اهل کار خیر بیشتر به انجام خیر نیاز دارند تا
نیازمندان به خیر، زیرا پاداش، افتخار، یاد خیر و نیکنامیش برای آنهاست.
بنابراین، آدمی هر خوبی که کند، نخست به خود کرده است. پس، نباید به خاطر
خوبی ای که به خود کرده از دیگران سپاسگزاری بخواهد.
متن حدیث:
الإمامُ الجوادُ علیه السلام: أهلُ المَعروفِ
إلَی اصطِناعِه أحوَجُ مِن أهلِ الحاجَةِ إلَیهِ؛ لأِنَّ لَهُم أجرَهُ
وفَخرَهُ وذِکرَهُ ، فمَهما اصطَنَعَ الرَّجُلُ مِن مَعروفٍ فإنَّما یَبدأ
فیهِ بِنَفسِهِ ، فلا یَطلُبَنَّ شُکرَ ما صَنَعَ إلی نَفسِهِ مِن غَیرِهِ.
«کشف الغمه، جلد3 ، صفحه 137»