شهردار تهران به‌جز دوچرخه سواری چه کاری بلد است؟

حناچی اخیرا طرحی دیگری در تهران کلید زده است که با همین وجه نمایشی و سیاسی توامان است. وی درباره این طرح در توئیتر خود نوشته است: « درختان چنار، هویت تهران و مایه ی زیبایی بلندترین خیابان مشجر کشور هستند. در پاسخ به دغدغه‌‌ ی همشهریان عزیز درباره‌ ی احیاءو ساماندهی این میراث طبیعی و فرهنگی شهر،طی اسفندماه جاری، ۱۱۰۰ اصله درخت چنار ۸ تا ۱۲ ساله، درطول خیابان ولیعصر(عج) غرس خواهیم کرد.»

درختان چنار خیابان ولیعصر در شهرداری دوره قبلی به محل چالش جدی تبدیل شده بود و قطع شدن برخی از درختان پوسیده انتقاد بعضا سیاسی اجتماعی برخی را با این استدلال که این درخت ها هویت شهر تهران هستند را به دنبال داشت. رفتن حناچی به سراغ این حوزه بسیار جالب و قابل تامل است.

اصلاح طلبان در شورای شهر نیز به این طرح های سیاسی نمایشی اهتمام ویژه‌ای ورزیدند و تغییر نام کوچه ها و معابر شهر را به نام های سیاسی خاص در دستور کار خود قرار دادند.

اما منتقدان مطرح می کنند که مدیریت پیچیده شهر تهران بسیار فراتر از این نمایش‌های سیاسی است. به نظر می رسد باید از «پیروز حناچی» پرسید که به غیر از این طرح های نمایشی در مدت در دست گرفتن سکان هدایت پایتخت چه طرح های دیگری را انجام داده است. در حوزه عمرانی و اصلاح معایب کالبد شهری با توجه به اینکه هر روزه نیازها و مشکلات جدیدی در شهر پویایی چون تهران بروز می کند، شهرداری چه طرح‌هایی را کلید زده است.

در بعد روانی باید گفت که برخی از طرح هایی که توسط شهردار و شورای شهر تهران مطرح شده، استرس زا بوده است. درواقع در شهر تهران هم یک مدیریت استرسی حاکم است که بیشتر شهروندان را درباره ادامه زندگی در این شهر با مشکل روانی روبرو کرده است. هر بار از سوی شورای شهر و شهرداری تهران طرح هایی ارائه می شود که به هزینه زا کردن برخی از معابر و تونل و یا گران کردن برخی از هزینه‌های شهری اشاره دارد.

طرح هایی که بیشتر از اینکه برای تسهیل خدمات و به طور کل خدمت رسانی باشد، برای ایجاد درآمد برای مدیران شهری برنامه ریزی شده اند. موضوع طرح ترافیک که برخی از کارشناسان نسبت به آن انتقادات جدی در حد هشدار دارند از جمله این موارد است که ممکن است شهر تهران را دچار معضل جدی کند از جمله همین موارد است. درواقع باید گفت که این وجه نمایشی مدیریت تهران با برخی طرح هایی که ارائه می دهد ناهمخوان است و نتیجه آن بیشتر از اینکه آرامش روانی برای مردم باشد بیشتر استرس و نگرانی به آنها تزریق می کند.

به نظر می رسد حناچی خوب در جلو دوربین ها ظاهر و در اغلب مراسم ها دیده می شود و با طرح های نمایشی سعی می کند تهران را اداره کند اما باید پرسید که خروجی و نتیجه این موارد برای مردم تهران چیست؟ به هر جهت لازمه این موضوع گزارشی است که شهردار تهران به رسانه‌ها ارائه دهد که در این چند ماه چه برنامه هایی داشته و تا چه میزان در اجرا و تکمیل این موارد پیشرفت داشته است.

البته اصلاح طلبان شورای شهر از حناچی هم خواسته‌های دیگری دارند. نامه ای که «محمد جواد حق شناس» به حناچی نوشت و به طور کاملا جالبی سر از رسانه‌ها درآورد نشان می دهد که اصلاح طلبان بیشتر به دنبال تحقق خواسته های جناحی خود در شهرداری تهران هستند و رویکرد سهم خواهانه نسبت به کار خود دارند تا رویکرد صنفی و خدماتی. از این روست که از هر دو جهت چه شورای شهر و چه شهرداری دیده می شود خدمات شهری و کار برای مردم در اولویت‌های ابتدایی قرار ندارد. مدیریت شهر تهران با توجه به اینکه اصلاح طلبان از پولی شدن و هزینه زا کردن خدمات صحبت می کنند، به نوعی رویکرد درآمدزایی، نمایشی و سهم خواهانه است.

* جهان نيوز/امیر حمزه نژاد