به گزارش پایگاه 598، حضور رئیس جمهور درمجلس برای پاسخ به وضعیت اقتصادی و مشکلاتی معیشتی که
گریبانگیر مردم شده است، یکی از انتظارات افکارعمومی است. درواقع رئیس
جمهور در این زمینه نه به سئوال نمایندگان بلکه به ملت ایران پاسخ میدهد.
هر چند که حامیان حسن روحانی چه در مجلس و چه در فضای سیاسی سعی کردند این
موضوع را منفی و سیاسی جناحی جلوه دهند و حتی معاون پارلمانی رئیس جمهور
آنرا بر خلاف قانون عنوان کرد اما افکارعمومی انتظار خاصی برای رسیدن به
سئوالات خود در خصوص فضای اقتصادی کشور می کشد. سئوالاتی که هر روز در محیط
ها و حوزه های عمومی توسط مردم مطرح می شود و پاسخی برای آن هنوز پیدا
نشده است.
رئیس جمهور حتی چندی پیش در تلویزیون حضور یافت و درباره وضعیت موجود برای
مردم توضیحاتی داد. موضوعی که کارشناسان حتی مجریان تلویزیونی هم مطرح
کردند که انتظارات افکارعمومی را برآورده نساخت و فضا بسیار رسمی و غیر
چالشی بود.
اما قرار بر این است که رئیس قوه مجریه در مجلس حاضر و پاسخگوی سئوالات
نمایندگان شود و به نظر می رسد این جلسه تا حدودی چالش برانگیز باشد؛ هر
چند که مدیریت ریاست مجلس نیز در این حوزه وجود دارد و قطعا سعی میکند که
نظم مجلس حفظ شود. نحوه مدیریت مجلس نیز در چگونگی طی روند سئوال از رئیس
جمهور قطعا تاثیرگذار است.
به هر جهت سئوالاتی در خصوص رکود، برجام، نرخ ارز، معیشت مردم و ... وجود
دارد که مردم منتظر پاسخگویی شفاف و صریح رئیس جمهور در این عرصه هستند اما
بازهم این سئوال وجود دارد که حضور رئیس جمهور و نحوه پاسخگویی به سئوالات
می تواند انتظارات افکارعمومی را برآورده سازد یا خیر. همه چیز به رویکرد
حسن روحانی نسبت به پاسخگویی به سئوالات بستگی دارد. در این جا چند سناریو
مطرح می شود.
الف: سناریو پاسخگویی شفاف: در
این حوزه ممکن است دولت با رویکرد پاسخگویی شفاف حتی در برابر چالش
برانگیزترین انتقادات حاضر شود و سعی در آرام کردن فضای جامعه از طریق مجاب
کردن نمایندگان در صحن خانه ملت داشته باشد. ارائه گزارشی درباره
عملکردهای دولت بخصوص در چند ماه اخیر که شاهد افزایش سرسامآور نرخ دلار و
طلا و متعاقب آن کالاهای مختلف و ارائه راهکارها برای آینده از جمله مباحث
منطقی است که می تواند توسط رئیس جمهور در این فضا مطرح شود. درواقع در
فضایی که مشکلات تا به حد بحران بالا رفته است بسیاری از مسئولان در
کشورهای مختلف سعی می کنند در ابتدا با عذرخواهی از مردم و جلب اعتماد و
اطمینان دوباره آنان این امیدواری را به وجود آورند که آینده روشن و بهتری
در انتظار مردم است. این کار با اقرار به اشتباهات و خطاهای محاسباتی و
همچنین عذرخواهی از مردم و ارائه راهکارهای مفید و امید بخش به مردم همراه
است که بیشتر می تواند افکارعمومی را قانع و نوعی وحدت ملی برای مرتفع کردن
مشکلات کشور به وجود آورد.
ب: سناریو سخنرانی حاشیهای و جنجال برانگیز:
واقعیت این است که در چند سال اخیر رئیس جمهور در بحبوحه های سیاسی مختلف
سخنرانیهای جنجال برانگیز کم نداشته است. در این خصوص حمله به منتقدان
دولت و استفاده از الفاظ ناپسند برای آنان که بیش از 50 مورد از سوی
رسانهها این الفاظ شناسایی شده است نشان می دهد که رئیس جمهور در برابر
منتقدان از سناریو حمله در برابر انتقاد استفاده می کند. بعضا در این شیوه
با صحبت های جنجالی در مدت زمانی مانند یک هفته فضای رسانهای و افکارعمومی
به سمت موضوع جنجالی سوق پیدا می کند و موضوعات دیگر تحت شعاع این مسئله
قرار می گیرند. البته این شیوه مختص دولت فعلی نیست و در دولت گذشته هم
شاهد چنین مواردی بودیم و رئیس جمهور دولتهای نهم و دهم در پاسخ به
نمایندگان با طرح مسائل حاشیهای در حوزه دیگر موارد اصلی را به حاشیه راند
و درواقع چیزی عاید مجلس در خصوص سئوال از رئیس جممهور نشد.
ج: سناریو دو وجهی دولت:
در سناریو دیگر نیز ممکن است که دولت به اصطلاح یکی نعل و یکی به میخ بزند
و دو سناریو قبلی را با هم درآمیزد و سعی در مدیریت مجلس طبق خواستههای
خود کند. در اینجا تاکید نمایندگان و همچنین مدیریت مجلس برای پاسخ دولت به
موضوعات اصلی و نه حاشیهای اهمیت ویژهای می یابد. هر چند که بسیاری مطرح
میکنند که حضور رئیس جمهور در مجلس نه تنها منفی و به معنای بازخواست
دولت نیست بلکه موضوعی مثبت برای افکارعمومی و همچنین برای بررسی روند کار
دولت در زمینه مقابله با مشکلات اقتصادی و بهبود شرایط است اما در این
سناریو مطرح می شود که سئوال از رئیس جمهور سیاسی است.
نمایندگانی که سئوال از رئیس جمهور را در دستور کار مجلس قرار دادند باید
طوری مدیریت امور را در دست بگیرند که ضمن پاسخ چالشی از رئیس جمهور فضا را
به سمت رفع مشکلات مردم سوق دهند. هدف اصلی سئوال از رئیس جمهور هم قطعا
بهبود شرایط مردم است. افکارعمومی نیز با توجه به اینکه در این شرایط دولت
نه سخنگویی دارد و نه در سخنان تلویزیونی حسن روحانی اقناع لازم ایجاد شد،
عطش بسیاری برای رسیدن به سئوالات خود دارد. درواقع هر چقدر افکارعمومی
بتواند پاسخ سئوالات خود را لابه لای پاسخهای رئیس جمهور در صحن مجلس
بیابد شرایط اجتماعی برای رفع موانفع اقتصادی بهتر می شود و برعکس.
با این حال باید دید دولت چه رویکردی را برای پاسخ به سئوال نمایندگان در
پیش می گیرد. تا به اینجا که چندان این رویکرد مثبت نبوده است و مخالفتها
برای کشیدن پای رئیس جمهور به مجلس از سوی حامیان دولت همواره ابراز شده
است اما در اینجا آنچه مهم و حیاتی تلقی میشود وضعیت مردم است نه هیچ چیز
دیگر.