
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
وی در صفحه شخصی اش نوشت: صفحه اول دوشنبه ۲۴ دی ماه ما در روزنامه پیروزی جنجالی شد. البته انتظار داشتم که گزارش ما جنجالی باشد که خب نشد. به جای آن تصویر گزارش جو روانی برای ما ایجاد کرد. اما در مورد این صفحه:
اول: امروز یعنی سه شنبه هم در روزنامه توضیح و پوزش منتشر کردیم که نگاه ما یک کری هواداری بود. ما با مربی خودمان هم تصویرسازی کرده بودیم. جلد برانکو با سبیل های مختلف پیش از دیدار فینال لیگ قهرمانان یادتان هست؟ کسی هم نرفت سراغ اینکه مثلا سبیل جان بولتون را گذاشته بودیم یا یک فرد دیگر را. با این حال تاکید کردیم که اگر موجبات کدورت را پدید آوردهایم عذر میخواهیم.
دوم: اگر کری می.خوانیم باید تحمل کری هم داشته باشیم. به دوستانم در روزنامه تاکید کردم کامنت پست روزنامه دوشنبه را نبندند تا دوستان استقلالی هم نظراتشان را منتشر کنند. در همین پیج خودم هم کامنتی را حذف نکردم.
سوم: جالب اینجا بود که دوستانمان در روزنامه استقلال جوان و سایر دوستان استقلالی نویسمان تماس گرفتند و در کنارمان بودند زیرا هر دو میدانیم که کری میخوانیم اما ربطی به دوستیهایمان ندارد. از آنان تشکر ویژه دارم.