حسینیه 598/ کم کم وقتی به اربعین سیدالشهدا نزدیک می شویم تکاپوها برای رسیدن به پیاده روی اربعین شروع می شود. مسیر پیادهروی در عین لذت معنوی سختی های زیادی هم دارد. پیاده روی چند روزه با امکانات نسبتا کم و باروبنه ای که باید روی دوش زائر حمل شود شرایط خاصی را به وجود می آورد که قبل از پا گذاشتن به آن باید به آن فکر کرد. البته یکی از لذت های شرکت در پیاده روی، خانوادگی طی کردن مسیر است. مسیری که همه زوایای آن برای یک سفر خانوادگی معنوی مهیاست. اما خانواده هایی که بچه کوچک دارند، قبل از شروع پیاده روی باید امکاناتی را برای راحتی کودکانشان فراهم کنند.
برای
اینکه بدانیم چه طور سختی سفر با بچه ها در پیاده روی اربعین را مدیریت
کنیم تجربه های تعدادی از افراد که پیاده روی اربعین را با کالسکه و به
همراه فرزندشان طی کرده اند در این گزارش جمع کرده ایم.
با بچه های سرحال و بیدار پیاده روی کنید
پدر و مادرها عادت کرده اند مواقعی که بچه هایشان خواب هستند به کارهای شخصی و روزمره شان برسند. انجام هر کاری از جمله طی کردن مسیر پیاده روی اربعین هم با نوزاد یا خردسالی که در کالسکه اش خواب است راحت تر است. به همین خاطر خیلی از خانواده ها موقع خواب فرزندشان عمودهای جاده را تند تند طی می کنند تا به موکب محل استراحتشان برسند اما این اشتباه آنجا خودش را نشان می دهد که حالا موقع استراحت پدر یا مادر است و بچه ها بعد از یک خواب طولانی حسابی سرحال و شاداب هستند. توصیه خانواده های باتجربه در این زمینه این است که موقع بیداری بچه ها آنها را سرگرم کرده و پیاده روی کنند تا وقتی به محل استراحت رسیدند، بچه ها هم مثل والدین خسته باشند و در کنار آنها استراحت کنند.
کوله سبک، لباس تیره
بار و بنه کم و وسائل ضروری از توصیه های کلی برای پیاده روی اربعین است. اما برای بچه ها قضیه کمی فرق میکند. قدم زدن در جاده ای که هزاران نفر دیگر هم در آن درحال پیاده روی هستند خود به خود باعث نشستن خاک و گردوغبار روی لباسها می شود. هرچند بهتر است زیاد به این گردوغبارها حساس نباشیم اما سعی کنید حتما هر شب لباس کودک را عوض کنید. در اکثر موکب ها امکان شستشوی لباس در پایان هر روز هست. عراق سرزمینی گرم و خشک است و پیاده روی طولانی هم تعریق بدن را زیاد می کند. پس بهتر است جنس لباس های بچه ها هم نخی باشد تا بدنشان خنک باشد و عرق سوز نشود. لباس نخی راحت تر تمیز و شسته می شود.
دل به دل بچه ها بدهید
طبیعی است که بچه های نوزاد و خردسال از فلسفه پیادهروی اربعین بیخبر باشند. اما قطعا این مسیر روی ناخودآگاه و تربیت آنها تاثیرات عقیدتی مثبتی دارد. برای همین باید این سفر را برای آنها به یک سفر لذتبخش و شیرین تبدیل کرد.
بلافاصله بعد از اینکه هر کدام از بچه ها اظهار خستگی کردند پیاده روی را متوقف کنید. درست است که وسط جاده و بیایان هستید اما از همین فضا هم می شود برای رفع خستگی بچه ها و شاداب شدن دوبارهشان استفاده کرد. مثلا به گوشهای از جاده بروید و با آنها خاک بازی کنید. یا داخل یکی از موکب های بین راهی بازیهای ساده و دورهمی برگزار کنید.
هم کالسکه هم ویلچر
پیاده روی خانوادگی تعداد کوله ها و بارها را از یکی دوتا بیشتر می کند. اگرچه باز هم توصیه می کنیم که سبک سفر کنید اما اگر هرکس یک کوله سبک هم با خودش بیاورد برای یک خانواده چهارنفره می شود چهار کوله.
توصیه با تجربه ها این است که خانواده ها به جز کالسکه برای بچههای نوزاد و نوپا، یک ویلچر هم با خودشان ببرند. ویلچر در مواقع خستگی میتواند محل نشستن و استراحت یکی از بچه ها باشد و در باقی موارد هم کوله ها و وسائل را حمل کند.
تنقلات موردعلاقه بچه ها
نمی شود از بچه ها انتظار داشت که یکدفعه غذاهایی با طعم و مزه جدید که
توسط میزبان در موکب ها و خانه ها تهیه می شود را بپذیرند و میل کنند. به
همین خاطر همانقدر که تلاش میکنیم غذای ایرانی و غذایی که به ذائقه
خانواده نزدیکتر است را برای بچه ها پیدا کنیم، بهتر است کمی از تنقلات
موردعلاقه شان هم همراهمان باشد تا در مواقع اضطراری گرسنه نمانند.
طب سنتی را جدی بگیرید
جدای از داروهای شیمیایی لازم که برای هرکدام از اعضای خانواده باید به همراه داشته باشیم، یکسری از توصیه های دارویی سنتی هم در این سفر کاربرد دارد. مثلا آب و عسل معجونی است مقوی که اگر هم با نمک مخلوط شود ضدعفونی کننده بدن در گردوغبار و هوای خاک آلوده عراق خواهد بود.
عرق نعنا هم برای رفع مشکلات گوارشی ناشی از خوردن غذاهایی که ممکن است به مزاج ما نسازد، مفید است. دلدرد بچه ها هم با خوردن کمی عرق نعنا رفع می شود.
از مسیر لذت معنوی ببرید
برخلاف باقی اوقات سال که برای زیارت به کربلا می آییم و هدف، رسیدن به مرقد مطهر اباعبدالله و بقیه مکان های زیارتی کربلاست، در پیادهروی اربعین صرف پیاده قدم زدن و قرار گرفتن در مسیر نجف به کربلا هم ارزشمند است.
یک قدم در این مسیر هم برای بردن حظ و لذت معنوی از این اقیانوس محبت حسینی کافی است. پس اگر مجبور شدید از عمودهای کمتری بگذرید یا بیشتر راه را از خودرو استفاده کنید، یا حتی اگر بهدلیل به همراه داشتن بچه موفق نشدید امام حسین(ع) و حضرت عباس (ع) را از داخل صحن مطهرشان زیارت کنید، ناراحت نباشید.
شما فرصت این را داشته اید که به عنوان
یک پدر و مادر یکی از معنویترین و تاثیرگذارترین اتفاقات در زندگی
فرزندتان را رقم بزنید. اتفاق و سفری که قطعا در آینده اعتقادی آنها تاثیر
مثبت زیادی خواهد داشت. وقتی والدینی که تجربه پیادهروی اربعین با
فرزندشان را اینطور توصیف می کنند که «در تمام طول مسیر حس می کردیم و می
دیدیم که امام حسین(ع) به ما فرزنددارها لطف و محبت بیشتری دارد و سختیهای
سفر بیآنکه تلاش زیادی کنیم به ما آسان می شد» یعنی شما بهترین توشه
معنوی را به فرزندتان هدیه داده اید.