رئیس محترم جمهور
آقای حسن روحانی
شما در روز رای گیری برای وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از پشت تریبون رسمی خانه ملت، سخنانی بر زبان راندید که چون تیرهایی زهرآلود بر پیکر جامعه پزشکی، فرود آمد.
جامعه ای که مدتهاست در تیررس انواع هجمه و اتهامات ناحق قرار گرفته است.
ما را تافته ی جدا بافته خواندید!
چطور می شود لباس روحانیت بر تن داشته و اینگونه غیرمنصفانه و نادرست به پزشکان تهمت بزنید؟!
آقای روحانی!
آیا نمی دانید از شروع طرح تحول سلامت - که دولت شما به آن افتخار می کند! - چه کسانی بار اصلی آن را بر دوش کشیده اند؟!
میدانید در محروم ترین مناطق کشور که شاید شما حتی یک هفته هم نتوانید در چنان فشار کاری و شرایط زندگی کنید، چه کسانی در حال مداوای «درد مردم» هستند؟!
شما افتخارش را به رخ مردم می کشید!
ما زحمتش را متحمل می شویم
و
در نهایت به جای «عذرخواهی» برای تاخیر بیش از یکسال کارانه ها آن هم با آن همه کسورات و پلکانی و ...، انواع برچسب های ناحق را از شما و بعضی نمایندگان دریافت می کنیم.
آقای روحانی!
ما تافته های جدا بافته ! پیشنهاد می کنیم به جای زدن مثال هایی نادرست از کشورهای غربی، با دقت بیشتر بنگرید، امکانات و شرایط بیمارستانی، وضعیت استخدام پرسنل، تعداد مراجعان، تعداد شیفت ها و نحوه ی پرداختی ها را نیز با همان کشورهای غربی مقایسه کنید.
آقای روحانی!
از شما که حقوق دان! هستید، بعید است این چنین بی مطالعه، استدلال کنید!
بهتر است به جای درخواست برای «کمپین #زینتالنسخه»، «کمپین #شعاربس_است» راه بیندازید تا شاید خود دست به «عمل» زده و کمی از «فشار اقتصادی» کم کنید و «گناه بی برنامگی ها» را بر گردن پزشکان نیندازید.
آقای روحانی!
به جای سیاست تفرقه زایی و سخنانی غیر کارشناسانه و عوام پسندانه، به خود زحمت داده و یک شب را در بیمارستانی «وطنی» و «دولتی» سر کنید تا از نزدیک شاهد فعالیت «تیم سلامت» (پزشک و ماما و پرستار و بهیار و پیراپزشک و ...) باشید؛ باشد تا عیان شود آنچه نهان بوده بر شما!
آری، دانشکده های پزشکی نیاز به تغییر دارند اما نه برای آنچه جناب عالی فرمودید که ما مدتهاست بسیار فراتر از آن را بدون کسر شأن انجام می دهیم؛ بلکه تغییراتی که به «احیای آموزش اصولی و علمی» منجر شود، آموزشی که سالهاست قربانی «سیاست های درمان زده» شده و کسی به داد آن نمی رسد.
آقای روحانی!
تاریخ ایران همواره گواه آن است که ما پزشکان با تمام توان خود بر سوگند مقدسی که یاد کرده ایم، پایبند بوده، شبانه روزی و خستگی ناپذیر، برای درمان هر دردمندی، فقیر و غنی و در جای جای ایران عزیزمان، دلسوزانه تلاش کرده ایم.
آیا تاکنون از خودگذشتگی های فراوان پزشکان را در بحران ها، حوادث ناگوار و ... به چشم خود ندیده اید؟!
نمی دانید بهبود وضعیت شاخص های بهداشتی و سلامت کشور مرهون تلاش های طاقت فرسای چه کسانیست؟
آقای رئیس جمهور! آیا وقت آن نرسیده است که شما خود به «سوگندی که خورده اید»، «متعهد» بوده و «عمل» کنید؟
آقای روحانی!
ما پزشکان که مدتهاست نجابت به خرج داده و اعتراضی به پرداختی های نامناسب و عقب افتاده نکرده و خداپسندانه خدمت کرده ایم، خواستار پاسخگویی هرچه سریعتر شما در راستای التیام زخم وارد شده بر پیکر مقدس پزشکی کشور هستیم.
نزدیک است صدای فریاد ما را بشنوید.