امام کاظم (ع) در حدیثی در خصوص اینکه "خداوند به حرمت چه کسانی ما را عذاب نمیکند؟" می فرمایند:
عنْ أَبِی الْحَسَنِ (ع) قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ
عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ مُنَادِیاً یُنَادِی مَهْلًا
مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ
رُتَّعٌ وَ صِبْیَةٌ رُضَّعٌ وَ شُیُوخٌ رُکَّعٌ لَصُبَّ عَلَیْکُمُ
الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً.
امام کاظم علیهالسلام فرمود: خداوند فرشتهای
دارد که هر روز و شب ندا میدهد: بندگان خدا دست از گناه بردارید که اگر
چهارپایان در حال چرا و کودکان شیرخوار و پیران خمیده نبودند، هر آینه عذاب
بر شما نازل میشد و در هم کوبیده میشدید.
کافی، ج۲، ص۲۷۶