به گزارش پایگاه 598، بعد از اینکه سیدجلال حسینی در آستانه جام ملتها از حضور در لیست کارلوس
کیروش ناامید شد ترجیح داد با نگارش نامه خداحافظیاش رسما از دنیای ملی و
پیراهن شماره 4 خود خداحافظی کند.
کاپیتان پرسپولیس که طی هفت سال حضور کارلوس کی روش روی نیمکت تیم ملی
طی سالهای اخیر یکی از مهرههای مورداعتماد و تاثیرگذار او محسوب میشد،
در ادامه و در آستانه جام جهانی روسیه از لیست تیم ملی خط خورد. یک چالش
بزرگ که با حواشی زیادی نیز همراه بود. سیدجلال حسینی اما سیاست سکوت را در
پیش گرفت و طی این مدت ترجیح داد هیچ واکنشی به این موضوع نداشته باشد.
کی روش اما بعد از بازی با ترکیه اعلام کرده بود که سیدجلال حسینی و وریا
غفوری به صورت قطعی از تیم ملی خط نخوردهاند و همچنان شانس همراهی این تیم
را دارا هستند. یک واکنش باورنکردنی که به نظر میرسید تنها به دلیل این
بوده که راه اعتراض و واکنش این دو بازیکن را در آستانه جام جهانی ببندد.
بعد از جام جهانی هم در حالی که کارلوس کیروش اعلام کرده بود خط خوردن
سیدجلال حسینی از تیم ملی تنها به دلیل بالا رفتن سن این بازیکن است و قصد
دارد همانند گذشته با تغییر نسل دیگر مهرههای پا به سن گذاشته تیم ملی را
هم برای جام ملتها کنار خواهد گذاشت. اتفاقی که البته رخ نداد و این تنها
سیدجلال حسینی بود که امید حضور در جام ملتهای امارات را نیز به واسطه
غیبت و عدم دعوت به اردوهای اخیر تیم ملی کمرنگ و پایان یافته دیده است تا
به تصمیم خود برای خداحافظی با پیراهن شماره 4 تیم ملی مصر شود و آن را
اعلام کند.
طبق اعلام برانکو ایوانکوویچ، سیدجلال حسینی فردا از ساعت 14:30 در محل
باشگاه کنفرانس مطبوعاتی را برگزار خواهد کرد تا این خبر را رسما رسانهای
کند و به حضور 11 ساله خود که از سال 2007 با دیدار برابر ازبکستان به
رهبری امیر قلعهنویی آغاز شد و با جشن صعود به جام جهانی روسیه برابر
ازبکستان همراه بود، اینچنین خاتمه دهد.
دیداری که کارلوس کیروش به واسطه چهارمین صعودش به جام جهانی پیراهن شماره
چهار او را مزین به جشن خود کرد و به نظر نمیرسید این رابطه به این شکل و
بدون ترتیب دادن یک دیدار قابل اعتنای خداحافظی برای کاپیتان پرسپولیس
پایان یابد.
سیدجلال حسینی با اعلام خداحافظی رسمیاش از دنیای ملی در 36 سالگی اکنون
در سالهای پایانی بازی باشگاهی به دنبال این خواهد بود تا ویترین افتخارات
خود را در روزهای پایانی پربارتر کند.
حسینی در نامه خداحافظی خود از دنیای ملی ترجیح داد بدون کنایه و کاملا
صادقانه احساس خود از همراهی چند ساله با پیراهن تیم ملی و افتخارآفرینی با
پرچم ایران را اعلام کند که در ادامه آن را میخوانید: