در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بعضی مجلات ما انگار قرار است در شانزه لیزه پخش شوند!
گویا موضوع سبک زندگی ایرانی-اسلامی هم موضوعی بود گذرا برای دوستان حزب اللهی که چند وقتی سرگرم باشند و بعد بروند سراغ موضوع دیگر برای سرگرمی بعدی. و هرچقدر ما به این قضیه تنها به چشم سرگرمی و ساعت اداری پر کردن نگاه کردیم، طرف های مقابل ما خیلی جدی و حتی حیاتی به آن نگاه کردند و بابتش برنامه ریزی کردند.
چه بخواهیم چه نخواهیم نمی شود سبک زندگی ایرانی-اسلامی را با نگاه کارمندی پیش برد. مجاهدت می خواهد. مجاهدت فرهنگی. یعنی درک آن و توسعه آن نیازمند صرف همه زندگی است. چه بابتش پول درآوری چه نه. و این نحوه ورود به عرصه تبلیغ سبک زندگی ایرانی-اسلامی همان روشی است که دیگران به کار بسته اند برای تبلیغ و جاانداختن خودشان.
فقط هم قرار نیست کارهای گل درشت و کلان در این زمینه انجام شود. لازم است از ریزترین ماجراها تا بزرگترین آنها را از این عینک نگاه کنیم. چه اینکه هرچقدر در این زمینه کار فرهنگی غیرمستقیم تر و جزیی تر، تاثیرگذاری آن بیشتر و فراگیرتر. مثلا نگاه کنید به مجموعه فعالیت هایی که در عرصه مطبوعات کشور صورت می گیرد.
چهره بسیاری از مطبوعات و مجلات ما مملو است از عکس ها و تصاویری که نه تنها هیچ نسبتی با سبک زندگی ایرانی-اسلامی ندارد بلکه موید و مروج سبک زندگی غربی است. از طرز پوشش هایی که در این فضا تبلیغ می شود تا معاشرتی که نشان داده شود و نحوه تغذیه و هدف گذاری هایی که تحت عنوان موفقیت در زندگی به مخاطب معرفی می شود.
همه این ها باعث می شود مخاطب تصور کند زندگی مطلوب آنی ست که در این مجلات ترویج می شود. و این ترویج در حالی صورت می گیرد که حرف حق نیروهای مومن انقلابی بدون تبدیل زبانی لازم روی زمین مانده است. متاسفانه از آنجا که استفاده از هنر و ابزارهای فرهنگی به درستی توسط نیروهای انقلابی بکار گرفته نمی شود، این حرفهای حق به گوش آنهایی که باید، نمی رسد.
لذا به نظر می رسد برای جلوگیری از تسری سبک زندگی غربی از یکسو و ترویج سبک زندگی ایرانی-اسلامی از سوی دیگر لازم است که نیروهای انسانی جریان انقلابی، حوزه های فنی هنر و فرهنگ را جدی تر گرفته و با ورود به این عرصه ها، خالق تولیداتی باشند که گرایش به سبک زندگی مدنظر را تشدید کنند
گویا موضوع سبک زندگی ایرانی-اسلامی هم موضوعی بود گذرا برای دوستان حزب اللهی که چند وقتی سرگرم باشند و بعد بروند سراغ موضوع دیگر برای سرگرمی بعدی. و هرچقدر ما به این قضیه تنها به چشم سرگرمی و ساعت اداری پر کردن نگاه کردیم، طرف های مقابل ما خیلی جدی و حتی حیاتی به آن نگاه کردند و بابتش برنامه ریزی کردند.
چه بخواهیم چه نخواهیم نمی شود سبک زندگی ایرانی-اسلامی را با نگاه کارمندی پیش برد. مجاهدت می خواهد. مجاهدت فرهنگی. یعنی درک آن و توسعه آن نیازمند صرف همه زندگی است. چه بابتش پول درآوری چه نه. و این نحوه ورود به عرصه تبلیغ سبک زندگی ایرانی-اسلامی همان روشی است که دیگران به کار بسته اند برای تبلیغ و جاانداختن خودشان.
فقط هم قرار نیست کارهای گل درشت و کلان در این زمینه انجام شود. لازم است از ریزترین ماجراها تا بزرگترین آنها را از این عینک نگاه کنیم. چه اینکه هرچقدر در این زمینه کار فرهنگی غیرمستقیم تر و جزیی تر، تاثیرگذاری آن بیشتر و فراگیرتر. مثلا نگاه کنید به مجموعه فعالیت هایی که در عرصه مطبوعات کشور صورت می گیرد.
چهره بسیاری از مطبوعات و مجلات ما مملو است از عکس ها و تصاویری که نه تنها هیچ نسبتی با سبک زندگی ایرانی-اسلامی ندارد بلکه موید و مروج سبک زندگی غربی است. از طرز پوشش هایی که در این فضا تبلیغ می شود تا معاشرتی که نشان داده شود و نحوه تغذیه و هدف گذاری هایی که تحت عنوان موفقیت در زندگی به مخاطب معرفی می شود.
همه این ها باعث می شود مخاطب تصور کند زندگی مطلوب آنی ست که در این مجلات ترویج می شود. و این ترویج در حالی صورت می گیرد که حرف حق نیروهای مومن انقلابی بدون تبدیل زبانی لازم روی زمین مانده است. متاسفانه از آنجا که استفاده از هنر و ابزارهای فرهنگی به درستی توسط نیروهای انقلابی بکار گرفته نمی شود، این حرفهای حق به گوش آنهایی که باید، نمی رسد.
لذا به نظر می رسد برای جلوگیری از تسری سبک زندگی غربی از یکسو و ترویج سبک زندگی ایرانی-اسلامی از سوی دیگر لازم است که نیروهای انسانی جریان انقلابی، حوزه های فنی هنر و فرهنگ را جدی تر گرفته و با ورود به این عرصه ها، خالق تولیداتی باشند که گرایش به سبک زندگی مدنظر را تشدید کنند
اخبار ویژه
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
