در نهایت تعجب، تنها یک بازیکن از اتلتیکو، قهرمان فصل گذشته و صدرنشین کنونی به تیم ملی دعوت شد. سیلوا تنها بازیکن این فهرست بود. اتلتیکو آن زمان توسط سرمربی بزرگی به نام النیو اررا هدایت میشد. او پیش از این در تیم وایادولید حضور داشت.
پس از اعلام فهرست، جنجال به پا شد. هواداران اتلتیکو احساس میکردند که تحقیر شدهاند. این موضوع زمانی شدت گرفت که کسادا اعلام کرد به واندا متروپولیتانو هرگز نزدیک نخواهد شد چون فوتبال اتلتیکو را دوست ندارد. کسادا مدافع مادرید پیش از جنگ بود و بازیکن سنگین وزنی محسوب میشد او سالها قبل مرد اول یک صحنه زشت بود. رئال مادرید در آن هفته پیروز نشد تا اتلتیکو نتواند به مسابقات محلی برای جام اسپانیا صعود کند. هواداران میانسال اتلتیکو این موضوع را به یاد اشتند. آنها کسادا را یک ضد اتلتیکو میدانستند.
سه روز بعد از اعلام فهرست، یعنی بیست و یکم ژانویه، وایادولید باید در واندا متروپولیتانو بازی میکرد. اررا روانشناس بزرگی بود و میدانست چگونه بازیکنانش را برای این دیدار آماده کند. او یک هدف برای آنها قرار داد؛ هفت گل برای هر بازیکن ملی پوش وایادولید. اتلتیکو با دومینگو، منسیا، آپاریسیو، لوسانو، سیلوا، ارناندس، خونکاسا، بن بارک، پرس پایا، کارلسون و اسکودرو به میدان رفت. وایادولید با هفت بازیکن ملی پوش خود و دروازهبان این تیم به نام ساسو وارد زمین شد. در ترکیب این تیم همچنین کلمادس، پپین و مورا حضور داشتند. اتلتیکوی با انگیزه و برخوردار از حمایت هوادارانش، تیم برتر میدان بود و توانست جشنواره گل به راه بیاندازد. قرمز و سفیدپوشان هفت بار دروازه وایادولید را باز کردند. خونکاسا هتتریک کرد، کارلسون دبل کرد، اسکودرو یک گل به ثمر رساند و بن بارک نیز گلزنی کرد.
کسادا پس از این نتیجه متوجه تفاوتها شد. او برای بازی با سوئیس، امتحان کردن را کنار گذاشت و از هفت بازیکن وایادولید استفاده نکرد. در مقابل، سیلوا به همراه منسیا برای لاروخا به میدان رفتند. اسپانیا در هجدهم فوریه با نتیجه ۶ بر ۳ سوییس را شکست داد. این اتفاق دقیقا یک ماه بعد از آن بازی دوستانه رخ داد.