت بازرگانی به مجلس ارایه می‌کنیم و از مجلس تقاضا می‌کنیم که وزارتی به عنوان وزارت بازرگانی تشکیل شود انتظار این است که مجلس نیز با آن همراهی کند، چرا که در شرایط امروز کشور با توجه به ادغام غیراصولی که در تجمیع چندین وزارتخانه در وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام شد، بدون وزارت بازرگانی نمی‌شود اوضاع تجاری کشور را سر و سامان داد.»

تعجب می‌کنیم که روحانی با وجودی که حقوقدان است از حق طبیعی مجلس در رد کردن لایحه دولت گلایه می‌کند؛ برایمان عجیب‌تر می‌شود که او این موضوع طبیعی و حق قانونی مجلس در نظام‌های مردم‌سالار را به عنوان دلخوری و گلایه مطرح کند!! جالب است که چرا رئیس‌جمهور همراهی مجلس در اکثر خواسته‌های دولت حتی اجرای برجام را نادیده گرفته و رد شدن یک لایحه را اینقدر بزرگ می‌داند که بلافاصله بعد از توصیه به دوستی با احزاب بیان می‌کند؟!

اما در جلسه اخیر رئیس‌جمهور نکته مهم دیگری را نیز یاد آور شد و اظهار داشت: «انتخاباتی که در پایان امسال برگزار خواهد شد می‌تواند نماد وحدت و اتحاد باشد، اگر چنانچه با هم مهربان بوده و با همدلی و روحیه برادری در کنار یکدیگر گام برداریم و چنانچه یک دستگاه و اتاق برای انتخابات تصمیم نگیرد، می‌توانیم شرایط خوبی را داشته باشیم.»

او به نوعی با اشاره به این ماجرا استارت کار انتخاباتی را قبل از شروع تب اتخابات زده و بعد از تشبیه مجمع به جمع قلیل به ساختار انتخاباتی دیگر هم لقب اتاق!! داده در حالی که واضح بیان نداشته منظورش از اتاق تصمیم‌گیر کجاست؟ آیا او شورای نگهبان را اتاق می‌بیند یا هیات دولت یا وزارت کشور یا اتاق بازرگانی، اتاق اصناف و اتاق‌های دیگر.

در نهایت برآیند این سخنان اینطور می‌توان نتیجه گرفت که جناب روحانی باز هم به جای پاسخگویی مطالبه‌گری را مشق کرده است. درباره اختیار کم دولت تنها می‌توان یک جمله نوشت، وقتی به عامه مردم یعنی همه مردم مومن توصیه شده آتش به اختیار باشند چطور اختیار عمل از رئیس‌جمهوری که بخواهد در جهت مصالح کشور گام بردارد سلب می‌شود؟! آیا باید باور کنیم که روحانی به خاطر اختیارات نمی‌تواند پاسخگوی مطالبات مردم باشد یا؟! 

* سیاست روز