حسینیهی 598/ حجتالاسلام موسویمطلق در توضیح این فراز از کلام امام حسین(ع) که در
ابتدای قیامشان از مکه فرمودند: «هرکس میخواهد در راه ما بذل جان کند و به
لقای خدا برسد با من همراه شود»، گفت: نکته مهم در این فراز از کلام امام
حسین(ع) نمایش جایگاه رفیع معیت با امام عالم است؛ یعنی با ما عترت(ع) بودن
با خدا بودن است. با این حساب هدف کاروانیان مشخص میشود؛ لذا در همراهی
با امام حسین(ع) هر جنسی را خریداری نمیکنند و باید در این مسیر بذل جان
کرد؛ یعنی اگر میتوانی از خودت بگذری به میدان بیا. امام این ویژگی را
میخواهد، در مقابل با لشکر کفر سیاهی لشگر نمیخواهد.
وی حب مقام را یکی از عوامل انحراف از مسیر حق معرفی کرد و گفت: معاویه
شخصی بود که حب مقام داشت و حاضر بود برای دستیابی به آن مقابل خلیفه خدا
بایستد. نقل است معاویه به اطرافیان خود گفت این جایگاه خلافت حق کیست؟ همه
گفتند حق توست. گفت خیر، حق امیرالمؤمنین است. از وی پرسیدند پس چرا رها
نمیکنید؟ گفت به خاطر حب مقام. هرچند معاویه دارای طینت خبیثی بود اما چه
بسا برخی خصلتهای ناپسند در نهاد ما باشد. این لابیگریهایی که بعضاً در
دولت و مجلس مشاهده میشود ناظر بر چه مسألهای است؟ حب ریاست و حب مقام.
دوم اینکه گفت از زرق و برق سکهها و بعد حب کنیزکها یعنی شهوت نمیتوان
گذشت. با وجود چنین خصلتی نمیتوان مدافع حق بود. این صفت ناپسند انسان را
از حق و حقیقت جدا میکند.
منبع:تسنیم