دیروز، (19/ 8/ 1397)، دیدار فینال جام قهرمانان آسیا، بین پیروزی تهران و کاشیما ژاپن بود. از مدت ها قبل، جنجال و هیاهوی رسانه ای برای حضور بانوان در استودیوم های ورزشی به راه انداختند. برخی نماینده های زن مجلس و دولتزنان، برای حضور در ورزشگاه، از هفته های قبل، پست گذاشتند تا ببینند چه کسانی قصد مخالفت دارند. گذشت تا اینکه بالاخره زنان برای بار چندم و پرجمعیت، به ورزشگاه آمدند.
اما تیتر امروز (20/ 8/ 1397) برخی روزنامهها، به اصل بازی نمیپردازد، بلکه یک حاشیه را بزرگ میکند، آنهم حضور زنان با این تیترها «زنان پیروز فینال سرخ»، «طلسم حضور زنان برای بازیهای باشگاهی شکست»، «برنده اصلی زنان بودند»، «زنان برنده بازی آزادی» «پیروزی واقعی» و... .
اینکه حضور بانوان در ورزشگاه، تیتر یک روزنامه دولتی مثل ایران و سایر روزنامهها باشد، چه پیامی دارد؟ آیا مشکل و اتفاقی مهمتر نداشتیم که حضور بانوان در ورزشگاه تیتر یک شده است؟ از گرانی و کساد و رکود گذشتیم و فقط به مسئله حضور زنان رسیدیم؟ دغدغه نماینده مجلس ما، آزادی زنان در ورزشگاه آزادی است؟
مهمتر آنکه، زنان از چه کسانی بردند؟ پیروز کدام میدان شدند؟ رقیبشان چه کسانی بودند؟ آیا جز این است که ضمیر پنهان این بردوباخت، مراجع هستند که از مهرومومها پیش به این مسئله ورود کردند و حضور بانوان را حرام شرعی دانستند؟
دقیقاً همین روزنامهها بودند که در ماجرای تجمع فیضیه و نامه «آیۀ الله یزدی» به «آیه الله العظمی شبیری زنجانی»، چند روز دنبال ماهی از آب گلآلود بودند و تیتر زدند «فاجعه در قم» و «بیحرمتی به شأن مرجعیت». بیحرمتی را اینها میکنند که مردم را رقیب مراجع میدانند. شأن مرجعیت آنوقتی شکسته میشود که علناً به فتوایش توهین کنند. فاجعه آن است که نظر مراجع، مسخره و مضحکه چند ژورنالیست شود برای سوژه سازی جنجالی.
بر حوزویان است که در برابر این بیحرمتی و دهنکجی ساکت نشینند و از طریق قانونی پشتیبان حق و احترام مرجعیت باشند.