سرویس سیاسی پایگاه 598-جواد موگویی؛ روز ۵ دی ۸۲ ایران گریست. غمِ زلزله بم، ایران را سیاهپوش کرد؛ ۳۰هزار کشته و ۲۰۰هزار زخمی و آواره. کمکها سرازیر شد؛ از صلیبسرخ تا ژاپن و حتی آمریکای جنایتکار! مردم هم یکپارچه شدند برای کمک به بم.
اما کیلومترها آن طرفتر، نمایندگان مجلس ششم در تدارک تحصن در اعتراض به رد صلاحیتهای شورای نگهبان بودند. چندماه به انتخابات مجلس هفتم مانده بود و اصلاحطلبان اعتراض داشتند به رد صلاحیتها.
دو هفته پس از زلزله، مجلس ششم رسما زنگ تحصن را زد. حتی نماینده بم هم متحصن شد. روزنامههای اصلاحطلب خبرهای تحصن را درشتتر از زلزله تیتر کردند. BBC و VOA گزارش میرفتند.
خاویر سولانا نماینده اتحادیه اروپا ۴۸ساعت نگذشته خود را به تهران رساند. به بهانه ابلاغ پیام همدردی با زلزله. اما گفت: «برای من سخت است که در پارلمان اروپا توضیح دهم که در ایران افراد رد صلاحیت شدهاند. ما خواستار انتخاباتی با فرآیند عادلانه در ایران هستیم»
رهنورد و ابراهیم یزدی هم به مجلس آمدند در حمایت از متحصنین. اما کیلومترها آن طرفتر کسی به بم نمیرفت. روزنامهها اعلام کردند که ۱۰۰ معاون وزیر دولتِ خاتمی در همراهی با مجلس استعفا خواهند داد. خاتمی هم به مجلس پیام داد که «باهم میمانیم و باهم میرویم»
تهدید به استعفا را، رئیسجمهور کشوری میکرد که ۳۰هزار کشته و ۲۰۰هزار آواره روی دستش مانده بود. واقعا چه وقت گلایه و شکایت به ردصلاحیت بود؟!
رهبری دست به کار شد و با لباس مبدل خود را به بم رساند تا شاید کاری کند. سپاه و بسیج را هم فرمانِ کمک داد. احمدکاظمی، نیروی هوایی سپاه را بسیج کرد برای بم. هر ۱۲دقیقه یک فروند هواپیما یا بالگرد مجروحان را از بم خارج میکرد.
مجلس ششم اما، ۲۰ روز تحصن کرد. بیاعتنا به بم. حرفشان این بود که بدون توسعه سیاسی نمیشود توسعه اقتصادی کرد.
حالا پس از ۱۶ سال دوباره تاریخ تکرار شد. چند روزیست که شهر در آب فرو رفته بود؛ اما استاندار حتی به ایران بازنگشته بود! خبر اول، همچنان برنامه ۹۰ و فردوسیپور؛ مشاور رییسجمهور در حال توییت نظرسنجی برای برنامه نود، تاجزاده هم. مطهری نایب رییس مجلس اصلاحطلبان، در اینستاگرام از فردوسیپور مینوشت. از رییسجمهور خبر نداشتیم. اما همچنان شهر در آب بود...
اینبار هم رهبر خود دست به کار شده. فرمانده، کل قوا را بسیج کرد برای کمک. اینبار به باقری فرمان داد.
بازهم سپاه و ارتش آمد...
بازهم بسیج و حزبالله...
درست مثل۱۶ سال پیش...
پینوشت:
سابقه کشورداری اصلاحطلبان گواه این است که آنان همواره توسعه سیاسی را مقدم بر رفاه اقتصادی میدانند. درست مثل حالا که بازگشایی ۹۰ و ربنای شجریان، مقدم است بر نجات شهر آبگرفته!