به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه جوان، آلودگی هوای تهران بهعنوان یکی از چالشهای اساسی
زیستمحیطی، همواره دغدغه مردم و بعضاً مسئولان شهری بوده است. حالا همین
آلودگی به بهانهای تبدیل شده تا مسئولان مربوطه در راستای کاهش آلودگی
هوا، در سالهای اخیر اقداماتی را در نظر بگیرند تا به سایر مقاصد خود در
گرانکردن شهر و خدمات آن دست پیدا کنند. این در حالی است که کاهش آلودگی
هوا در شهر تهران همواره در سالهای اخیر تکیه برباد داشته و زمانی که
شرایط جوی تغییر میکند، مسئولان کاهش آلودگی هوا را به نام خود سند
میزنند.
اجرای انواع طرحهای جامع کاهش آلودگی هوا و مصوبات مختلف نه تنها کیفیت
هوای پایتخت را بهتر نکرده بلکه راهکارهای حل کاهش آلودگی هوا را
پیچیدهتر نیز کرده است. متأسفانه اقدامات ناکارآمد مسئولان و یکسویه آنان
کار را به جایی رسانده که مشارکت شهروندی در همراهی متولیان کاهش آلودگی
هوا کاهش یافته است. نبود شبکه حمل و نقل متناسب با سفرهای درونشهری آمد و
شد در شهر را به هفتخان رستم تبدیل کرده است.
آذر امسال پورسیدآقایی معاون حملونقل و ترافیک شهرداری تهران پیشنهاد حذف
طرح زوجوفرد را مطرح و دلیل این پیشنهاد را هم اینگونه عنوان کرد:
مطالعات نشان داده است که طرح زوجوفرد، طرح اشتباهی بوده که در بلندمدت
نهتنها آلودگی هوا را کاهش نداده بلکه سبب شده مردم به سمت خرید خودروی
ارزانقیمت با پلاک مخالف گرایش پیدا کنند و این امر موجب افزایش آلودگی
هوا شود. وی پیشنهاد کرد، در صورت تصویب شورای ترافیک تهران، طرح زوجوفرد
حذف و تبدیل به حلقه دوم طرح ترافیک شود که هزینه ورود به آن نیز یکسوم
هزینه مجوز طرح ترافیک خواهد بود.
رئیس پلیس راهور تهران روزگذشته در بخش خبری نیمروزی شبکه یک گفت: براساس
تصمیم شورای ترافیک شهر تهران، از ابتدای سال ۹۸ طرح زوج و فرد تغییر پیدا
میکند. مقرر شده است از سال آینده روزهای مجاز برای تردد با خودروی
شهروندان به صورت اختیاری ۸۰ روز در سال یعنی هر فصل ۲۰ روز باشد که این ۲۰
روز در هر فصل قابل انتقال به فصل دیگر هم نخواهد بود.
درآمد طرحهای ترافیکی و حاشیهای به مذاق مدیریت شهری خوش آمد که کمر همت
به اجرای آن بهرغم مخالفتها بسته است. در این زمینه محمدعلی احترام، عضو
هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی معتقد است: طرح جدید باعث تجمع خودروهای
فرسوده در یک منطقه از شهر میشود که بهدلیل بالارفتن حجم ترافیکی در آن
منطقه، انتشار آلودگی نیز بالا میرود.
بنابراین اینگونه بهنظر میرسد که شهرداری تهران در پوشش حل معضلات
ترافیکی و آلودگی هوای تهران در نظر دارد کسری هزینههای خود را از طریق
اعمال چنین طرحهایی جبران کند. حالا که دولت هزینهها و سهم خود را به شهر
نمیدهد، مردم باید تاوان آن را بدهند و امیدی هم به تکمیل شبکه حملونقل
عمومی نداشته باشند!