سردبیر آفتاب یزد می افزاید: اینکه بعضا جناب واعظی و برخی دوستان مدعی میشوند که حزب رئیس جمهور به تنهایی این میزان رای را برای روحانی خرید، گزافهای بیش نیست. واقعیت آن است که موج شکل گرفته در سالهای 92 و 96 حاصل تحرکات و فعل و انفعالاتی است که مسبب آن جریان موسوم به چپ است. حال همان جریان باید پای دعوت خود بایستد که از یکسو متهم به «نامردی سیاسی» نشود و از سوی دیگر ملقب به یک جریان «بیمسئولیت». حال شاید گفته شود رئیس جمهور روحانی پس از پیروزی کملطفی کرده و فیالمثل در چینش نیروها از اصلاحطلبان سود نبرده است. و یا به شعارهای خود پایبند نبوده است. البته هر دو موضوع مطرح شده پر بیراه نیست چراکه رئیس پاستور، به هردلیلی نخواست / نتوانست از برخی اصلاحطلبان در دولت استفاده کند و یا قابل انکار نیست که حسن روحانی به دلیل تحدیدها رسما از بعضی از وعدههای خود عقب نشینی کرد. اما با تمام این تفاسیر این موضوع باعث نمیگردد جامعه مسئولیت اصلاحطلبان را فراموش نماید.
در پایان این سرمقاله آمده است: ما چه باشیم و چه نباشیم حتی دهها سال بعد هم عملکرد حسن روحانی با تمام حسنها و ضعفهایش به پای اصلاحطلبان نوشته میشود. اصلاحطلبی که میخواهد 1400 قد علم کند در مناظرهها / میتینگها/ نطقها/ گعدهها ابتدا در مورد عملکرد دولت تدبیر مورد پرسش واقع میشود. چپها از منتهی الیه سمت راست تا منتهی الیه سمت چپ شان در قبال عملکرد رئیس جمهور حسن روحانی مسئولاند. حال اینکه اگر به قول سعید حجاریان با قدرت قهر کنند و از صندوق دل بکنند و یا تا میتوانند بر سر دولت بکوبند فرقی در صورت مسئله ایجاد نمیکند.