عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
آويني فيلم: خبر را لابد شما هم شنيده ايد: «بليت
هاي سينما گران شدند». البته اين خبر، مساله «گران» شدن بليت هاي سينما
را، طوري عنوان مي كند كه انگار بليت سينما، تنها چيزي است كه گران شده و
نرخ بقيه اجناس و خدمات به همان ارزاني سابق باقي مانده!
اما از هر زاويه اي كه به اين خبر نگاه كنيم، گراني بليت سينما، اتفاق خوبي نيست. نخست آنكه در همين وضعيت فعلي، سالن هاي سينما با مشكل مخاطب و تماشاچي روبروست، چه برسد به زماني كه قيمت بليت سينما، از اين كه هست هم گرانتر شود، آنوقت فكر مي كنيد كه همين درصد اندك تماشاگر دست و دلباز كه دو هزار تومان براي ديدن يك فيلم در سينما پرداخت كرده، آيا حاضر خواهد شد اين فداكاري و ايثار را در حق سينماي ايران ادامه بدهد و همچنان براي ديدن يك فيلم ايراني، قيمتي گرانتر بپردازد؟ آيا كسي تضمين خواهد داد كه او به جرگه خريداران «شش فيلم روي يك دي وي دي،هزار تومان» نپيوندد؟!
در هنگام افزايش نرخ يك كالا يا خدمات، مشتري يا مخاطب در قدم نخست، سعي مي كند آن را ارزيابي كرده و درصد اهميت آن را براي خود ارزيابي كرده، براي خريد يا استفاده از آن خدمت، تصميم گيري كند.
در قضيه گران شدن نرخ بليت هاي سينما، طبيعتا همين اتفاق هم مي افتد و در مواجهه با اين مساله، مخاطب، راههاي پيش روي خود را ارزيابي مي كند.
مثلا مي سنجد كه آيا صرف رفتن به سينما و ديدن يك فيلم با قيمت گزاف است(در صورتي كه بخواهد به صورت خانوادگي به ديدن يك فيلم برود، طبيعتا رقم پرداخت هزينه هايش، چندان غير قابل چشم پوشي نيست) يا اينكه كمي صبر كند تا اين فيلم وارد شبكه نمايش خانگي شده، به مدد دوستان عزيز! تبديل به دي وي دي هاي ارزان قيمت شود. تازه اين در صورتي است كه مخاطب، تمايلي به ديدن آن فيلم خاص داشته باشد، در غير اين صورت به راحتي او «سينما» و «فيلم ديدن» را از برنامه روزانه خود حذف كرده، به جاي آن به تلويزيون و ماهواره روي مي آورد و سينماي ايران، بيش از پيش، با ريزش مخاطب روبرو خواهد شد.
از گران كردن نرخ بليت هاي سينما گريزي نيست، اما انجام اين كار، بدون توجه به پيش نيازهاي ضروري، مطمئنا به نتيجه مطلوب نخواهد رسيد. عدم تناسب نرخ رشد تورم با درآمد، معمولا منجر به حذف نيازهاي غير ضروري از زندگي خواهد شد و متاسفانه، در جامعه ما، سينما بيشتر يك تفنن و سرگرمي به شمار مي آيد تا يك هنر ضروري كه به راحتي مي توان آن را حذف و نيازهاي مهمتري را جايگزين آن كرد.
از سوي ديگر، متاسفانه مسئولان سينمايي ما، بدون توجه به مسائلي كه گران كردن بليت سينماها به دنبال خواهد داشت، با انجام اين كار موافقت كرده اند و اگر چه قول داده اند كه سينمادارها را در برابر مشكلات پيش رو حمايت كنند، اما تجربه نشان داده كه نمي توان چندان به اين حرفها اعتماد كرد.
آنها در ابتداي انجام طرح تحول اقتصادي هم قول داده بودند كه اجازه ندهند سينماي ايران، در انجام اين طرح، با نرخ تورم بالا و افزايش هزينه هاي توليد و اكران روبرو شود، اما عملا ديديم كه همه آن حمايت ها، فقط در مرحله حرف باقي ماند و افزايش نرخ تورم در سينماي ايران، از جريان توليد تا اكران، از بالا رفتن نرخ دستمزد هنرپيشه ها گرفته تا افزايش سرسام آور نرخ آب و برق و گاز سالن هاي سينما، جريان زندگي سينماي ايران را با مشكل مواجه ساخت و حالا با بالا رفتن نرخ بليت هاي سينما، يك مشكل اساسي و بزرگتر نيز پيش روي سينماي ايران قرار گرفت و با اين شيوه، مطمئنا روند سقوط سينماي ايران تسريع خواهد شد.
اما از هر زاويه اي كه به اين خبر نگاه كنيم، گراني بليت سينما، اتفاق خوبي نيست. نخست آنكه در همين وضعيت فعلي، سالن هاي سينما با مشكل مخاطب و تماشاچي روبروست، چه برسد به زماني كه قيمت بليت سينما، از اين كه هست هم گرانتر شود، آنوقت فكر مي كنيد كه همين درصد اندك تماشاگر دست و دلباز كه دو هزار تومان براي ديدن يك فيلم در سينما پرداخت كرده، آيا حاضر خواهد شد اين فداكاري و ايثار را در حق سينماي ايران ادامه بدهد و همچنان براي ديدن يك فيلم ايراني، قيمتي گرانتر بپردازد؟ آيا كسي تضمين خواهد داد كه او به جرگه خريداران «شش فيلم روي يك دي وي دي،هزار تومان» نپيوندد؟!
در هنگام افزايش نرخ يك كالا يا خدمات، مشتري يا مخاطب در قدم نخست، سعي مي كند آن را ارزيابي كرده و درصد اهميت آن را براي خود ارزيابي كرده، براي خريد يا استفاده از آن خدمت، تصميم گيري كند.
در قضيه گران شدن نرخ بليت هاي سينما، طبيعتا همين اتفاق هم مي افتد و در مواجهه با اين مساله، مخاطب، راههاي پيش روي خود را ارزيابي مي كند.
مثلا مي سنجد كه آيا صرف رفتن به سينما و ديدن يك فيلم با قيمت گزاف است(در صورتي كه بخواهد به صورت خانوادگي به ديدن يك فيلم برود، طبيعتا رقم پرداخت هزينه هايش، چندان غير قابل چشم پوشي نيست) يا اينكه كمي صبر كند تا اين فيلم وارد شبكه نمايش خانگي شده، به مدد دوستان عزيز! تبديل به دي وي دي هاي ارزان قيمت شود. تازه اين در صورتي است كه مخاطب، تمايلي به ديدن آن فيلم خاص داشته باشد، در غير اين صورت به راحتي او «سينما» و «فيلم ديدن» را از برنامه روزانه خود حذف كرده، به جاي آن به تلويزيون و ماهواره روي مي آورد و سينماي ايران، بيش از پيش، با ريزش مخاطب روبرو خواهد شد.
از گران كردن نرخ بليت هاي سينما گريزي نيست، اما انجام اين كار، بدون توجه به پيش نيازهاي ضروري، مطمئنا به نتيجه مطلوب نخواهد رسيد. عدم تناسب نرخ رشد تورم با درآمد، معمولا منجر به حذف نيازهاي غير ضروري از زندگي خواهد شد و متاسفانه، در جامعه ما، سينما بيشتر يك تفنن و سرگرمي به شمار مي آيد تا يك هنر ضروري كه به راحتي مي توان آن را حذف و نيازهاي مهمتري را جايگزين آن كرد.
از سوي ديگر، متاسفانه مسئولان سينمايي ما، بدون توجه به مسائلي كه گران كردن بليت سينماها به دنبال خواهد داشت، با انجام اين كار موافقت كرده اند و اگر چه قول داده اند كه سينمادارها را در برابر مشكلات پيش رو حمايت كنند، اما تجربه نشان داده كه نمي توان چندان به اين حرفها اعتماد كرد.
آنها در ابتداي انجام طرح تحول اقتصادي هم قول داده بودند كه اجازه ندهند سينماي ايران، در انجام اين طرح، با نرخ تورم بالا و افزايش هزينه هاي توليد و اكران روبرو شود، اما عملا ديديم كه همه آن حمايت ها، فقط در مرحله حرف باقي ماند و افزايش نرخ تورم در سينماي ايران، از جريان توليد تا اكران، از بالا رفتن نرخ دستمزد هنرپيشه ها گرفته تا افزايش سرسام آور نرخ آب و برق و گاز سالن هاي سينما، جريان زندگي سينماي ايران را با مشكل مواجه ساخت و حالا با بالا رفتن نرخ بليت هاي سينما، يك مشكل اساسي و بزرگتر نيز پيش روي سينماي ايران قرار گرفت و با اين شيوه، مطمئنا روند سقوط سينماي ايران تسريع خواهد شد.
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار میشود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
